1[] <<Ψαλμος του Δαβιδ εις αναμνησιν.>> Κυριε, μη με ελεγξης εν τω θυμω σου, μηδε εν τη οργη σου παιδευσης με.
1(Un psalm al lui David. Spre aducere aminte.) Doamne, nu mă mustra în mînia Ta, şi nu mă pedepsi în urgia Ta.
2Διοτι τα βελη σου ενεπηχθησαν εις εμε και η χειρ σου καταπιεζει με.
2Căci săgeţile Tale s'au înfipt în mine, şi mîna Ta apasă asupra mea.
3Δεν υπαρχει υγεια εν τη σαρκι μου εξ αιτιας της οργης σου. δεν ειναι ειρηνη εις τα οστα μου εξ αιτιας της αμαρτιας μου.
3N'a mai rămas nimic sănătos în carnea mea, din pricina mîniei Tale; nu mai este nici o vlagă în oasele mele, în urma păcatului meu.
4Διοτι αι ανομιαι μου υπερεβησαν την κεφαλην μου· ως φορτιον βαρυ υπερεβαρυναν επ' εμε.
4Căci fărădelegile mele se ridică deasupra capului meu; ca o povară grea, sînt prea grele pentru mine.
5Εβρωμησαν και εσαπησαν αι πληγαι μου εξ αιτιας της ανοησιας μου.
5Rănile mele miroasă greu şi sînt pline de coptură, în urma nebuniei mele.
6Εταλαιπωρηθην, εκυρτωθην εις ακρον· ολην την ημεραν περιπατω σκυθρωπος.
6Sînt gîrbovit, peste măsură de istovit; toată ziua umblu plin de întristare.
7Διοτι τα εντοσθια μου γεμουσι φλογωσεως, και δεν υπαρχει υγεια εν τη σαρκι μου.
7Căci o durere arzătoare îmi mistuie măruntaiele, şi n'a mai rămas nimic sănătos în carnea mea.
8Ησθενησα και καθ' υπερβολην κατεκοπην· βρυχωμαι απο της αδημονιας της καρδιας μου.
8Sînt fără putere, zdrobit cu desăvîrşire; turburarea inimii mele mă face să gem.
9Κυριε, ενωπιον σου ειναι πασα η επιθυμια μου, και ο στεναγμος μου δεν κρυπτεται απο σου.
9Doamne, toate dorinţele mele sînt înaintea Ta, şi suspinurile mele nu-Ţi sînt ascunse.
10Η καρδια μου ταραττεται, η δυναμις μου με εγκαταλειπει· και το φως των οφθαλμων μου, και αυτο δεν ειναι μετ' εμου.
10Inima îmi bate cu tărie, puterea mă părăseşte, şi lumina ochilor mei nu mai este cu mine.
11Οι φιλοι μου και οι πλησιον μου στεκουσιν απεναντι της πληγης μου, και οι πλησιεστεροι μου στεκουσιν απο μακροθεν.
11Prietenii şi cunoscuţii mei se depărtează de rana mea, şi rudele mele stau de o parte.
12[] Και οι ζητουντες την ψυχην μου στηνουσιν εις εμε παγιδας· και οι εκζητουντες το κακον μου λαλουσι πονηρα, και μελετωσι δολους ολην την ημεραν.
12Ceice vor să-mi ia viaţa îşi întind cursele; ceice-mi caută nenorocirea, spun răutăţi, şi toată ziua urzesc la înşelătorii.
13Αλλ' εγω ως κωφος δεν ηκουον και ημην ως αφωνος, μη ανοιγων το στομα αυτου.
13Iar eu sînt ca un surd, n'aud; sînt ca un mut, care nu deschide gura.
14Και ημην ως ανθρωπος μη ακουων και μη εχων αντιλογιαν εν τω στοματι αυτου.
14Sînt ca un om, care n'aude, şi în gura căruia nu este niciun răspuns.
15Διοτι επι σε, Κυριε, ηλπισα· συ θελεις μου εισακουσει, Κυριε ο Θεος μου.
15Doamne, în Tine nădăjduiesc; Tu vei răspunde, Doamne, Dumnezeule!
16Επειδη ειπα, Ας μη χαρωσιν επ' εμε· οταν ολισθηση ο πους μου, αυτοι μεγαλαυχουσι κατ' εμου.
16Căci zic: ,,Nu îngădui să se bucure vrăjmaşii mei de mine, şi să se fudulească împotriva mea, cînd mi se clatină piciorul!``
17Διοτι ειμαι ετοιμος να πεσω, και ο πονος μου ειναι παντοτε εμπροσθεν μου.
17Căci sînt aproape să cad, şi durerea mea este totdeauna înaintea mea.
18Επειδη εγω θελω αναγγελλει την ανομιαν μου, θελω λυπεισθαι δια την αμαρτιαν μου.
18Îmi mărturisesc fărădelegea, mă doare de păcatul meu.
19Αλλ' οι εχθροι μου ζωσιν, υπερισχυουσι· και επληθυνθησαν οι μισουντες με αδικως.
19Dar vrăjmaşii mei sînt plini de viaţă şi plini de putere; ceice mă urăsc fără temei, sînt mulţi la număr.
20Και οι ανταποδιδοντες κακον αντι καλου ειναι εναντιοι μου, επειδη κυνηγω το καλον.
20Ei îmi întorc rău pentru bine, îmi sînt potrivnici, pentrucă eu urmăresc binele.
21Μη με εγκαταλιπης, Κυριε· Θεε μου, μη απομακρυνθης απ' εμου.
21Nu mă părăsi, Doamne! Dumnezeule, nu Te depărta de mine!
22Ταχυνον εις βοηθειαν μου, Κυριε, η σωτηρια μου.
22Vino degrabă în ajutorul meu, Doamne, Mîntuirea mea!