¹[] Ιακωβος, δουλος του Θεου και του Κυριου Ιησου Χριστου, προς τας δωδεκα φυλας τας διεσπαρμενας, χαιρειν.

¹James, a servant of God and of the Lord Jesus Christ, to the twelve tribes which are in the Dispersion: Greetings.

²[] Πασαν χαραν νομισατε, αδελφοι μου, οταν περιπεσητε εις διαφορους πειρασμους,

²Count it all joy, my brothers The word for “brothers” here and where context allows may also be correctly translated “brothers and sisters” or “siblings.” , when you fall into various temptations,

³γνωριζοντες οτι η δοκιμασια της πιστεως σας εργαζεται υπομονην.

³knowing that the testing of your faith produces endurance.

⁴Η δε υπομονη ας εχη εργον τελειον, δια να ησθε τελειοι και ολοκληροι, μη οντες εις μηδεν ελλιπεις.

⁴Let endurance have its perfect work, that you may be perfect and complete, lacking in nothing.

⁵Εαν δε τις απο σας ηναι ελλιπης σοφιας, ας ζητη παρα του Θεου του διδοντος εις παντας πλουσιως και μη ονειδιζοντος, και θελει δοθη εις αυτον.

⁵But if any of you lacks wisdom, let him ask of God, who gives to all liberally and without reproach; and it will be given to him.

⁶Ας ζητη ομως μετα πιστεως, χωρις να δισταζη παντελως· διοτι ο δισταζων ομοιαζει με κυμα θαλασσης κινουμενον υπο ανεμων και συνταραττομενον.

⁶But let him ask in faith, without any doubting, for he who doubts is like a wave of the sea, driven by the wind and tossed.

⁷Διοτι ας μη νομιζη ο ανθρωπος εκεινος οτι θελει λαβει τι παρα του Κυριου.

⁷For let that man not think that he will receive anything from the Lord.

⁸Ανθρωπος διγνωμος ειναι ακαταστατος εν πασαις ταις οδοις αυτου.

⁸He is a double-minded man, unstable in all his ways.

⁹Ας καυχαται δε ο αδελφος ο ταπεινος εις το υψος αυτου,

⁹But let the brother in humble circumstances glory in his high position;

¹⁰ο δε πλουσιος εις την ταπεινωσιν αυτου, επειδη ως ανθος χορτου θελει παρελθει.

¹⁰and the rich, in that he is made humble, because like the flower in the grass, he will pass away.

¹¹Διοτι ανετειλεν ο ηλιος με τον καυσωνα και εξηρανε τον χορτον, και το ανθος αυτου εξεπεσε, και το καλλος του προσωπου αυτου ηφανισθη· ουτω και ο πλουσιος θελει μαρανθη εν ταις οδοις αυτου.

¹¹For the sun arises with the scorching wind, and withers the grass, and the flower in it falls, and the beauty of its appearance perishes. So also will the rich man fade away in his pursuits.

¹²Μακαριος ο ανθρωπος, οστις υπομενει πειρασμον· διοτι αφου δοκιμασθη, θελει λαβει τον στεφανον της ζωης, τον οποιον υπεσχεθη ο Κυριος εις τους αγαπωντας αυτον.

¹²Blessed is the man who endures temptation, for when he has been approved, he will receive the crown of life, which the Lord promised to those who love him.

¹³[] Μηδεις πειραζομενος ας λεγη οτι απο του Θεου πειραζομαι· διοτι ο Θεος ειναι απειραστος κακων και αυτος ουδενα πειραζει.

¹³Let no man say when he is tempted, “I am tempted by God,” for God can’t be tempted by evil, and he himself tempts no one.

¹⁴Πειραζεται δε εκαστος υπο της ιδιας αυτου επιθυμιας, παρασυρομενος και δελεαζομενος.

¹⁴But each one is tempted, when he is drawn away by his own lust, and enticed.

