1[] Γνωστοποιουμεν δε εις εσας, αδελφοι, την χαριν του Θεου την δεδομενην εις τας εκκλησιας της Μακεδονιας,
1Moreover, brothers, we make known to you the grace of God which has been given in the assemblies of Macedonia;
2οτι η περισσεια της χαρας αυτων, ενω εδοκιμαζον μεγαλην θλιψιν, και η βαθεια πτωχεια αυτων ανεδειξαν εκ περισσου τον πλουτον της ελευθεροτητος αυτων·
2how that in much proof of affliction the abundance of their joy and their deep poverty abounded to the riches of their liberality.
3διοτι υπηρξαν κατα δυναμιν, μαρτυρω τουτο, και υπερ δυναμιν αυτοπροαιρετοι,
3For according to their power, I testify, yes and beyond their power, they gave of their own accord,
4παρακαλουντες ημας μετα πολλης παρακλησεως να δεχθωμεν την χαριν και την κοινωνιαν της διακονιας της εις τους αγιους,
4begging us with much entreaty to receive this grace and the fellowship in the service to the saints.
5και ουχι μονον καθως ηλπισαμεν, αλλ' εαυτους εδωκαν πρωτον εις τον Κυριον και εις ημας δια θεληματος του Θεου,
5This was not as we had hoped, but first they gave their own selves to the Lord, and to us through the will of God.
6ωστε παρεκαλεσαμεν τον Τιτον, καθως ηρχισεν, ουτω και να τελειωση προς εσας και την χαριν ταυτην.
6So we urged Titus, that as he made a beginning before, so he would also complete in you this grace.
7[] Καθως λοιπον περισσευετε εν παντι, εν πιστει και λογω και γνωσει και παση σπουδη και της προς ημας αγαπης σας, ουτω σπουδασατε να περισσευσητε και εν ταυτη τη χαριτι.
7But as you abound in everything, in faith, utterance, knowledge, all earnestness, and in your love to us, see that you also abound in this grace.
8Δεν λεγω τουτο κατ' επιταγην, αλλα δια να δοκιμασω δια της σπουδης των αλλων και την γνησιοτητα της αγαπης σας·
8I speak not by way of commandment, but as proving through the earnestness of others the sincerity also of your love.
9διοτι εξευρετε την χαριν του Κυριου ημων Ιησου Χριστου, οτι πλουσιος ων επτωχευσε δια σας, δια να πλουτησητε σεις με την πτωχειαν εκεινου.
9For you know the grace of our Lord Jesus Christ, that, though he was rich, yet for your sakes he became poor, that you through his poverty might become rich.
10Και εις τουτο γνωμην διδω· διοτι τουτο συμφερει εις εσας, οιτινες ηρχισατε απο περυσιν ουχι μονον το να καμητε, αλλα και το να θελητε·
10I give a judgment in this: for this is expedient for you, who were the first to start a year ago, not only to do, but also to be willing.
11τωρα δε τελειωσατε και το να καμητε, ωστε καθως υπηρξεν η προθυμια του θελειν, ουτω να υπαρχη και το τελειωσαι αφ' οσα εχετε.
11But now complete the doing also, that as there was the readiness to be willing, so there may be the completion also out of your ability.
12Διοτι εαν προυπαρχη η προθυμια, ειναι τις ευπροσδεκτος καθ' οσα εχει, ουχι καθ' οσα δεν εχει.
12For if the readiness is there, it is acceptable according to what you have, not according to what you don’t have.
13Επειδη δεν θελω να ηναι εις αλλους ανεσις, εις εσας δε στενοχωρια
13For this is not that others may be eased and you distressed,
14αλλα να γεινη εν ισοτητι, ωστε εν τω παροντι καιρω το περισσευμα σας να αναπληρωση την στερησιν εκεινων, δια να χρησιμευση και το περισσευμα εκεινων εις την στερησιν σας, ωστε να γεινη ισοτης,
14but for equality. Your abundance at this present time supplies their lack, that their abundance also may become a supply for your lack; that there may be equality.
15καθως ειναι γεγραμμενον· Οστις ειχε συναξει πολυ δεν ελαμβανε πλειοτερον, και οστις ολιγον δεν ελαμβανεν ολιγωτερον.
15As it is written, “He who gathered much had nothing left over, and he who gathered little had no lack.” Exodus 16:8
16[] Χαρις δε εις τον Θεον τον διδοντα εις την καρδιαν του Τιτου την αυτην σπουδην δια σας,
16But thanks be to God, who puts the same earnest care for you into the heart of Titus.
17διοτι την μεν προτροπην εδεχθη, προθυμοτερος δε ων ανεχωρησε προς εσας αυτοπροαιρετος.
17For he indeed accepted our exhortation, but being himself very earnest, he went out to you of his own accord.
18Επεμψαμεν δε μετ' αυτου τον αδελφον, του οποιου ο εν τω ευαγγελιω επαινος γινεται κατα πασας τας εκκλησιας·
18We have sent together with him the brother whose praise in the Good News is known through all the assemblies.
19και ουχι μονον τουτο, αλλα και εψηφισθη υπο των εκκλησιων συνοδοιπορος ημων μετα της δωρεας ταυτης της διακονουμενης υφ' ημων προς την δοξαν αυτου του Κυριου και προς ενδειξιν της προθυμιας σας·
19Not only so, but who was also appointed by the assemblies to travel with us in this grace, which is served by us to the glory of the Lord himself, and to show our readiness.
20φοβουμενοι τουτο, μη προσαψη τις εις ημας μωμον εν τη αφθονια ταυτη τη διακονουμενη υφ' ημων,
20We are avoiding this, that any man should blame us concerning this abundance which is administered by us.
21προνοουντες τα καλα ουχι μονον ενωπιον του Κυριου, αλλα και ενωπιον των ανθρωπων.
21Having regard for honorable things, not only in the sight of the Lord, but also in the sight of men.
22Επεμψαμεν δε μετ' αυτων τον αδελφον ημων, τον οποιον πολλακις εδοκιμασαμεν εν πολλοις οτι ειναι προθυμος, τωρα δε πολυ προθυμοτερος δια την πολλην πεποιθησιν την προς εσας.
22We have sent with them our brother, whom we have many times proved earnest in many things, but now much more earnest, by reason of the great confidence which he has in you.
23Οσον μεν περι Τιτου, ειναι κοινωνος εμου και εις εσας συνεργος· οσον δε περι των αδελφων ημων, ειναι αποστολοι των εκκλησιων, δοξα Χριστου.
23As for Titus, he is my partner and fellow worker for you. As for our brothers, they are the apostles of the assemblies, the glory of Christ.
24Την ενδειξιν λοιπον της αγαπης σας και της καυχησεως ημων την οποιαν εχομεν δια σας, δειξατε προς αυτους και ενωπιον των εκκλησιων.
24Therefore show the proof of your love to them in front of the assemblies, and of our boasting on your behalf.