1[] Αλληλουια. Αινειτε τον Κυριον, διοτι ειναι αγαθος· διοτι το ελεος αυτου μενει εις τον αιωνα.
1Lăudaţi pe Domnul! Lăudaţi pe Domnul, căci este bun, căci îndurarea Lui ţine în veci!
2Τις δυναται να κηρυξη τα κραταια εργα του Κυριου, να καμη ακουστας πασας τας αινεσεις αυτου;
2Cine va putea spune isprăvile măreţe ale Domnului? Cine va putea vesti toată lauda Lui?
3Μακαριοι οι φυλαττοντες κρισιν, οι πραττοντες δικαιοσυνην εν παντι καιρω.
3Ferice de cei ce păzesc Legea, de cei ce înfăptuiesc dreptatea în orice vreme!
4Μνησθητι μου, Κυριε, εν τη ευμενεια τη προς τον λαον σου· επισκεφθητι με εν τη σωτηρια σου·
4Adu-Ţi aminte de mine, Doamne, în bunăvoinţa Ta pentru poporul Tău! Adu-Ţi aminte de mine, şi dă -i ajutorul Tău,
5δια να βλεπω το καλον των εκλεκτων σου, δια να ευφραινωμαι εν τη ευφροσυνη του εθνους σου, δια να καυχωμαι μετα της κληρονομιας σου.
5ca să văd fericirea aleşilor Tăi, să mă bucur de bucuria poporului Tău, şi să mă laud cu moştenirea Ta!
6[] Ημαρτησαμεν μετα των πατερων ημων· ηνομησαμεν, ησεβησαμεν.
6Noi am păcătuit ca şi părinţii noştri, am săvîrşit nelegiuirea, am făcut rău.
7Οι πατερες ημων εν Αιγυπτω δεν ενοησαν τα θαυμασια σου· δεν ενεθυμηθησαν το πληθος του ελεους σου, και σε παρωργισαν εν τη θαλασση, εν τη Ερυθρα θαλασση.
7Părinţii noştri în Egipt n'au luat aminte la minunile Tale, nu şi-au adus aminte de mulţimea îndurărilor Tale, şi au fost neascultători la mare, la marea Roşie.
8Και ομως εσωσεν αυτους δια το ονομα αυτου, δια να καμη γνωστα τα κραταια εργα αυτου.
8Dar El i -a scăpat, din pricina Numelui Lui, ca să-Şi arate puterea.
9Και επετιμησε την Ερυθραν θαλασσαν, και εξηρανθη· και διεβιβασεν αυτους δια των αβυσσων ως δι' ερημου·
9A mustrat marea Roşie, şi ea s'a uscat; şi i -a trecut prin adîncuri ca printr'un pustiu.
10και εσωσεν αυτους εκ της χειρος του μισουντος αυτους, και ελυτρωσεν αυτους εκ της χειρος του εχθρου.
10I -a scăpat din mîna celui ce -i ura, şi i -a izbăvit din mîna vrăjmaşului.
11Και τα υδατα κατεκαλυψαν τους εχθρους αυτων· δεν απελειφθη ουδε εις εξ αυτων.
11Apele au acoperit pe protivnicii lor. N'a rămas unul măcar din ei.
12Τοτε επιστευσαν εις τους λογους αυτου· εψαλαν την αινεσιν αυτου.
12Atunci ei au crezut în cuvintele Lui şi au cîntat laudele Lui.
13[] Πλην ταχεως ελησμονησαν τα εργα αυτου· δεν περιεμειναν την βουλην αυτου·
13Dar au uitat curînd lucrările Lui, şi n'au aşteptat împlinirea planurilor Lui.
14Αλλ' επεθυμησαν επιθυμιαν εν τη ερημω, και επειρασαν τον Θεον εν τη ανυδρω.
14Ci i -a apucat pofta în pustie, şi au ispitit pe Dumnezeu în pustietate.
15Και εδωκεν εις αυτους την αιτησιν αυτων· απεστειλεν ομως εις αυτους νοσον θανατηφορον.
15El le -a dat ce cereau; dar a trimes o molimă printre ei.
