1[] <<Ψαλμος του Ασαφ.>> Αγαθος τωοντι ειναι ο Θεος εις τον Ισραηλ, εις τους καθαρους την καρδιαν.
1神は正しい者にむかい、心の清い者にむかって、まことに恵みふかい。
2Εμου δε, οι ποδες μου σχεδον εκλονισθησαν· παρ' ολιγον ωλισθησαν τα βηματα μου.
2しかし、わたしは、わたしの足がつまずくばかり、わたしの歩みがすべるばかりであった。
3Διοτι εζηλευσα τους μωρους, βλεπων την ευτυχιαν των ασεβων.
3これはわたしが、悪しき者の栄えるのを見て、その高ぶる者をねたんだからである。
4Επειδη δεν ειναι λυπαι εις τον θανατον αυτων, αλλ' η δυναμις αυτων ειναι στερεα.
4彼らには苦しみがなく、その身はすこやかで、つやがあり、
5Δεν ειναι εν κοποις, ως οι αλλοι ανθρωποι· ουδε μαστιγονονται μετα των λοιπων ανθρωπων.
5ほかの人々のように悩むことがなく、ほかの人々のように打たれることはない。
6δια τουτο περικυκλονει αυτους η υπερηφανια ως περιδεραιον· η αδικια σκεπαζει αυτους ως ιματιον.
6それゆえ高慢は彼らの首飾となり、暴力は衣のように彼らをおおっている。
7Οι οφθαλμοι αυτων εξεχουσιν εκ του παχους· εξεπερασαν τας επιθυμιας της καρδιας αυτων.
7彼らは肥え太って、その目はとびいで、その心は愚かな思いに満ちあふれている。
8Εμπαιζουσι και λαλουσιν εν πονηρια καταδυναστειαν· λαλουσιν υπερηφανως.
8彼らはあざけり、悪意をもって語り、高ぶって、しえたげを語る。
9Θετουσιν εις τον ουρανον το στομα αυτων, και η γλωσσα αυτων διατρεχει την γην.
9彼らはその口を天にさからって置き、その舌は地をあるきまわる。
10Δια τουτο θελει στραφη ενταυθα ο λαος αυτου· και υδατα ποτηριου πληρους εκθλιβονται δι' αυτους.
10それゆえ民は心を変えて彼らをほめたたえ、彼らのうちにあやまちを認めない。
11Και λεγουσι, Πως γνωριζει ταυτα ο Θεος; και υπαρχει γνωσις εν τω Υψιστω;
11彼らは言う、「神はどうして知り得ようか、いと高き者に知識があろうか」と。
12Ιδου, ουτοι ειναι ασεβεις και ευτυχουσι διαπαντος· αυξανουσι τα πλουτη αυτων.
12見よ、これらは悪しき者であるのに、常に安らかで、その富が増し加わる。
13Αρα, ματαιως εκαθαρισα την καρδιαν μου και ενιψα εν αθωοτητι τας χειρας μου.
13まことに、わたしはいたずらに心をきよめ、罪を犯すことなく手を洗った。
14Διοτι εμαστιγωθην ολην την ημεραν και ετιμωρηθην πασαν αυγην.
14わたしはひねもす打たれ、朝ごとに懲しめをうけた。
15[] Αν ειπω, Θελω ομιλει ουτως· ιδου, εξυβριζω εις την γενεαν των υιων σου.
15もしわたしが「このような事を語ろう」と言ったなら、わたしはあなたの子らの代を誤らせたであろう。
16Και εστοχασθην να εννοησω τουτο, πλην μ' εφανη δυσκολον·
16しかし、わたしがこれを知ろうと思いめぐらしたとき、これはわたしにめんどうな仕事のように思われた。
17εωσου εισελθων εις το αγιαστηριον του Θεου, ενοησα τα τελη αυτων.
17わたしが神の聖所に行って、彼らの最後を悟り得たまではそうであった。
18Συ βεβαιως εθεσας αυτους εις τοπους ολισθηρους· ερριψας αυτους εις κρημνον.
18まことにあなたは彼らをなめらかな所に置き、彼らを滅びに陥らせられる。
19Πως δια μιας κατηντησαν εις ερημωσιν Ηφανισθησαν, απωλεσθησαν υπο αιφνιδιου ολεθρου.
19なんと彼らはまたたくまに滅ぼされ、恐れをもって全く一掃されたことであろう。
20Ως ονειρον εξεγειρομενου Κυριε, οταν εγερθης, θελεις αφανισει την εικονα αυτων.
20あなたが目をさまして彼らの影をかろしめられるとき、彼らは夢みた人の目をさました時のようである。
21[] Ουτως εκαιετο η καρδια μου, και τα νεφρα μου εβασανιζοντο·
21わたしの魂が痛み、わたしの心が刺されたとき、
22και εγω ημην ανοητος και δεν εγνωριζον· κτηνος ημην ενωπιον σου.
22わたしは愚かで悟りがなく、あなたに対しては獣のようであった。
23Εγω ομως ειμαι παντοτε μετα σου· συ με επιασας απο της δεξιας μου χειρος.
23けれどもわたしは常にあなたと共にあり、あなたはわたしの右の手を保たれる。
24Δια της συμβουλης σου θελεις με οδηγησει και μετα ταυτα θελεις με προσλαβει εν δοξη.
24あなたはさとしをもってわたしを導き、その後わたしを受けて栄光にあずからせられる。
25Τινα αλλον εχω εν τω ουρανω; και επι της γης δεν θελω αλλον παρα σε.
25わたしはあなたのほかに、だれを天にもち得よう。地にはあなたのほかに慕うものはない。
26Ητονησεν η σαρξ μου και η καρδια μου· αλλ' ο Θεος ειναι η δυναμις της καρδιας μου και η μερις μου εις τον αιωνα.
26わが身とわが心とは衰える。しかし神はとこしえにわが心の力、わが嗣業である。
27Διοτι, ιδου, οσοι απομακρυνονται απο σου, θελουσιν απολεσθη· συ εξωλοθρευσας παντας τους εκκλινοντας απο σου.
27見よ、あなたに遠い者は滅びる。あなたは、あなたにそむく者を滅ぼされる。しかし神に近くあることはわたしに良いことである。わたしは主なる神をわが避け所として、あなたのもろもろのみわざを宣べ伝えるであろう。
28Αλλα δι' εμε, το να προσκολλωμαι εις τον Θεον ειναι το αγαθον μου· εθεσα την ελπιδα μου επι Κυριον τον Θεον, δια να κηρυττω παντα τα εργα σου.
28しかし神に近くあることはわたしに良いことである。わたしは主なる神をわが避け所として、あなたのもろもろのみわざを宣べ伝えるであろう。