1[] Τριτην ταυτην φοραν ερχομαι προς εσας· επι στοματος δυο μαρτυρων και τριων θελει βεβαιουσθαι πας λογος.
1ДАФЪАИ сеюм аст, ки назди шумо меоям: бо гувоҳии ду ё се шоҳид ҳар сухан исбот хоҳад шуд.
2Προειπον και προλεγω, ως παρων την δευτεραν φοραν, και τωρα απων γραφω προς τους προαμαρτησαντας και τους λοιπους παντας, οτι εαν ελθω παλιν, δεν θελω φεισθη·
2Онҳоеро, ки пештар гуноҳ кардаанд, ва ҳамаи дигаронро, - ҳам он вакт, ки дафъаи дуюм омада будам, ва ҳам ҳоло, ки ғоиб ҳастам, - таъкид намудаам ва таъкид менамоям, ки агар боз оям, амон нахоҳам дод.
3επειδη ζητειτε δοκιμην του δι' εμου λαλουντος Χριστου, οστις δεν ειναι ασθενης προς εσας, αλλ' ειναι δυνατος μεταξυ σας.
3Шумо далели онро меҷӯед, ки оё Масеҳ дар ман суҳан меронад: Ӯ барои шумо оҷиз нест, балки дар миёни шумо боиктидор аст.
4Διοτι αν εσταυρωθη εξ ασθενειας, ζη ομως εκ δυναμεως Θεου. διοτι και ημεις ασθενουμεν εν αυτω, πλην εκ δυναμεως Θεου θελομεν ζησει μετ' αυτου εις εσας.
4Зеро, агарчи Ӯ дар ҳолати заъф маслуб шуд, лекин бо куввати Худо зинда аст; мо низ дар Ӯ заиф ҳастем, лекин ҳамроҳи Ӯ бо куввати Худо, ки дар шумост, зиндагӣ хоҳем кард.
5Εαυτους εξεταζετε αν ησθε εν τη πιστει, εαυτους δοκιμαζετε. Η δεν γνωριζετε εαυτους οτι ο Ιησους Χριστος ειναι εν υμιν; εκτος εαν ησθε αδοκιμοι κατα τι.
5Худро тафтиш намоед, ки оё дар имон ҳастед? Худро имтиҳон кунед. Ё шумо ҳудро намешиносед, ки Исои Масеҳ дар шумост? Магар ин ки шумо на ончунон ҳастед, ки бояд бошед.
6Ελπιζω δε οτι θελετε γνωρισει οτι ημεις δεν ειμεθα αδοκιμοι.
6Дар ҳусуси мо, умедворам, шумо ҳоҳед донист, ки мо ончунон ҳастем, ки бояд бошем.
7[] Ευχομαι δε εις τον Θεον να μη πραξητε μηδεν κακον, ουχι δια να φανωμεν ημεις δοκιμοι, αλλα δια να πραττητε σεις το καλον, ημεις δε ας ημεθα ως αδοκιμοι.
7Мо ба Худо тазаррӯъ менамоем, ки шумо ҳеҷ бадӣ накунед, на аз барои он ки мо худро ончунон нишон диҳем, ки бояд бошем; балки аз барои он ки шумо некӣ кунед, агарчи мо на ончунон ба назар намоем, ки бояд бошем.
8Διοτι δεν δυναμεθα να πραξωμεν τι κατα της αληθειας, αλλ' υπερ της αληθειας.
8Зеро ки мо на бар зидди ростй, балки фақат барок ростӣ кувват дорем.
9Επειδη χαιρομεν οταν ημεις ασθενωμεν, σεις δε ησθε δυνατοι· τουτο μαλιστα και ευχομεθα, την τελειοποιησιν σας.
9Зеро шодӣ мекунем, вакте ки мо заиф ҳастем, вале шумо бокувват; ва барои ҳамин, яъне дар хусуси комил шуданатон, мо дуо мегӯем.
10Δια τουτο ταυτα γραφω απων, δια να μη φερθω αποτομως παρων κατα την εξουσιαν, την οποιαν μοι εδωκεν ο Κυριος προς οικοδομην και ουχι προς καθαιρεσιν.
10Аз он сабаб ман инро дар вакти набуданам навиштаам, ки дар омаданам сахтгирӣ накунам аз рӯи он ихтиёре ки Худованд ба ман, на аз барои харобкорӣ, балки барои буньёдкорӣ додааст.
11[] Λοιπον, αδελφοι, χαιρετε, τελειοποιεισθε, παραμυθεισθε, φρονειτε το αυτο, ειρηνευετε· και ο Θεος της αγαπης και της ειρηνης θελει εισθαι μεθ' υμων.
11Хуллас, эй бародарон, шод бошед! Комил шавед, тасалло ёбед, якдил бошед, осоиштагиро ҳифз намоед, - ва Худои муҳаббат ва осоиштагӣ бо шумо хоҳад буд.
12Ασπασθητε αλληλους εν φιληματι αγιω.
12Ба якдигар бо бӯсаи муқаддас салом расонед. Ҳамаи муқаддасон ба шумо салом мерасонанд.
13Σας ασπαζονται παντες οι αγιοι.
13Файзи Исои Масеҳи Худованд, ва муҳаббати Худо, ва ширкати Рӯҳулкудс бо ҳамаатон бод. Омин.
14Η χαρις του Κυριου Ιησου Χριστου και η αγαπη του Θεου και η κοινωνια του Αγιου Πνευματος ειη μετα παντων υμων· αμην.