¹[] Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,

¹Huan TOUPA thu kiangah a hongtunga.

²Υιε ανθρωπου, τι ηθελεν εισθαι το ξυλον της αμπελου προς παν αλλο ξυλον, τα κληματα προς παν ο, τι ειναι εν τοις ξυλοις του δρυμου;

²Mihing tapa, gammang nuaia sing laka Grep gui sing dang sangin bang ahi aleh?

³Ηθελον λαβει απ' αυτης ξυλον δια να μεταχειρισθωσιν εις εργασιαν; η ηθελον λαβει απ' αυτης πασσαλον, δια να κρεμασωσιν εις αυτον σκευος τι;

³A sing thil bawlna dia zat ahi hia? Tuium-belsuan khaina dingin leng kuan a zang ngei aleh?

⁴Ιδου, ριπτεται εις το πυρ δια να καταναλωθη· το πυρ κατατρωγει και τα δυο ακρα αυτου και το μεσον αυτου κατακαιεται. θελει εισθαι χρησιμον εις εργασιαν;

⁴Ngaiin, meia paih lut ahi seka, toh dinga: mein a kang mang, a mong langnih, a kang khin mai sem, a laiah: a nei him ahia, phattuamna?

⁵Ιδου, οτε ητο ακεραιον, δεν εχρησιμευεν εις εργασιαν· ποσον ολιγωτερον θελει εισθαι χρησιμον εις εργασιαν, αφου το πυρ κατεφαγεν αυτο και εκαη;

⁵Ngaiin, a phatuam kei, abit lai nangawnin: phatuam sinkei na tele, a kat khit nungin.

⁶Δια τουτο ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Καθως ειναι το ξυλον της αμπελου εν τοις ξυλοις του δρυμου, το οποιον παρεδωκα εις το πυρ δια να καταναλωθη, ουτω θελω παραδωσει τους κατοικουντας την Ιερουσαλημ.

⁶Huaijiakin TOUPA PATHIANIN hichiin a chi: gam nuai sing laka grep guite, toh dingin meiah ka khul mai mah bangin, Jerusalem luahmite ka bawl ding.

⁷Και θελω στησει το προσωπον μου εναντιον αυτων· εκ του πυρος θελουσιν εξελθει και το πυρ θελει καταφαγει αυτους· και οταν στησω το προσωπον μου εναντιον αυτων, θελετε γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος.

⁷Amau ka masuan dinga, pawt mah le uh, meia kipan, a kang bei himhim ding, meiin, TOUPA ka hi chih a thei ding ua, amaute ka masuan hun chiangin.Ka hihgawp sing ngei hi, a gam uh, thulimlouhna ahih jiak un chih TOUPA thu pawt ahi hi, chiin.

⁸Και θελω παραδωσει την γην εις αφανισμον, διοτι εγειναν παραβαται, λεγει Κυριος ο Θεος.

⁸Ka hihgawp sing ngei hi, a gam uh, thulimlouhna ahih jiak un chih TOUPA thu pawt ahi hi, chiin.