16Εφθονησαν ετι τον Μωυσην εν τω στρατοπεδω και τον Ααρων τον αγιον του Κυριου.
16În tabără au fost geloşi pe Moise, şi pe Aaron, sfîntul Domnului.
17Η γη ηνοιξε και κατεπιε τον Δαθαν, και εσκεπασε την συναγωγην του Αβειρων·
17Atunci s'a deschis pămîntul, şi a înghiţit pe Datan, şi s'a închis deasupra cetei lui Abiram.
18και πυρ εξηφθη εν τη συναγωγη αυτων· η φλοξ κατεκαυσε τους ασεβεις.
18Focul le -a aprins ceata, şi flacăra a mistuit pe cei răi.
19Κατεσκευασαν μοσχον εν Χωρηβ, και προσεκυνησαν το χωνευτον·
19Au făcut un viţel în Horeb. S'au închinat înaintea unui chip turnat,
20και μετηλλαξαν την δοξαν αυτων εις ομοιωμα βοος τρωγοντος χορτον.
20şi au schimbat Slava lor, pe chipul unui bou, care mănîncă iarbă.
21Ελησμονησαν τον Θεον τον σωτηρα αυτων τον ποιησαντα μεγαλεια εν Αιγυπτω,
21Au uitat pe Dumnezeu, Mîntuitorul lor, care făcuse lucruri mari în Egipt,
22θαυμασια εν γη Χαμ, φοβερα εν τη Ερυθρα θαλασση.
22minuni în ţara lui Ham, semne minunate la marea Roşie.
23Και ειπε να εξολοθρευση αυτους, αν ο Μωυσης ο εκλεκτος αυτου δεν ιστατο εν τη θραυσει ενωπιον αυτου, δια να αποστρεψη την οργην αυτου, ωστε να μη αφανιση αυτους.
23Şi El a vorbit să -i nimicească: dar Moise, alesul său, a stătut la mijloc înaintea Lui, ca să -L abată dela mînia Lui şi să -L oprească să -i nimicească.
24Κατεφρονησαν ετι την γην την επιθυμητην· δεν επιστευσαν εις τον λογον αυτου·
24Ei au nesocotit ţara desfătărilor; n'au crezut în Cuvîntul Domnului,
25και εγογγυσαν εν ταις σκηναις αυτων· δεν εισηκουσαν της φωνης του Κυριου.
25ci au cîrtit în corturile lor, şi n'au ascultat de glasul Lui.
26Δια τουτο εσηκωσε την χειρα αυτου κατ' αυτων, δια να καταστρεψη αυτους εν τη ερημω.
26Atunci El a ridicat mîna şi a jurat că -i va face să cadă în pustie,
27και να στρεψη το σπερμα αυτων μεταξυ των εθνων και να διασκορπιση αυτους εις τους τοπους.
27că le va doborî sămînţa printre neamuri, şi -i va împrăştia în mijlocul ţărilor.
28Και προσεκολληθησαν εις τον Βεελ-φεγωρ, και εφαγον θυσιας νεκρων·
28Ei s'au alipit de Baal-Peor, şi au mîncat vite jertfite morţilor.
29και παρωξυναν αυτον εν τοις εργοις αυτων, ωστε εφωρμησεν επ' αυτους η πληγη.
29Au mîniat astfel pe Domnul prin faptele lor, şi o urgie a izbucnit între ei.
30Αλλα σταθεις ο Φινεες εκαμε κρισιν· και η πληγη επαυσε·
30Dar Fineas s'a sculat şi a făcut judecată, şi astfel urgia s'a oprit.
31και ελογισθη εις αυτον δια δικαιοσυνην, εις γενεαν και γενεαν εως αιωνος.
31Lucrul acesta i -a fost socotit ca o stare de neprihănire, din neam în neam, pe vecie.
32Και παρωξυναν αυτον εν τοις υδασι της αντιλογιας, και επαθε κακως ο Μωυσης δι' αυτους·
32Ei au mîniat pe Domnul la apele Meriba; şi Moise a fost pedepsit din pricina lor.
33διοτι παρωργισαν το πνευμα αυτου, ωστε ελαλησεν αστοχαστως δια των χειλεων αυτου.
