1[] Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται·
1"Me siguri ka një minierë për argjendin dhe një vend ku bëhet rafinimi i arit.
2ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας.
2Hekuri nxirret nga toka dhe guri i shkrirë jep bakrin.
3Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος· τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου.
3Njeriu i jep fund territ dhe hulumton thellësitë më të mëdha në kërkim të gurëve të varrosur në terr dhe në hijen e vdekjes.
4Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει· υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος· ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων.
4Ai çel një pus larg vendbanimit, në vende të harruara nga këmbësorët; janë pezull dhe lëkunden larg njerëzve.
5Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος·
5Sa për tokën, prej asaj del buka, por nga poshtë është e trazuar nga zjarri.
6οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων· και εν αυτη χωμα χρυσιου.
6Gurët e saj janë banesa e safirëve dhe përmbajnë pluhur ari.
7Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην·
7Shpendi grabitqar nuk e njeh shtegun dhe as syri i skifterit nuk e ka parë kurrë.
8τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι' αυτης.
8Bishat e egra nuk e kanë përshkruar dhe as luani nuk ka kaluar kurrë andej.
9Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον· ανατρεπει τα ορη απο της ριζης.
9Njeriu vë dorë mbi strallin dhe i rrëzon malet nga rrënjët.
10Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων· και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον.
10Hap galeri ndër shkëmbinj dhe syri i tij sheh gjithçka që është e çmuar.
11Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν· και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως.
11Zë rrjedhat ujore që të mos rrjedhin, dhe nxjerr në dritë gjërat e fshehura.
12Αλλ' η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
12Po ku mund ta gjesh diturinë, dhe ku është vendi i zgjuarsisë?
13Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης· και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων.
13Njeriu nuk ua di vlerën dhe ajo nuk gjendet mbi tokën e të gjallëve.
14[] Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι· και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ' εμου.
14Humnera thotë: "Nuk është tek unë"; deti thotë: "Nuk qëndron pranë meje".
15Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ' αυτης· και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης.
15Nuk përftohet duke e shkëmbyer me ar të rafinuar as blihet duke peshuar argjend.
16Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον.
16Nuk shtihet në dorë me arin e Ofirit, me oniksin e çmuar ose me safirin.
17Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην· και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου.
17Ari dhe kristali nuk mund të barazohen me të dhe nuk këmbehet me enë ari të kulluar.
18Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται· διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων.
18Korali dhe kristali as që meritojnë të përmenden; vlera e diturisë është më e madhe se margaritarët.
19Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην· δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον.
19Topazi i Etiopisë nuk mund të barazohet dhe nuk mund të vlerësohet me ar të kulluar.
20[] Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
20Por atëherë nga rrjedh dituria dhe ku e ka selinë zgjuarsia?
21Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου.
21Ajo u fshihet syve të çdo të gjalli, është e mbuluar për zogjtë e qiellit.
22Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης.
22Abadoni dhe vdekja thonë: "Kemi dëgjuar të flitet për të me veshët tona".
23Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης.
23Vetëm Perëndia njeh rrugën e saj, vetëm ai e di ku ndodhet,
24Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου,
24sepse ai vë re skajet e tokës dhe sheh tërë ato që ndodhen nën qiejt.
25δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον.
25Kur caktoi peshën e erës dhe u caktoi ujërave një masë,
26Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης,
26kur bëri një ligj për shiun dhe një rrugë për vetëtimën e bubullimave,
27τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην· ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην.
27atëherë pa dhe e tregoi, e vendosi dhe madje e hetoi,
28Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις.
28dhe i tha njeriut: "Ja, të kesh frikë nga Zoti, kjo është dituri, dhe t'i largohesh së keqes është zgjuarsi"".