1[] <<Ωιδη των Αναβαθμων.>> Εκ βαθεων εκραξα προς σε, Κυριε.
1主よ、わたしは深い淵からあなたに呼ばわる。
2Κυριε, εισακουσον της φωνης μου· ας ηναι τα ωτα σου προσεκτικα εις την φωνην των δεησεων μου.
2主よ、どうか、わが声を聞き、あなたの耳をわが願いの声に傾けてください。
3Εαν, Κυριε, παρατηρησης ανομιας, Κυριε, τις θελει δυνηθη να σταθη;
3主よ、あなたがもし、もろもろの不義に目をとめられるならば、主よ、だれが立つことができましょうか。
4Παρα σοι ομως ειναι συγχωρησις, δια να σε φοβωνται.
4しかしあなたには、ゆるしがあるので、人に恐れかしこまれるでしょう。
5[] Προσεμεινα τον Κυριον, προσεμεινεν η ψυχη μου, και ηλπισα επι τον λογον αυτου.
5わたしは主を待ち望みます、わが魂は待ち望みます。そのみ言葉によって、わたしは望みをいだきます。
6Η ψυχη μου προσμενει τον Κυριον, μαλλον παρα τους προσμενοντας την αυγην, ναι, τους προσμενοντας την αυγην.
6わが魂は夜回りが暁を待つにまさり、夜回りが暁を待つにまさって主を待ち望みます。
7Ας ελπιζη ο Ισραηλ επι τον Κυριον· διοτι παρα τω Κυριω ειναι ελεος, και λυτρωσις πολλη παρ' αυτω·
7イスラエルよ、主によって望みをいだけ。主には、いつくしみがあり、また豊かなあがないがあるからです。主はイスラエルをそのもろもろの不義からあがなわれます。
8και αυτος θελει λυτρωσει τον Ισραηλ απο πασων των ανομιων αυτου.
8主はイスラエルをそのもろもろの不義からあがなわれます。