1[] Και εγω, αδελφοι, δεν ηδυνηθην να λαλησω προς εσας ως προς πνευματικους, αλλ' ως προς σαρκικους, ως προς νηπια εν Χριστω.
1Brothers, I couldn’t speak to you as to spiritual, but as to fleshly, as to babies in Christ.
2Γαλα σας εποτισα και ουχι στερεαν τροφην· διοτι δεν ηδυνασθε ετι να δεχθητε αυτην. Αλλ' ουδε τωρα δυνασθε ετι·
2I fed you with milk, not with meat; for you weren’t yet ready. Indeed, not even now are you ready,
3επειδη ετι σαρκικοι εισθε. Διοτι ενω ειναι μεταξυ σας φθονος και ερις και διχονοιαι, δεν εισθε σαρκικοι και περιπατειτε κατα ανθρωπον;
3for you are still fleshly. For insofar as there is jealousy, strife, and factions among you, aren’t you fleshly, and don’t you walk in the ways of men?
4Διοτι οταν λεγη τις, Εγω μεν ειμαι του Παυλου, αλλος δε, Εγω του Απολλω· δεν εισθε σαρκικοι;
4For when one says, “I follow Paul,” and another, “I follow Apollos,” aren’t you fleshly?
5[] Τις λοιπον ειναι ο Παυλος, και τις ο Απολλως, παρα υπηρεται, δια των οποιων επιστευσατε και, οπως ο Κυριος εδωκεν εις εκαστον;
5Who then is Apollos, and who is Paul, but servants through whom you believed; and each as the Lord gave to him?
6Εγω εφυτευσα, ο Απολλως εποτισεν, αλλ' ο Θεος ηυξησεν·
6I planted. Apollos watered. But God gave the increase.
7ωστε ουτε ο φυτευων ειναι τι ουτε ο ποτιζων, αλλ' ο Θεος ο αυξανων.
7So then neither he who plants is anything, nor he who waters, but God who gives the increase.
8Ο φυτευων δε και ο ποτιζων ειναι εν· και εκαστος θελει λαβει τον εαυτου μισθον κατα τον κοπον αυτου.
8Now he who plants and he who waters are the same, but each will receive his own reward according to his own labor.
9Διοτι του Θεου ειμεθα συνεργοι· σεις εισθε του Θεου αγρος, του Θεου οικοδομη.
9For we are God’s fellow workers. You are God’s farming, God’s building.
10Εγω κατα την χαριν του Θεου την δοθεισαν εις εμε ως σοφος αρχιτεκτων θεμελιον εθεσα, αλλος δε εποικοδομει· εκαστος ομως ας βλεπη πως εποικοδομει·
10According to the grace of God which was given to me, as a wise master builder I laid a foundation, and another builds on it. But let each man be careful how he builds on it.
11[] διοτι θεμελιον αλλο ουδεις δυναται να θεση παρα το τεθεν, το οποιον ειναι ο Ιησους Χριστος.
11For no one can lay any other foundation than that which has been laid, which is Jesus Christ.
12Εαν δε τις εποικοδομη επι το θεμελιον τουτο χρυσον, αργυρον, λιθους τιμιους, ξυλα, χορτον, καλαμην·
12But if anyone builds on the foundation with gold, silver, costly stones, wood, hay, or stubble;
13εκαστου το εργον θελει φανερωθη· διοτι η ημερα θελει φανερωσει αυτο, επειδη δια πυρος ανακαλυπτεται· και το πυρ θελει δοκιμασει το εργον εκαστου οποιον ειναι.
13each man’s work will be revealed. For the Day will declare it, because it is revealed in fire; and the fire itself will test what sort of work each man’s work is.
14Εαν το εργον τινος, το οποιον επωκοδομησε μενη, θελει λαβει μισθον·
14If any man’s work remains which he built on it, he will receive a reward.
15εαν το εργον τινος κατακαη, θελει ζημιωθη, αυτος ομως θελει σωθη, πλην ουτως ως δια πυρος.
15If any man’s work is burned, he will suffer loss, but he himself will be saved, but as through fire.
16[] Δεν εξευρετε οτι εισθε ναος Θεου και το Πνευμα του Θεου κατοικει εν υμιν;
16Don’t you know that you are a temple of God, and that God’s Spirit lives in you?
17Εαν τις φθειρη τον ναον του Θεου, τουτον θελει φθειρει ο Θεος· διοτι ο ναος του Θεου ειναι αγιος, οστις εισθε σεις.
17If anyone destroys the temple of God, God will destroy him; for God’s temple is holy, which you are.
18[] Μηδεις ας μη εξαπατα εαυτον· εαν τις μεταξυ σας νομιζη οτι ειναι σοφος εν τω κοσμω τουτω, ας γεινη μωρος δια να γεινη σοφος.
18Let no one deceive himself. If anyone thinks that he is wise among you in this world, let him become a fool, that he may become wise.
19Διοτι η σοφια του κοσμου τουτου ειναι μωρια παρα τω Θεω. Επειδη ειναι γεγραμμενον· Οστις συλλαμβανει τους σοφους εν τη πανουργια αυτων·
19For the wisdom of this world is foolishness with God. For it is written, “He has taken the wise in their craftiness.” Job 5:13
20και παλιν· Ο Κυριος γινωσκει τους διαλογισμους των σοφων, οτι ειναι ματαιοι.
20And again, “The Lord knows the reasoning of the wise, that it is worthless.” Psalm 94:11
21[] Ωστε μηδεις ας μη καυχαται εις ανθρωπους· διοτι τα παντα ειναι υμων,
21Therefore let no one boast in men. For all things are yours,
22ειτε Παυλος ειτε Απολλως ειτε Κηφας ειτε κοσμος ειτε ζωη ειτε θανατος ειτε παροντα ειτε μελλοντα, τα παντα ειναι υμων,
22whether Paul, or Apollos, or Cephas, or the world, or life, or death, or things present, or things to come. All are yours,
23σεις δε του Χριστου, ο δε Χριστος του Θεου.
23and you are Christ’s, and Christ is God’s.