1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Γιττιθ. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε ο Κυριος ημων, ποσον ειναι θαυμαστον το ονομα σου εν παση τη γη· οστις εθεσας την δοξαν σου υπερανω των ουρανων.
1Sa i mrekullueshëm është emri yt mbi gjithë rruzullin, o Zot, Zoti ynë, që vure madhështinë tënde mbi qiejtë!
2Εκ στοματος νηπιων και θηλαζοντων ητοιμασας αινεσιν ενεκα των εχθρων σου, δια να καταργησης τον εχθρον και τον εκδικητην.
2Nga goja e të vegjëlve dhe foshnjave në gji ke vendosur lëvdimin për shkak të armiqve të tu, për t'i mbyllur gojën armikut dhe hakmarrësit.
3[] Οταν θεωρω τους ουρανους σου, το εργον των δακτυλων σου, την σεληνην και τους αστερας, τα οποια συ εθεμελιωσας,
3Kur mendoj qiejtë e tu, që janë vepër e gishtërinjve të tu, hënën dhe yjet që ti ke vendosur,
4Τι ειναι ο ανθρωπος, ωστε να ενθυμησαι αυτον; η ο υιος του ανθρωπου, ωστε να επισκεπτησαι αυτον;
4çfarë është njeriu, që ta mbash mend, dhe biri i njeriut, që ta vizitosh?
5Συ δε εκαμες αυτον ολιγον τι κατωτερον των αγγελων, και με δοξαν και τιμην εστεφανωσας αυτον.
5Megjithatë ti e bëre pak më të ulët se Perëndia, dhe e kurorëzove me lavdi dhe me nder.
6Κατεστησας αυτον κυριον επι τα εργα των χειρων σου· παντα υπεταξας υποκατω των ποδων αυτου·
6E bëre të mbretërojë mbi veprat e duarve të tua dhe vure çdo gjë nën këmbët e tij!
7παντα τα προβατα και τους βοας, ετι δε και τα ζωα του αγρου·
7Dhentë dhe bagëtitë e tjera, madje bishat e egra,
8τα πετεινα του ουρανου, και τους ιχθυας της θαλασσης, παντα τα διαπορευομενα τας οδους των θαλασσων.
8zogjtë e qiellit dhe peshqit e detit, tërë ato që kalojnë nëpër shtigjet e detit.
9Κυριε ο Κυριος ημων, ποσον ειναι θαυμαστον το ονομα σου εν παση τη γη.
9O Zot, Zoti ynë, sa i mrekullueshëm është emri yt në të gjithë dheun!