¹[] Διοτι ο νομος, εχων σκιαν των μελλοντων αγαθων, ουχι αυτην την εικονα των πραγματων, δεν δυναται ποτε δια των αυτων θυσιων, τας οποιας προσφερουσι κατ' ενιαυτον παντοτε να τελειοποιηση τους προσερχομενους·

¹For the law, having a shadow of the good to come, not the very image of the things, can never with the same sacrifices year by year, which they offer continually, make perfect those who draw near.

²επειδη τοτε δεν ηθελον παυσει να προσφερωνται, διοτι οι λατρευται απαξ καθαρισθεντες, δεν ηθελον εχει πλεον ουδεμιαν συνειδησιν αμαρτιων·

²Or else wouldn’t they have ceased to be offered, because the worshippers, having been once cleansed, would have had no more consciousness of sins?

³αλλ' εν αυταις γινεται κατ' ενιαυτον αναμνησις αμαρτιων·

³But in those sacrifices there is a yearly reminder of sins.

⁴διοτι αδυνατον ειναι αιμα ταυρων και τραγων να αφαιρη αμαρτιας.

⁴For it is impossible that the blood of bulls and goats should take away sins.

⁵Δια τουτο εισερχομενος εις τον κοσμον, λεγει· Θυσιαν και προσφοραν δεν ηθελησας, αλλ' ητοιμασας εις εμε σωμα·

⁵Therefore when he comes into the world, he says, “Sacrifice and offering you didn’t desire, but you prepared a body for me;

⁶εις ολοκαυτωματα και προσφορας περι αμαρτιας δεν ευηρεστηθης·

⁷[] τοτε ειπον· Ιδου, ερχομαι, εν τω τομω του βιβλιου ειναι γεγραμμενον περι εμου, δια να καμω, ω Θεε, το θελημα σου.

⁷Then I said, ‘Behold, I have come (in the scroll of the book it is written of me) to do your will, O God.’” Psalm 40:6-8

⁸Αφου ειπεν ανωτερω οτι θυσιαν και προσφοραν και ολοκαυτωματα και προσφορας περι αμαρτιας δεν ηθελησας ουδε ευηρεστηθης εις αυτας, αιτινες προσφερονται κατα τον νομον,

⁸Previously saying, “Sacrifices and offerings and whole burnt offerings and sacrifices for sin you didn’t desire, neither had pleasure in them” (those which are offered according to the law),

⁹τοτε ειπεν· Ιδου, ερχομαι δια να καμω, ω Θεε, το θελημα σου. Αναιρει το πρωτον, δια να συστηση το δευτερον.

⁹then he has said, “Behold, I have come to do your will.” He takes away the first, that he may establish the second,

¹⁰Με το οποιον θελημα ειμεθα ηγιασμενοι δια της προσφορας του σωματος του Ιησου Χριστου απαξ γενομενης.

¹⁰by which will we have been sanctified through the offering of the body of Jesus Christ once for all.

¹¹Και πας μεν ιερευς ισταται καθ' ημεραν λειτουργων και τας αυτας πολλακις προσφερων θυσιας, αιτινες ποτε δεν δυνανται να αφαιρεσωσιν αμαρτιας·

¹¹Every priest indeed stands day by day serving and often offering the same sacrifices, which can never take away sins,

¹²αλλ' αυτος αφου προσεφερε μιαν θυσιαν υπερ αμαρτιων, εκαθησε διαπαντος εν δεξια του Θεου,

¹²but he, when he had offered one sacrifice for sins forever, sat down on the right hand of God;

¹³προσμενων του λοιπου εωσου τεθωσιν οι εχθροι αυτου υποποδιον των ποδων αυτου.

¹³from that time waiting until his enemies are made the footstool of his feet.

¹⁴Διοτι με μιαν προσφοραν ετελειοποιησε δια παντος τους αγιαζομενους.

¹⁴For by one offering he has perfected forever those who are being sanctified.

¹⁵Μαρτυρει δε εις ημας και το Πνευμα το Αγιον· διοτι αφου ειπε προτερον,

¹⁵The Holy Spirit also testifies to us, for after saying,

¹⁶Αυτη ειναι η διαθηκη, την οποιαν θελω καμει προς αυτους μετα τας ημερας εκεινας, λεγει ο Κυριος· Θελω δωσει τους νομους μου εις τας καρδιας αυτων και θελω γραψει αυτους επι των διανοιων αυτων, προσθετει,

¹⁶“This is the covenant that I will make with them: ‘After those days,’ says the Lord, ‘I will put my laws on their heart, I will also write them on their mind;’” Jeremiah 31:33 then he says,

¹⁷Και τας αμαρτιας αυτων και τας ανομιας αυτων δεν θελω ενθυμεισθαι πλεον.

¹⁷“I will remember their sins and their iniquities no more.” Jeremiah 31:34

¹⁸Οπου δε ειναι αφεσις τουτων, δεν ειναι πλεον προσφορα περι αμαρτιας.

¹⁸Now where remission of these is, there is no more offering for sin.

