1[] <<Προσευχη του τεθλιμμενου, οταν αδημονη, και εκχεη το παραπονον αυτου ενωπιον του Κυριου.>> Κυριε, εισακουσον της προσευχης μου, και η κραυγη μου ας ελθη προς σε.
1主よ、わたしの祈をお聞きください。わたしの叫びをみ前に至らせてください。
2Μη κρυψης το προσωπον σου απ' εμου· καθ' ην ημεραν θλιβομαι, κλινον προς εμε το ωτιον σου· καθ' ην ημεραν σε επικαλουμαι, ταχεως επακουε μου.
2わたしの悩みの日にみ顔を隠すことなく、あなたの耳をわたしに傾け、わが呼ばわる日に、すみやかにお答えください。
3Διοτι εξελιπον ως καπνος αι ημεραι μου, και τα οστα μου ως φρυγανον κατεξηρανθησαν.
3わたしの日は煙のように消え、わたしの骨は炉のように燃えるからです。
4Επληγωθη η καρδια μου και εξηρανθη ως χορτος, ωστε ελησμονησα να τρωγω τον αρτον μου.
4わたしの心は草のように撃たれて、しおれました。わたしはパンを食べることを忘れました。
5Απο φωνης του στεναγμου μου εκολληθησαν τα οστα μου εις το δερμα μου.
5わが嘆きの声によってわたしの骨はわたしの肉に着きます。
6Κατεσταθην ομοιος του ερημικου πελεκανος· εγεινα ως νυκτοκοραξ εν ταις ερημοις.
6わたしは荒野のはげたかのごとく、荒れた跡のふくろうのようです。
7Αγρυπνω και ειμαι ως στρουθιον μοναζον επι δωματος.
7わたしは眠らずに屋根にひとりいるすずめのようです。
8Ολην την ημεραν με ονειδιζουσιν οι εχθροι μου· οι μαινομενοι ομνυουσι κατ' εμου.
8わたしの敵はひねもす、わたしをそしり、わたしをあざける者はわが名によってのろいます。
9Διοτι εφαγον στακτην ως αρτον και συνεκερασα με δακρυα το ποτον μου,
9わたしは灰をパンのように食べ、わたしの飲み物に涙を交えました。
10Εξ αιτιας της οργης σου και της αγανακτησεως σου· διοτι σηκωσας με ερριψας κατω.
10これはあなたの憤りと怒りのゆえです。あなたはわたしをもたげて投げすてられました。
11Αι ημεραι μου παρερχονται ως σκια, και εγω εξηρανθην ως χορτος.
11わたしのよわいは夕暮の日影のようです。わたしは草のようにしおれました。
12[] Συ δε, Κυριε, εις τον αιωνα διαμενεις, και το μνημοσυνον σου εις γενεαν και γενεαν.
12しかし主よ、あなたはとこしえにみくらに座し、そのみ名はよろず代に及びます。
13Συ θελεις σηκωθη, θελεις σπλαγχνισθη την Σιων· διοτι ειναι καιρος να ελεησης αυτην, διοτι ο διωρισμενος καιρος εφθασεν.
13あなたは立ってシオンをあわれまれるでしょう。これはシオンを恵まれる時であり、定まった時が来たからです。
14Επειδη οι δουλοι σου αρεσκονται εις τους λιθους αυτης και σπλαγχνιζονται το χωμα αυτης.
14あなたのしもべはシオンの石をも喜び、そのちりをさえあわれむのです。
15Τοτε τα εθνη θελουσι φοβηθη το ονομα του Κυριου, και παντες οι βασιλεις της γης την δοξαν σου.
15もろもろの国民は主のみ名を恐れ、地のもろもろの王はあなたの栄光を恐れるでしょう。
16Οταν ο Κυριος οικοδομηση την Σιων θελει φανη εν τη δοξα αυτου.
16主はシオンを築き、その栄光をもって現れ、
17Θελει επιβλεψει επι την προσευχην των εγκαταλελειμμενων και δεν θελει καταφρονησει την δεησιν αυτων.
17乏しい者の祈をかえりみ、彼らの願いをかろしめられないからです。
18Τουτο θελει γραφθη δια την γενεαν την επερχομενην· και ο λαος, οστις θελει δημιουργηθη, θελει αινει τον Κυριον.
18きたるべき代のために、この事を書きしるしましょう。そうすれば新しく造られる民は、主をほめたたえるでしょう。
19Διοτι εκυψεν εκ του υψους του αγιαστηριου αυτου, εξ ουρανου επεβλεψεν ο Κυριος επι την γην,
19主はその聖なる高き所から見おろし、天から地を見られた。
20δια να ακουση τον στεναγμον των δεσμιων, δια να λυση τους καταδεδικασμενους εις θανατον·
20これは捕われ人の嘆きを聞き、死に定められた者を解き放ち、
21δια να κηρυττωσιν εν Σιων το ονομα του Κυριου και την αινεσιν αυτου εν Ιερουσαλημ,
21人々がシオンで主のみ名をあらわし、エルサレムでその誉をあらわすためです。
22οταν συναχθωσιν ομου οι λαοι και αι βασιλειαι, δια να δουλευσωσι τον Κυριον.
22その時もろもろの民、もろもろの国はともに集まって、主に仕えるでしょう。
23[] Ηδυνατισεν εν τη οδω την ισχυν μου· συνετεμε τας ημερας μου.
23主はわたしの力を中途でくじき、わたしのよわいを短くされました。
24Εγω ειπα, μη με αρπασης, Θεε μου, εν τω ημισει των ημερων μου· τα ετη σου ειναι εις γενεας γενεων.
24わたしは言いました、「わが神よ、どうか、わたしのよわいの半ばでわたしを取り去らないでください。あなたのよわいはよろず代に及びます」と。
25Κατ' αρχας συ, Κυριε, την γην εθεμελιωσας, και εργα των χειρων σου ειναι οι ουρανοι.
25あなたはいにしえ、地の基をすえられました。天もまたあなたのみ手のわざです。
26Αυτοι θελουσιν απολεσθη, συ δε διαμενεις· και παντες ως ιματιον θελουσι παλαιωθη· ως περιενδυμα θελεις τυλιξει αυτους, και θελουσιν αλλαχθη·
26これらは滅びるでしょう。しかしあなたは長らえられます。これらはみな衣のように古びるでしょう。あなたがこれらを上着のように替えられると、これらは過ぎ去ります。
27συ ομως εισαι ο αυτος, και τα ετη σου δεν θελουσιν εκλειψει.
27しかしあなたは変ることなく、あなたのよわいは終ることがありません。あなたのしもべの子らは安らかに住み、その子孫はあなたの前に堅く立てられるでしょう。
28Οι υιοι των δουλων σου θελουσι κατοικει, και το σπερμα αυτων θελει διαμενει ενωπιον σου.
28あなたのしもべの子らは安らかに住み、その子孫はあなたの前に堅く立てられるでしょう。