¹[] Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε·

¹Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit në mes të furtunës dhe i tha:

²Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων;

²"Kush është ai që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim?

³Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ· διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι.

³Mirë, pra, ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh.

⁴[] Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν.

⁴Ku ishe kur unë hidhja themelet e tokës? Thuaje, në rast se ke aq zgjuarsi.

⁵Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ' αυτην;

⁵Kush ka vendosur përmasat e saj, në rast se e di, ose kush ka vënë mbi të litarin për ta matur?

⁶Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης,

⁶Ku janë vendosur themelet e saj, ose kush ia vuri gurin qoshes,

⁷οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον;

⁷kur yjet e mëngjesit këndonin të gjithë së bashku dhe tërë bijtë e Perëndisë lëshonin britma gëzimi?

⁸η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας;

⁸Kush e mbylli me porta detin kur shpërtheu duke dalë nga gjiri i nënës,

⁹οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην,

⁹kur i dhashë retë për rroba dhe terrin për pelena?

¹⁰και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας,

¹⁰Kur i caktova një kufi dhe i vendosa shufra hekuri dhe porta,

¹¹και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη· και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου;

¹¹dhe thashë: "Ti do të arrish deri këtu, por jo më tutje; këtu do të ndalen valët e tua krenare!"?

¹²[] Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης,

¹²Që kur se ti jeton a ke dhënë urdhra në mëngjes ose i ke treguar vendin agimit,

¹³δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ' αυτης;

¹³që ai të kapë skajet e tokës dhe të tronditë njerëzit e këqij?

¹⁴Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος· και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη.

¹⁴Ndërron trajtë si argjila nën vulë dhe shquhet si një veshje.

¹⁵Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ' αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.

¹⁵Njerëzve të këqij u mohohet drita dhe krahu i ngritur u copëtohet.

¹⁶Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου;

¹⁶A ke arritur vallë deri në burimet e detit ose a ke vajtur vallë në kërkim të thellësirave të humnerës?

¹⁷Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου;

¹⁷Të janë treguar portat e vdekjes, apo ke parë vallë portat e hijes së vdekjes?

¹⁸Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα.

¹⁸A e ke vënë re gjerësinë e tokës. Thuaje, në rast se i di të gjitha këto!

¹⁹Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου,

¹⁹Ku është rruga që të çon në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij,

²⁰δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου;

²⁰që ti të mund t'i çosh në vendin e tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij?

²¹Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς;

²¹Ti e di, sepse atëherë kishe lindur, dhe numri i ditëve të tua është i madh.

²²Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης,

²²Vallë, a ke hyrë ndonjë herë në depozitat e borës ose a ke parë vallë depozitat e breshërit

²³τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου;

²³që unë i mbaj në ruajtje për kohërat e fatkeqësive, për ditën e betejës dhe të luftës?

²⁴Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην;

²⁴Nëpër çfarë rruge përhapet drita ose përhapet era e lindjes mbi tokë?

²⁵[] Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης,

²⁵Kush ka hapur një kanal për ujërat që vërshojnë dhe rrugën për bubullimën e rrufeve,

²⁶δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει,

²⁶që të bjerë shi mbi tokë të pabanuar, mbi një shkretëtirë, ku nuk ka asnjë njeri,

²⁷δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης;

²⁷për të shuar etjen e shkretëtirave të mjeruara, për të bërë që të mbijë dhe të rritet bari?

²⁸Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου;

²⁸Shiu, vallë, a ka një baba? Ose kush i prodhon pikat e vesës?

²⁹Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε;

²⁹Nga gjiri i kujt del akulli dhe kush e krijon brymën e qiellit?

³⁰Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται.

³⁰Ujërat ngurtësohen si guri dhe sipërfaqja e humnerës ngrin.

³¹Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος;

³¹A mund t'i bashkosh ti lidhjet e Plejadave, apo të zgjidhësh vargjet e Orionit?

³²Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου;

³²A i bën ti të duken yllësitë në kohën e tyre, apo e drejton ti Arushën e Madhe me të vegjlit e saj?

³³Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην;

³³A i njeh ti ligjet e qiellit, ose a mund të vendosësh ti sundimin e tyre mbi tokë?

³⁴Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων;

³⁴A mund ta çosh zërin tënd deri në retë me qëllim që të mbulohesh nga shiu i bollshëm?

³⁵Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις;

³⁵Mos je ti ai që hedh rrufetë atje ku duhet të shkojnë, duke thënë: "Ja ku jam?".

³⁶Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου;

³⁶Kush e ka vënë diturinë në mendje, ose kush i ka dhënë gjykim zemrës?

³⁷Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου,

³⁷Kush numëron retë me anë të diturisë, dhe kush derdh shakujt e qiellit

³⁸δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται;

³⁸kur pluhuri shkrihet në një masë dhe plisat bashkohen midis tyre?

³⁹Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων,

³⁹A mund ta gjuash ti gjahun për luaneshën apo të ngopësh të vegjlit e uritur të luanit,

⁴⁰οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι;

⁴⁰kur struken në strofkat e tyre apo rrinë në pritë në strukën e tyre?

⁴¹Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι' ελλειψιν τροφης;

⁴¹Kush i siguron korbit ushqimin e tij, kur zogjtë e tij i thërrasin Perëndisë dhe enden pa ushqim?