1[] Και προσηυχηθη Ιωνας προς Κυριον τον Θεον αυτου εκ της κοιλιας του κητους,
1(2:2) И помолился Иона Господу Богу своему из чрева кита
2Και ειπεν, Εβοησα εν τη θλιψει μου προς τον Κυριον, και εισηκουσε μου· εκ κοιλιας αδου εβοησα, και ηκουσας της φωνης μου.
2(2:3) и сказал: к Господу воззвал я в скорби моей, и Он услышал меня; из чрева преисподней я возопил, и Ты услышал голос мой.
3Διοτι με ερριψας εις τα βαθη, εις την καρδιαν της θαλασσης, και ρευματα με περιεκυκλωσαν· πασαι αι τρικυμιαι σου και τα κυματα σου διηλθον επανωθεν μου.
3(2:4) Ты вверг меня в глубину, в сердце моря, и потоки окружили меня, все воды Твои и волны Твои проходили надо мною.
4Και εγω ειπα, Απερριφθην απ' εμπροσθεν των οφθαλμων σου· ομως θελω επιβλεψει παλιν εις τον ναον τον αγιον σου.
4(2:5) И я сказал: отринут я от очей Твоих, однако я опять увижу святый храм Твой.
5Τα υδατα με περιεκυκλωσαν εως της ψυχης, η αβυσσος με περιεκλεισε, τα φυκια περιετυλιχθησαν περι την κεφαλην μου.
5(2:6) Объяли меня воды до души моей, бездна заключила меня; морскою травою обвита была голова моя.
6Κατεβην εις τα εσχατα των ορεων· οι μοχλοι της γης ειναι επανωθεν μου διαπαντος· αλλ' ανεβη η ζωη μου απο της φθορας, Κυριε Θεε μου·
6(2:7) До основания гор я нисшел, земля своими запорами навек заградиламеня; но Ты, Господи Боже мой, изведешь душу мою из ада.
7Ενω ητο εκλειπουσα εν εμοι η ψυχη μου, ενεθυμηθην τον Κυριον· και η προσευχη μου εισηλθε προς σε, εις τον ναον τον αγιον σου.
7(2:8) Когда изнемогла во мне душа моя, я вспомнил о Господе, и молитвамоя дошла до Тебя, до храма святаго Твоего.
8Οι φυλαττοντες ματαιοτητας ψευδους εγκαταλειπουσι το ελεος αυτων.
8(2:9) Чтущие суетных и ложных богов оставили Милосердагосвоего,
9Αλλ' εγω θελω θυσιασει προς σε μετα φωνης αινεσεως· θελω αποδωσει οσα ηυχηθην· η σωτηρια ειναι παρα του Κυριου.
9(2:10) а я гласом хвалы принесу Тебе жертву; что обещал, исполню: у Господа спасение!
10[] Και προσεταξεν ο Κυριος το κητος και εξημεσε τον Ιωναν επι την ξηραν.
10(2:11) И сказал Господь киту, и он изверг Иону на сушу.