1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Γιττιθ. Ψαλμος δια τους υιους Κορε.>> Ποσον αγαπηται ειναι αι σκηναι σου, Κυριε των δυναμεων
1(Către mai marele cîntăreţilor. De cîntat pe Ghitit. Un psalm al fiilor lui Core.) Cît de plăcute sînt locaşurile Tale, Doamne al oştirilor!
2Επιποθει και μαλιστα λιποθυμει ψυχη μου δια τας αυλας του Κυριου· η καρδια μου και η σαρξ μου αγαλλιωνται δια τον Θεον τον ζωντα.
2Sufletul meu suspină şi tînjeşte de dor după curţile Domnului, inima şi carnea mea strigă către Dumnezeul cel viu!
3Ναι, το στρουθιον ευρηκε κατοικιαν, και η τρυγων φωλεαν εις εαυτην, οπου θετει τους νεοσσους αυτης, τα θυσιαστηρια σου, Κυριε των δυναμεων, Βασιλευ μου και Θεε μου.
3Pînă şi pasărea îşi găseşte o casă acolo, şi rîndunica un cuib unde îşi pune puii... Ah! altarele Tale, Doamne al oştirilor, Împăratul meu şi Dumnezeul meu!
4Μακαριοι οι κατοικουντες εν τω οικω σου· παντοτε θελουσι σε αινει. Διαψαλμα.
4Ferice de ceice locuiesc în Casa Ta! Căci ei tot mai pot să Te laude. -
5Μακαριος ο ανθρωπος, του οποιου η δυναμις ειναι εν σοι· εν τη καρδια των οποιων ειναι αι οδοι σου·
5Ferice de ceice-şi pun tăria în Tine, în a căror inimă locuieşte încrederea.
6οιτινες διαβαινοντες δια της κοιλαδος του κλαυθμωνος καθιστωσιν αυτην πηγην υδατων· και η βροχη ετι γεμιζει τους λακκους.
6Cînd străbat aceştia Valea Plîngerii, o prefac într'un loc plin de izvoare, şi ploaia timpurie o acopere cu binecuvîntări.
7Προβαινουσιν απο δυναμεως εις δυναμιν· εκαστος αυτων φαινεται ενωπιον του Θεου εν Σιων.
7Ei merg din putere în putere, şi se înfăţişează înaintea lui Dumnezeu în Sion.
8[] Κυριε, Θεε των δυναμεων, εισακουσον της προσευχης μου· Ακροασθητι, Θεε του Ιακωβ. Διαψαλμα.
8Doamne, Dumnezeul oştirilor, ascultă rugăciunea mea! Ia aminte, Dumnezeul lui Iacov! -(Oprire).
9Ιδε, Θεε, η ασπις ημων, και επιβλεψον εις το προσωπον του χριστου σου.
9Tu, care eşti scutul nostru, vezi, Dumnezeule, şi priveşte faţa unsului Tău!
10Διοτι καλητερα ειναι μια ημερα εν ταις αυλαις σου υπερ χιλιαδας· ηθελον προτιμησει να ημαι θυρωρος εν τω οικω του Θεου μου, παρα να κατοικω εν ταις σκηναις της πονηριας.
10Căci mai mult face o zi în curţile Tale de cît o mie în altă parte; eu vreau mai bine să stau în pragul Casei Dumnezeului meu, decît să locuiesc în corturile răutăţii!
11Διοτι ηλιος και ασπις ειναι Κυριος ο Θεος· χαριν και δοξαν θελει δωσει ο Κυριος· δεν θελει στερησει ουδενος αγαθου τους περιπατουντας εν ακακια.
11Căci Domnul Dumnezeu este un soare şi un scut, Domnul dă îndurare şi slavă, şi nu lipseşte de niciun bine pe cei ce duc o viaţă fără prihană.
12Κυριε των δυναμεων, μακαριος ο ανθρωπος ο ελπιζων επι σε.
12Doamne al oştirilor, ferice de omul care se încrede în Tine!