1[] Κρινον με, Θεε, και δικασον την δικην μου κατα εθνους ανοσιου· απο ανθρωπου απατης και ανομιας ελευθερωσον με·
1Siguromë drejtësi, o Perëndi, dhe mbro çështjen time nga njerëzit e këqij; më çliro nga njeriu i rremë dhe i lig.
2Διοτι συ εισαι ο Θεος της δυναμεως μου· δια τι με απεβαλες; δια τι περιπατω σκυθρωπος εκ της καταθλιψεως του εχθρου;
2Mbasi ti je Perëndia që më jep forcë, pse më ke kthyer? Pse shkoj i veshur me rroba zie për shkak të shtypjes nga ana e armikut?
3Εξαποστειλον το φως σου και την αληθειαν σου· αυτα ας με οδηγωσιν· ας με φερωσιν εις το ορος της αγιοτητος σου και εις τα σκηνωματα σου.
3Dërgo dritën tënde dhe të vërtetën tënde; këto le të më udhëheqin dhe të më çojnë në malin tënd të shenjtë dhe në vendin e banesës sate.
4Τοτε θελω εισελθει εις το θυσιαστηριον του Θεου, εις τον Θεον, την ευφροσυνην της αγαλλιασεως μου· και θελω σε δοξολογει εν κιθαρα, ω Θεε, ο Θεος μου.
4Atëherë un do të vij tek altari i Perëndisë, te Perëndia, që është gëzimi im dhe kënaqësia ime; do të të kremtoj me qeste, o Perëndi, Perëndia im.
5Δια τι εισαι περιλυπος, ψυχη μου; και δια τι ταραττεσαι εντος μου; ελπισον επι τον Θεον· επειδη ετι θελω υμνει αυτον· αυτος ειναι η σωτηρια του προσωπου μου και ο Θεος μου.
5Pse ligështohesh, shpirti im, pse rënkon brenda meje? Ki shpresë te Perëndia, sepse unë do ta kremtoj akoma, sepse ai është shpëtimi im dhe Perëndia im.