1[] Θεε των εκδικησεων, Κυριε, Θεε των εκδικησεων, εμφανηθι.
1あだを報いられる神、主よ、あだを報いられる神よ、光を放ってください。
2Υψωθητι, Κριτα της γης· αποδος ανταποδοσιν εις τους υπερηφανους.
2地をさばかれる者よ、立って高ぶる者にその受くべき罰をお与えください。
3Εως ποτε οι ασεβεις, Κυριε, εως ποτε οι ασεβεις θελουσι θριαμβευει;
3主よ、悪しき者はいつまで、悪しき者はいつまで勝ち誇るでしょうか。
4Εως ποτε θελουσι προφερει και λαλει σκληρα; θελουσι καυχασθαι παντες οι εργαται της ανομιας;
4彼らは高慢な言葉を吐き散らし、すべて不義を行う者はみずから高ぶります。
5Τον λαον σου, Κυριε, καταθλιβουσι και την κληρονομιαν σου κακοποιουσι.
5主よ、彼らはあなたの民を打ち砕き、あなたの嗣業を苦しめます。
6Την χηραν και τον ξενον φονευουσι και θανατονουσι τους ορφανους.
6彼らはやもめと旅びとのいのちをうばい、みなしごを殺します。
7Και λεγουσι, δεν θελει ιδει ο Κυριος ουδε θελει νοησει ο Θεος του Ιακωβ.
7彼らは言います、「主は見ない、ヤコブの神は悟らない」と。
8Εννοησατε, οι αφρονες μεταξυ του λαου· και οι μωροι, ποτε θελετε φρονιμευσει;
8民のうちの鈍き者よ、悟れ。愚かな者よ、いつ賢くなるだろうか。
9Ο φυτευσας το ωτιον, δεν θελει ακουσει; ο πλασας τον οφθαλμον, δεν θελει ιδει;
9耳を植えた者は聞くことをしないだろうか、目を造った者は見ることをしないだろうか。
10Ο σωφρονιζων τα εθνη, δεν θελει ελεγξει; ο διδασκων τον ανθρωπον γνωσιν;
10もろもろの国民を懲らす者は罰することをしないだろうか、人を教える者は知識をもたないだろうか。
11Ο Κυριος γνωριζει τους διαλογισμους των ανθρωπων, οτι ειναι ματαιοι.
11主は人の思いの、むなしいことを知られる。
12[] Μακαριος ο ανθρωπος, τον οποιον σωφρονιζεις, Κυριε, και δια του νομου σου διδασκεις αυτον·
12主よ、あなたによって懲らされる人、あなたのおきてを教えられる人はさいわいです。
13δια να αναπαυης αυτον απο των ημερων της συμφορας, εωσου σκαφθη λακκος εις τον ασεβη.
13あなたはその人を災の日からのがれさせ、悪しき者のために穴が掘られるまでその人に平安を与えられます。
14Διοτι δεν θελει απορριψει ο Κυριος τον λαον αυτου, και την κληρονομιαν αυτου δεν θελει εγκαταλειψει.
14主はその民を捨てず、その嗣業を見捨てられないからです。
15Επειδη η κρισις θελει επιστρεψει εις την δικαιοσυνην, και θελουσιν ακολουθησει αυτην παντες οι ευθεις την καρδιαν.
15さばきは正義に帰り、すべて心の正しい者はそれに従うでしょう。
16Τις θελει σηκωθη υπερ εμου κατα των πονηρευομενων; τις θελει παρασταθη υπερ εμου κατα των εργατων της ανομιας;
16だれがわたしのために立ちあがって、悪しき者を責めるだろうか。だれがわたしのために立って、不義を行う者を責めるだろうか。
17Εαν ο Κυριος δεν με εβοηθει, παρ' ολιγον ηθελε κατοικησει ψυχη μου εν τη σιωπη.
17もしも主がわたしを助けられなかったならば、わが魂はとくに音なき所に住んだであろう。
18Οτε ελεγον, ωλισθησεν ο πους μου, το ελεος σου, Κυριε, με εβοηθει.
18しかし「わたしの足がすべる」と思ったとき、主よ、あなたのいつくしみはわたしをささえられました。
19Εν τω πληθει των αμηχανιων της καρδιας μου, αι παρηγοριαι σου ευφραναν την ψυχην μου.
19わたしのうちに思い煩いの満ちるとき、あなたの慰めはわが魂を喜ばせます。
20Μηπως εχει μετα σου συγκοινωνιαν ο θρονος της ανομιας, οστις μηχαναται αδικιαν αντι νομου;
20定めをもって危害をたくらむ悪しき支配者はあなたと親しむことができるでしょうか。
21Αυτοι εφορμωσι κατα της ψυχης του δικαιου και αιμα αθωον καταδικαζουσιν.
21彼らは相結んで正しい人の魂を責め、罪のない者に死を宣告します。
22Αλλ' ο Κυριος ειναι εις εμε καταφυγιον και ο Θεος μου το φρουριον της ελπιδος μου.
22しかし主はわが高きやぐらとなり、わが神はわが避け所の岩となられました。主は彼らの不義を彼らに報い、彼らをその悪のゆえに滅ぼされます。われらの神、主は彼らを滅ぼされます。
23Και θελει επιστρεψει επ' αυτους την ανομιαν αυτων και εν τη πονηρια αυτων θελει αφανισει αυτους· Κυριος ο Θεος ημων θελει αφανισει αυτους.
23主は彼らの不義を彼らに報い、彼らをその悪のゆえに滅ぼされます。われらの神、主は彼らを滅ぼされます。