¹⁹[] Εχοντες λοιπον, αδελφοι, παρρησιαν να εισελθωμεν εις τα αγια δια του αιματος του Ιησου,

¹⁹Having therefore, brothers, boldness to enter into the holy place by the blood of Jesus,

²⁰δια νεας και ζωσης οδου, την οποιαν καθιερωσεν εις ημας δια του καταπετασματος, τουτεστι της σαρκος αυτου,

²⁰by the way which he dedicated for us, a new and living way, through the veil, that is to say, his flesh;

²¹και εχοντες ιερεα μεγαν επι τον οικον του Θεου,

²¹and having a great priest over God’s house,

²²ας πλησιαζωμεν μετα αληθινης καρδιας εν πληροφορια πιστεως, εχοντες τας καρδιας ημων κεκαθαρμενας απο συνειδησεως πονηρας και λελουμενοι το σωμα με υδωρ καθαρον·

²²let’s draw near with a true heart in fullness of faith, having our hearts sprinkled from an evil conscience, and having our body washed with pure water,

²³ας κρατωμεν την ομολογιαν της ελπιδος ασαλευτον· διοτι πιστος ο υποσχεθεις·

²³let us hold fast the confession of our hope without wavering; for he who promised is faithful.

²⁴και ας φροντιζωμεν περι αλληλων, παρακινουντες εις αγαπην και καλα εργα,

²⁴Let us consider how to provoke one another to love and good works,

²⁵μη αφινοντες το να συνερχωμεθα ομου, καθως ειναι συνηθεια εις τινας, αλλα προτρεποντες αλληλους, και τοσουτω μαλλον, οσον βλεπετε πλησιαζουσαν την ημεραν.

²⁵not forsaking our own assembling together, as the custom of some is, but exhorting one another; and so much the more, as you see the Day approaching.

²⁶Διοτι εαν ημεις αμαρτανωμεν εκουσιως, αφου ελαβομεν την γνωσιν της αληθειας, δεν απολειπεται πλεον θυσια περι αμαρτιων,

²⁶For if we sin willfully after we have received the knowledge of the truth, there remains no more a sacrifice for sins,

²⁷αλλα φοβερα τις απεκδοχη κρισεως και εξαψις πυρος, το οποιον μελλει να κατατρωγη τους εναντιους.

²⁷but a certain fearful expectation of judgment, and a fierceness of fire which will devour the adversaries.

²⁸Εαν τις αθετηση τον νομον του Μωυσεως, επι δυο η τριων μαρτυρων αποθνησκει χωρις ελεος·

²⁸A man who disregards Moses’ law dies without compassion on the word of two or three witnesses.

²⁹ποσον στοχαζεσθε χειροτερας τιμωριας θελει κριθη αξιος ο καταπατησας τον Υιον του Θεου και νομισας κοινον το αιμα της διαθηκης, με το οποιον ηγιασθη, και υβρισας το Πνευμα της χαριτος;

²⁹How much worse punishment, do you think, will he be judged worthy of, who has trodden under foot the Son of God, and has counted the blood of the covenant with which he was sanctified an unholy thing, and has insulted the Spirit of grace?

³⁰Διοτι εξευρομεν τον ειποντα· Εις εμε ανηκει η εκδικησις, εγω θελω καμει ανταποδοσιν, λεγει Κυριος· και παλιν· Ο Κυριος θελει κρινει τον λαον αυτου.

³⁰For we know him who said, “Vengeance belongs to me,” says the Lord, “I will repay.” Deuteronomy 32:35 Again, “The Lord will judge his people.” Deuteronomy 32:36; Psalm 135:14

³¹Φοβερον ειναι το να πεση τις εις χειρας Θεου ζωντος.

³¹It is a fearful thing to fall into the hands of the living God.

³²Αναφερετε δε εις την μνημην σας τας προτερας ημερας, εν αις αφου εφωτισθητε, υπεμεινατε μεγαν αγωνα παθηματων·

³²But remember the former days, in which, after you were enlightened, you endured a great struggle with sufferings;

³³ποτε μεν θεατριζομενοι με ονειδισμους και θλιψεις, ποτε δε γινομενοι κοινωνοι των τα τοιαυτα παθοντων.

³³partly, being exposed to both reproaches and oppressions; and partly, becoming partakers with those who were treated so.

³⁴Διοτι εδειξατε συμπαθειαν εις τα δεσμα μου και εδεχθητε μετα χαρας την αρπαγην των υπαρχοντων σας, εξευροντες οτι εχετε εις εαυτους περιουσιαν εν ουρανοις καλητεραν και διαμενουσαν.

³⁴For you both had compassion on me in my chains, and joyfully accepted the plundering of your possessions, knowing that you have for yourselves a better possession and an enduring one in the heavens.

³⁵Μη αποβαλητε λοιπον την παρρησιαν σας, ητις εχει μισθαποδοσιαν μεγαλην.

³⁵Therefore don’t throw away your boldness, which has a great reward.

³⁶Διοτι εχετε χρειαν υπομονης, δια να καμητε το θελημα του Θεου και να λαβητε την επαγγελιαν.

³⁶For you need endurance so that, having done the will of God, you may receive the promise.

³⁷Διοτι ετι ολιγον καιρον, και θελει ελθει ο ερχομενος και δεν θελει βραδυνει.

³⁷“In a very little while, he who comes will come, and will not wait.

³⁸Ο δε δικαιος θελει ζησει εκ πιστεως· και εαν τις συρθη οπισω, η ψυχη μου δεν ευαρεστειται εις αυτον.

³⁸But the righteous will live by faith. If he shrinks back, my soul has no pleasure in him.” Habakkuk 2:3-4

³⁹ημεις ομως δεν ειμεθα εκ των συρομενων οπισω προς απωλειαν, αλλ' εκ των πιστευοντων προς σωτηριαν της ψυχης.

³⁹But we are not of those who shrink back to destruction, but of those who have faith to the saving of the soul.