¹⁵Επειτα η επιθυμια αφου συλλαβη, γεννα την αμαρτιαν, η δε αμαρτια εκτελεσθεισα γεννα τον θανατον.

¹⁵Then the lust, when it has conceived, bears sin; and the sin, when it is full grown, brings forth death.

¹⁶Μη πλανασθε, αδελφοι μου αγαπητοι.

¹⁶Don’t be deceived, my beloved brothers.

¹⁷Πασα δοσις αγαθη και παν δωρημα τελειον ειναι ανωθεν καταβαινον απο του Πατρος των φωτων, εις τον οποιον δεν υπαρχει αλλοιωσις η σκια μεταβολης.

¹⁷Every good gift and every perfect gift is from above, coming down from the Father of lights, with whom can be no variation, nor turning shadow.

¹⁸Εξ ιδιας αυτου θελησεως εγεννησεν ημας δια του λογου της αληθειας, δια να ημεθα ημεις απαρχη τις των κτισματων αυτου.

¹⁸Of his own will he brought us forth by the word of truth, that we should be a kind of first fruits of his creatures.

¹⁹[] Λοιπον, αδελφοι μου αγαπητοι, ας ειναι πας ανθρωπος ταχυς εις το να ακουη, βραδυς εις το να λαλη, βραδυς εις οργην·

¹⁹So, then, my beloved brothers, let every man be swift to hear, slow to speak, and slow to anger;

²⁰διοτι η οργη του ανθρωπου δεν εργαζεται την δικαιοσυνην του Θεου.

²⁰for the anger of man doesn’t produce the righteousness of God.

²¹Δια τουτο απορριψαντες πασαν ρυπαριαν και περισσειαν κακιας δεχθητε μετα πραοτητος τον εμφυτευθεντα λογον τον δυναμενον να σωση τας ψυχας σας.

²¹Therefore, putting away all filthiness and overflowing of wickedness, receive with humility the implanted word, which is able to save your souls or, preserve your life. .

²²Γινεσθε δε εκτελεσται του λογου και μη μονον ακροαται, απατωντες εαυτους.

²²But be doers of the word, and not only hearers, deluding your own selves.

²³Διοτι εαν τις ηναι ακροατης του λογου και ουχι εκτελεστης, ουτος ομοιαζει με ανθρωπον, οστις θεωρει το φυσικον αυτου προσωπον εν κατοπτρω·

²³For if anyone is a hearer of the word and not a doer, he is like a man looking at his natural face in a mirror;

²⁴διοτι εθεωρησεν εαυτον και ανεχωρησε, και ευθυς ελησμονησεν οποιος ητο.

²⁴for he sees himself, and goes away, and immediately forgets what kind of man he was.

²⁵Οστις ομως εγκυψη εις τον τελειον νομον της ελευθεριας και επιμεινη εις αυτον, ουτος γενομενος ουχι ακροατης επιλησμων, αλλ' εκτελεστης εργου, ουτος θελει εισθαι μακαριος εις την εκτελεσιν αυτου.

²⁵But he who looks into the perfect law of freedom, and continues, not being a hearer who forgets, but a doer of the work, this man will be blessed in what he does.

²⁶Εαν τις μεταξυ σας νομιζη οτι ειναι θρησκος, και δεν χαλινονη την γλωσσαν αυτου αλλ' απατα την καρδιαν αυτου, τουτου η θρησκεια ειναι ματαια.

²⁶If anyone among you thinks himself to be religious while he doesn’t bridle his tongue, but deceives his heart, this man’s religion is worthless.

²⁷Θρησκεια καθαρα και αμιαντος ενωπιον του Θεου και Πατρος ειναι αυτη, να επισκεπτηται τους ορφανους και τας χηρας εν τη θλιψει αυτων, και να φυλαττη εαυτον αμολυντον απο του κοσμου.

²⁷Pure religion and undefiled before our God and Father is this: to visit the fatherless and widows in their affliction, and to keep oneself unstained by the world.