1[] <<Ωιδη των Αναβαθμων.>> Εν τη θλιψει μου εκραξα προς τον Κυριον, και εισηκουσε μου.
1(O cîntare a treptelor.) Către Domnul strig în strîmtorarea mea, şi El m'ascultă.
2Κυριε, λυτρωσον την ψυχην μου απο χειλεων ψευδων, απο γλωσσης δολιας.
2Doamne, scapă-mi sufletul de buza mincinoasă, de limba înşelătoare!
3Τι θελει σοι δωσει η τι θελει σοι προσθεσει, η δολια γλωσσα;
3Ce-ţi dă El ţie, ce-ţi aduce El ţie, limbă înşelătoare!
4Τα ηκονημενα βελη του δυνατου, μετα ανθρακων αρκευθου.
4Săgeţi ascuţite de războinic, cu cărbuni aprinşi de ieniper.
5[] Ουαι εις εμε, διοτι παροικω εν Μεσεχ, κατοικω εν ταις σκηναις του Κηδαρ·
5Vai de mine că locuiesc la Meşec, că locuiesc în corturile Chedarului!
6Πολυν καιρον κατωκησεν η ψυχη μου μετα των μισουντων την ειρηνην.
6Destul mi -a locuit sufletul lîngă cei ce urăsc pacea.
7Εγω αγαπω την ειρηνην· αλλ' οταν ομιλω, αυτοι ετοιμαζονται δια πολεμον.
7Eu sînt pentru pace; dar deîndată ce vorbesc eu, ei sînt pentru război.