1[] Και απεκριθη Βιλδαδ ο Σαυχιτης και ειπεν·
1Kaj ekparolis Bildad, la SXuhxano, kaj diris:
2Εως ποτε θελεις λαλει ταυτα; και οι λογοι του στοματος σου θελουσιν εισθαι ως ανεμος σφοδρος;
2Kiel longe vi tiel parolos, Kaj la vortoj de via busxo estos kiel forta vento?
3Μηπως ο Θεος ανατρεπει την κρισιν; η ο Παντοδυναμος ανατρεπει το δικαιον;
3CXu Dio falsas la jugxon? CXu la Plejpotenculo falsas la justecon?
4Εαν οι υιοι σου ημαρτησαν εις αυτον, παρεδωκεν αυτους εις την χειρα της ανομιας αυτων.
4Se viaj filoj pekis kontraux Li, Li forpusxis ilin pro ilia malbonago.
5Εαν συ ηθελες ζητησει τον Θεον πρωι, και ηθελες δεηθη του Παντοδυναμου·
5Se vi sercxas Dion Kaj petegas la Plejpotenculon,
6εαν ησο καθαρος και ευθυς, βεβαιως τωρα ηθελεν εγερθη δια σε, και ηθελεν ευτυχει η κατοικια της δικαιοσυνης σου.
6Se vi estas pura kaj pia, Li maldormos super vi, Kaj restarigos la bonstaton en via virta logxejo.
7Και αν η αρχη σου ητο μικρα, τα υστερα σου ομως ηθελον μεγαλυνθη σφοδρα.
7Kaj se via komenco estis malgranda, Via estonteco forte kreskos.
8[] Επειδη ερωτησον, παρακαλω, περι των προτερων γενεων, και ερευνησον ακριβως περι των πατερων αυτων·
8CXar demandu la antauxajn generaciojn, Kaj primeditu tion, kion esploris iliaj patroj;
9διοτι ημεις ειμεθα χθεσινοι, και δεν εξευρομεν ουδεν, επειδη αι ημεραι ημων επι της γης ειναι σκια·
9CXar ni estas de hieraux, kaj ni nenion scias; Nia vivo sur la tero estas nur ombro.
10δεν θελουσι σε διδαξει αυτοι, και σοι ειπει και προφερει λογους εκ της καρδιας αυτων;
10Ili instruos vin, diros al vi, Kaj el sia koro elirigos vortojn.
11Θαλλει ο παπυρος ανευ πηλου; αυξανει ο σχοινος ανευ υδατος;
11CXu povas kreski kano sen malsekeco? CXu kreskas junko sen akvo?
12Ενω ειναι ετι πρασινος και αθεριστος, ξηραινεται προ παντος χορτου.
12En tia okazo gxi velksekigxas pli frue ol cxiu herbo, Kiam gxi estas ankoraux en sia fresxeco, Kiam gxi ankoraux ne estas detrancxita.
13Ουτως ειναι αι οδοι παντων των λησμονουντων τον Θεον· και η ελπις του υποκριτου θελει χαθη·
13Tiaj estas la vojoj de cxiuj, kiuj forgesas Dion; Kaj pereas la espero de hipokritulo,
14η ελπις αυτου θελει κοπη, και το θαρρος αυτου θελει εισθαι ιστος αραχνης.
14Kies fido dehakigxas, Kaj kies espero estas araneajxo.
15Θελει επιστηριχθη επι την οικιαν αυτου, πλην αυτη δεν θελει σταθη· θελει κρατησει αυτην, πλην δεν θελει ανορθωθη.
15Li apogas sin al sia domo, sed ne restos staranta; Li ekkaptos gxin, sed ne povos sin teni.
16Ειναι χλωρος εμπροσθεν του ηλιου, και ο κλαδος αυτου απλονεται εις τον κηπον αυτου.
16Li estis verda antaux la suno, Kaj super lia gxardeno etendigxas liaj brancxoj;
17Αι ριζαι αυτου περιπλεκονται εις τον σωρον των λιθων, και εκλεγει τον πετρωδη τοπον.
17Amase plektigxas liaj radikoj, Inter sxtonoj ili tenas sin forte;
18Εαν εξαλειφθη απο του τοπου αυτου, τοτε θελει αρνηθη αυτον, λεγων, Δεν σε ειδον.
18Sed kiam oni elsxiras lin el lia loko, GXi malkonfesas lin:Mi vin ne vidis.
19Ιδου, αυτη ειναι η χαρα της οδου αυτου, και εκ του χωματος αλλοι θελουσι αναβλαστησει.
19Tia estas la gxojo de lia vivo; Kaj el la tero kreskas aliaj.
20[] Ιδου, ο Θεος δεν θελει απορριψει τον αμεμπτον, ουδε θελει πιασει την χειρα των κακοποιων·
20Vidu, Dio ne forpusxas virtulon Kaj ne subtenas la manon de malpiuloj.
21εωσου γεμιση το στομα σου απο γελωτος, και τα χειλη σου αλαλαγμου.
21Li plenigos ankoraux vian busxon per rido Kaj viajn lipojn per gxojkrioj.
22Οι μισουντες σε θελουσιν ενδυθη αισχυνην· και η κατοικια των ασεβων δεν θελει υπαρχει.
22Viaj malamantoj kovrigxos per honto; Sed la tendo de malpiuloj malaperos.