1[] Ενθυμηθητι, Κυριε, τι εγεινεν εις ημας· επιβλεψον, και ιδε τον ονειδισμον ημων.
1זכר יהוה מה היה לנו הביט וראה את חרפתנו׃
2Η κληρονομια ημων μετεστραφη εις αλλοτριους, αι οικιαι ημων εις ξενους.
2נחלתנו נהפכה לזרים בתינו לנכרים׃
3Εγειναμεν ορφανοι ανευ πατρος, αι μητερες ημων ως χηραι.
3יתומים היינו אין אב אמתינו כאלמנות׃
4Με αργυριον επιομεν το υδωρ ημων· τα ξυλα ημων επωληθησαν εις ημας.
4מימינו בכסף שתינו עצינו במחיר יבאו׃
5Επι τον τραχηλον ημων ειναι διωγμος· εμοχθησαμεν, αναπαυσιν δεν εχομεν.
5על צוארנו נרדפנו יגענו לא הונח לנו׃
6Ηπλωσαμεν χειρα προς τους Αιγυπτιους, προς τους Ασσυριους, δια να χορτασθωμεν αρτον.
6מצרים נתנו יד אשור לשבע לחם׃
7Οι πατερες ημων ημαρτησαν, εκεινοι δεν υπαρχουσι· και ημεις φερομεν τας ανομιας αυτων.
7אבתינו חטאו אינם אנחנו עונתיהם סבלנו׃
8Δουλοι εξουσιαζουσιν εφ' ημας· δεν υπαρχει ο λυτρονων εκ της χειρος αυτων.
8עבדים משלו בנו פרק אין מידם׃
9Φερομεν τον αρτον ημων μετα κινδυνου της ζωης ημων, απ' εμπροσθεν της ρομφαιας της ερημου.
9בנפשנו נביא לחמנו מפני חרב המדבר׃
10Το δερμα ημων ημαυρωθη ως κλιβανος, απο της καυσεως της πεινης.
10עורנו כתנור נכמרו מפני זלעפות רעב׃
11Εταπεινωσαν τας γυναικας εν Σιων, τας παρθενους εν ταις πολεσιν Ιουδα.
11נשים בציון ענו בתלת בערי יהודה׃
12Οι αρχοντες εκρεμασθησαν υπο των χειρων αυτων· τα προσωπα των πρεσβυτερων δεν ετιμηθησαν.
12שרים בידם נתלו פני זקנים לא נהדרו׃
13Οι νεοι υπεβληθησαν εις το αλεσμα, και τα παιδια επεσον υπο τα ξυλα.
13בחורים טחון נשאו ונערים בעץ כשלו׃
14Οι πρεσβυτεροι επαυσαν απο των πυλων, οι νεοι απο των ασματων αυτων.
14זקנים משער שבתו בחורים מנגינתם׃
15Επαυσεν η χαρα της καρδιας ημων, ο χορος ημων εστραφη εις πενθος.
15שבת משוש לבנו נהפך לאבל מחלנו׃
16Ο στεφανος της κεφαλης ημων επεσεν· ουαι δε εις ημας, διοτι ημαρτησαμεν.
16נפלה עטרת ראשנו אוי נא לנו כי חטאנו׃
17[] Δια τουτο εξελιπεν η καρδια ημων, δια ταυτα εσκοτοδινιασαν οι οφθαλμοι ημων.
17על זה היה דוה לבנו על אלה חשכו עינינו׃
18Δια την ερημωσιν του ορους Σιων, αι αλωπεκες περιπατουσιν εν αυτω.
18על הר ציון ששמם שועלים הלכו בו׃
19Συ, Κυριε, κατοικεις εις τον αιωνα· ο θρονος σου διαμενει εις γενεαν και γενεαν.
19אתה יהוה לעולם תשב כסאך לדר ודור׃
20Δια τι θελεις μας λησμονησει δια παντος; θελεις μας εγκαταλειψει εις μακροτητα ημερων;
20למה לנצח תשכחנו תעזבנו לארך ימים׃
21Επιστρεψον ημας, Κυριε, προς σε και θελομεν επιστραφη. Ανανεωσον τας ημερας ημων ως το προτερον.
21השיבנו יהוה אליך ונשוב חדש ימינו כקדם׃
22Διατι απερριψας ημας ολοτελως, ωργισθης εναντιον ημων εως σφοδρα;
22כי אם מאס מאסתנו קצפת עלינו עד מאד׃