33Căci s'au răzvrătit împotriva Duhului Lui, şi Moise a vorbit în chip uşuratic cu buzele.
34[] Δεν εξωλοθρευσαν τα εθνη τα οποια ο Κυριος προσεταξεν εις αυτους·
34Ei n'au nimicit popoarele, pe cari le poruncise Domnul să le nimicească.
35αλλ' εσμιχθησαν μετα των εθνων και εμαθον τα εργα αυτων·
35Ci s-au amestecat cu neamurile, şi au învăţat faptele lor,
36και ελατρευσαν τα γλυπτα αυτων, τα οποια εγειναν παγις εις αυτους·
36au slujit idolilor lor, cari au fost o cursă pentru ei.
37και εθυσιασαν τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων εις τα δαιμονια·
37Şi-au jertfit fiii şi fiicele la idoli,
38Και εχυσαν αιμα αθωον, το αιμα των υιων αυτων και των θυγατερων αυτων τους οποιους εθυσιασαν εις τα γλυπτα της Χανααν· και εμιανθη η γη εξ αιματων.
38au vărsat sînge nevinovat, sîngele fiilor şi fiicelor lor, pe cari i-au jertfit idolilor din Canaan, şi ţara a fost spurcată astfel prin omoruri.
39Και εμολυνθησαν με τα εργα αυτων, και επορνευσαν με τας πραξεις αυτων.
39S'au spurcat prin faptele lor, au desfrînat prin faptele lor.
40Δια τουτο η οργη του Κυριου εξηφθη κατα του λαου αυτου, και εβδελυχθη την κληρονομιαν αυτου,
40Atunci Domnul S'a aprins de mînie împotriva poporului Său, şi a urît moştenirea Lui.
41Και παρεδωκεν αυτους εις τας χειρας των εθνων· και εκυριευσαν αυτους οι μισουντες αυτους.
41I -a dat în mînile neamurilor, cei ce îi urau au stăpînit peste ei,
42Και εθλιψαν αυτους οι εχθροι αυτων, και εταπεινωθησαν υπο τας χειρας αυτων.
42vrăjmaşii lor i-au asuprit, şi au fost smeriţi supt puterea lor.
43Πολλακις ελυτρωσεν αυτους, αλλ' αυτοι παρωργισαν αυτον με τας βουλας αυτων· διο εταπεινωθησαν δια την ανομιαν αυτων.
43El de mai multe ori i -a izbăvit, dar ei s'au arătat neascultători în planurile lor, şi au ajuns nenorociţi prin nelegiuirea lor.
44Πλην επεβλεψεν επι την θλιψιν αυτων, οτε ηκουσε την κραυγην αυτων·
44Dar El le -a văzut strîmtorarea, cînd le -a auzit strigătele.
45και ενεθυμηθη την προς αυτους διαθηκην αυτου και μετεμεληθη κατα το πληθος του ελεους αυτου.
45Şi -a adus aminte de legămîntul Său, şi a avut milă de ei, după bunătatea Lui cea mare:
46Και εκαμεν αυτους να ευρωσιν ελεος ενωπιον παντων των αιχμαλωτισαντων αυτους.
46a stîrnit pentru ei mila tuturor celor ce i ţineau prinşi de război.
47Σωσον ημας, Κυριε ο Θεος ημων, και συναγαγε ημας απο των εθνων, δια να δοξολογωμεν το ονομα σου το αγιον και να καυχωμεθα εις την αινεσιν σου.
47Scapă-ne, Doamne, Dumnezeul nostru, şi strînge-ne din mijlocul neamurilor, ca să lăudăm Numele Tău cel sfînt, şi să ne fălim cu lauda Ta!
48Ευλογητος Κυριος ο Θεος του Ισραηλ, απο του αιωνος και εως του αιωνος· και ας λεγη πας ο λαος, Αμην. Αλληλουια.
48Binecuvîntat să fie Domnul, Dumnezeul lui Israel, din vecincie în vecinicie! Şi tot poporul să zică: ,,Amin! Lăudaţi pe Domnul!``