1[] Δευτεραν ηδη ταυτην την επιστολην σας γραφω, αγαπητοι, με τας οποιας διεγειρω δι' υπενθυμισεως την ειλικρινη σας διανοιαν,
1Deihtakte aw, tua na kiang ua ka gelh laikhak nihna ahi a. huaite gel ah nou theihkhiakthak nawnnain na lungsim siang uh ka tokthou hi.
2δια να ενθυμηθητε τους λογους τους προλαληθεντας υπο των αγιων προφητων και την παραγγελιαν ημων των αποστολων του Κυριου και Σωτηρος·
2Jawlnei siangthoute thugen kholh leh, na sawltakte uh kama Toupa leh Hondampa thupiak na theihgige na ding in,
3[] τουτο πρωτον γνωριζοντες, οτι θελουσιν ελθει εν ταις εσχαταις ημεραις εμπαικται, περιπατουντες κατα τας ιδιας αυτων επιθυμιας
3Hiai thei masa un, ni nanungte ah, misimmohhatte tuh amau utna banga omin, simmoh kawmin a hongpai ding ua,
4και λεγοντες· Που ειναι η υποσχεσις της παρουσιας αυτου; διοτι αφ' ης ημερας οι πατερες εκοιμηθησαν, τα παντα διαμενουσιν ουτως απ' αρχης της κτισεως.
4a hongpai nawnna thuchiam koi ah? Siam tunga kipan bangkim a om ngeingei bang un pi leh pute ihmut ni akipanin a om jela, a honchi ding uhi.
5Διοτι εκουσιως αγνοουσι τουτο, οτι με τον λογον του Θεου οι ουρανοι εγειναν εκπαλαι και η γη συνεστωσα εξ υδατος και δι' υδατος,
5Hiai khawngte a kitheihmohbawl jel uh, Pathian thuin nidanglaiin vante a hongom a;
6δια των οποιων ο τοτε κοσμος απωλεσθη κατακλυσθεις υπο του υδατος·
6huan, leitung, tuia kipan leh tui zanga bawl ahia, huai tui mahin a tuma, a mangthangta chih.
7οι δε σημερινοι ουρανοι και η γη δια του αυτου λογου ειναι αποτεταμιευμενοι, φυλαττομενοι δια το πυρ εις την ημεραν της κρισεως και της απωλειας των ασεβων ανθρωπων.
7Himahleh, tua vante lah lei omte tuh huai thu mahin Pathianlimsaklou mite vaihawm leh manthat ni adinga sitin, meia dinga khol khawm a hita hi.
8[] Εν δε τουτο ας μη σας λανθανη, αγαπητοι, οτι παρα Κυριω μια ημερα ειναι ως χιλια ετη και χιλια ετη ως ημερα μια.
8Himahleh, deihtak aw, hiai thu kamkhat pen mangngilh kei un, Toupa ngaihin ni khat tuh kum sang khat bang ahi, kum sang khat leng ni khat bang ahi, chih.
9[] Δεν βραδυνει ο Κυριος την υποσχεσιν αυτου, ως τινες λογιζονται τουτο βραδυτητα, αλλα μακροθυμει εις ημας, μη θελων να απολεσθωσι τινες, αλλα παντες να ελθωσιν εις μετανοιαν.
9Mi khenkhat in zekai a sak bang un Toupa jaw a thuchiam lamah a zekai kei hi; kuamah manthat deih loua, mi tengteng hongkisik deihin, noumau lamah a dohzou ahi jaw hi.
10Θελει δε ελθει η ημερα του Κυριου ως κλεπτης εν νυκτι, καθ' ην οι ουρανοι θελουσι παρελθει με συριγμον, τα στοιχεια δε πυρακτουμενα θελουσι διαλυθη, και η γη και τα εν αυτη εργα θελουσι κατακαη.
10Himahleh, Toupa ni jaw guta bangin a hongtung ding; huai ni chiangin van khawng nakpi taka gingin a mangthang ding, thilbulte khawng meia hai tuiin a omta dinga, lei leh a sunga nasep omte, a kang bei ding uhi.
11[] Επειδη λοιπον παντα ταυτα διαλυονται, οποιοι πρεπει να ησθε σεις εις πολιτευμα αγιον και ευσεβειαν,
11Tua thilte tuh huchibanga mangthang vek ding uh ahi chih na theih un, omdan siangthou leh Pathian limsakna lamah mi bangchi bang hi ding na hi ua,
12προσμενοντες και σπευδοντες εις την παρουσιαν της ημερας του Θεου, καθ' ην οι ουρανοι πυρουμενοι θελουσι διαλυθη και τα στοιχεια πυρακτουμενα θελουσι χωνευθη;
12Pathian ni hongtunna ding lamen leh phatuamngai taka deihin. Huai ni a tun jiakin van khawng hongkangin a mangthang dia, thilbulte leng meia hai tuiin a omta ding.
13Κατα δε την υποσχεσιν αυτου νεους ουρανους και νεαν γην προσμενομεν, εν οις δικαιοσυνη κατοικει.
13Himahleh, a thuchiam bang in van thak leh lei thak, a sunga diktatna omte khawng i lamen ahi.
14Δια τουτο, αγαπητοι, ταυτα προσμενοντες, σπουδασατε να ευρεθητε ασπιλοι και αμωμητοι ενωπιον αυτου εν ειρηνη,
14Huaijiakin, deihtakte aw, huaibang thilte na lamet jiak un nin bang lou leh gensiatbeiin, khamuang taka na om uh a honmuh theihna ding in, thanop suah un;
15και νομιζετε σωτηριαν την μακροθυμιαν του Κυριου ημων, καθως και ο αγαπητος ημων αδελφος Παυλος εγραψε προς εσας κατα την δοθεισαν εις αυτον σοφιαν,
15huan, i Toupa dohzohna hotdamnain sim un. i unaupa deihtak Paulain leng, a kianga pilna piak bang jela, na kiang ua a gelh bangin;
16ως και εν πασαις ταις επιστολαις αυτου, λαλων εν αυταις περι τουτων, μεταξυ των οποιων ειναι τινα δυσνοητα, τα οποια οι αμαθεις και αστηρικτοι στρεβλονουσιν, ως και τας λοιπας γραφας προς την ιδιαν αυτων απωλειαν.
16a laikhak tengteng ah, tua thute genin. tua mahbangin a gelh hi. Huaiah tuh tuh theih hak thukte a oma, huaite tuh mi pil lou leh mi kip louten, laisiangthou dang a ngaikawi bang un a ngaikawi ua, amau leh amau kihihmannan a zang nak uhi.
17Σεις λοιπον, αγαπητοι, προγνωριζοντες ταυτα φυλαττεσθε, δια να μη παρασυρθητε με την πλανην των ανομων και εκπεσητε απο τον στηριγμον σας,
17Huchiin, deihtakte aw, nouten tua thute na natheih kholh jiak un pilvang un, huchilou injaw mi giloute diklouhnaa pi manga omin, na kipna ua kipan na puk kha ding uhi.Ahihhangin, i Toupa leh Hondampa Jesu Kris hehpihna leh theihna ah hongkhang unla. Tu leh khantawnin amah kiangah thupina om hen. Amen.
18αυξανεσθε δε εις την χαριν και εις την γνωσιν του Κυριου ημων και Σωτηρος Ιησου Χριστου· εις αυτον εστω η δοξα και νυν και εις ημεραν αιωνος· αμην.
18Ahihhangin, i Toupa leh Hondampa Jesu Kris hehpihna leh theihna ah hongkhang unla. Tu leh khantawnin amah kiangah thupina om hen. Amen.