Greek: Modern

World English Bible

Philippians

2

1[] Εαν λοιπον υπαρχη τις παρηγορια εν Χριστω η τις παραμυθια αγαπης, η τις κοινωνια Πνευματος η σπλαγχνα τινα και οικτιρμοι,
1If there is therefore any exhortation in Christ, if any consolation of love, if any fellowship of the Spirit, if any tender mercies and compassion,
2καμετε πληρη την χαραν μου, να φρονητε το αυτο, εχοντες την αυτην αγαπην, οντες ομοψυχοι και ομοφρονες,
2make my joy full, by being like-minded, having the same love, being of one accord, of one mind;
3μη πραττοντες μηδεν εξ αντιζηλιας η κενοδοξιας, αλλ' εν ταπεινοφροσυνη θεωρουντες αλληλους υπερεχοντας εαυτων.
3doing nothing through rivalry or through conceit, but in humility, each counting others better than himself;
4Μη αποβλεπετε εκαστος τα εαυτου, αλλ' εκαστος και τα των αλλων.
4each of you not just looking to his own things, but each of you also to the things of others.
5Το αυτο δε φρονημα εστω εν υμιν, το οποιον ητο και εν τω Χριστω Ιησου,
5Have this in your mind, which was also in Christ Jesus,
6οστις εν μορφη Θεου υπαρχων, δεν ενομισεν αρπαγην το να ηναι ισα με τον Θεον,
6who, existing in the form of God, didn’t consider equality with God a thing to be grasped,
7αλλ' εαυτον εκενωσε λαβων δουλου μορφην, γενομενος ομοιος με τους ανθρωπους,
7but emptied himself, taking the form of a servant, being made in the likeness of men.
8και ευρεθεις κατα το σχημα ως ανθρωπος, εταπεινωσεν εαυτον γενομενος υπηκοος μεχρι θανατου, θανατου δε σταυρου.
8And being found in human form, he humbled himself, becoming obedient to death, yes, the death of the cross.
9Δια τουτο και ο Θεος υπερυψωσεν αυτον και εχαρισεν εις αυτον ονομα το υπερ παν ονομα,
9Therefore God also highly exalted him, and gave to him the name which is above every name;
10δια να κλινη εις το ονομα του Ιησου παν γονυ επουρανιων και επιγειων και καταχθονιων,
10that at the name of Jesus every knee should bow, of those in heaven, those on earth, and those under the earth,
11και πασα γλωσσα να ομολογηση οτι ο Ιησους Χριστος ειναι Κυριος εις δοξαν Θεου Πατρος.
11and that every tongue should confess that Jesus Christ is Lord, to the glory of God the Father.
12[] Ωστε, αγαπητοι μου, καθως παντοτε υπηκουσατε, ουχι ως εν τη παρουσια μου μονον, αλλα τωρα πολυ περισσοτερον εν τη απουσια μου, μετα φοβου και τρομου εργαζεσθε την εαυτων σωτηριαν·
12So then, my beloved, even as you have always obeyed, not only in my presence, but now much more in my absence, work out your own salvation with fear and trembling.
13διοτι ο Θεος ειναι ο ενεργων εν υμιν και το θελειν και το ενεργειν κατα την ευδοκιαν αυτου.
13For it is God who works in you both to will and to work, for his good pleasure.
14[] Πραττετε τα παντα χωρις γογγυσμων και αμφισβητησεων,
14Do all things without murmurings and disputes,
15δια να γινησθε αμεμπτοι και ακεραιοι, τεκνα Θεου αμωμητα εν μεσω γενεας σκολιας και διεστραμμενης, μεταξυ των οποιων λαμπετε ως φωστηρες εν τω κοσμω,
15that you may become blameless and harmless, children of God without blemish in the midst of a crooked and perverse generation, among whom you are seen as lights in the world,
16κρατουντες τον λογον της ζωης, δια καυχημα μου εν τη ημερα του Χριστου, οτι δεν ετρεξα εις ματην ουδε εις ματην εκοπιασα.
16holding up the word of life; that I may have something to boast in the day of Christ, that I didn’t run in vain nor labor in vain.
17Αλλ' εαν και προσφερω εμαυτον σπονδην επι της θυσιας και λειτουργιας της πιστεως σας, χαιρω και συγχαιρω μετα παντων υμων·
17Yes, and if I am poured out on the sacrifice and service of your faith, I rejoice, and rejoice with you all.
18ωσαυτως δε και σεις χαιρετε και συγχαιρετε μετ' εμου.
18In the same way, you also rejoice, and rejoice with me.
19Ελπιζω δε επι τον Κυριον Ιησουν να πεμψω προς εσας ταχεως τον Τιμοθεον, δια να ευφραινωμαι και εγω μαθων την καταστασιν σας·
19But I hope in the Lord Jesus to send Timothy to you soon, that I also may be cheered up when I know how you are doing.
20διοτι δεν εχω ουδενα ισοψυχον, οστις να μεριμνηση γνησιως περι της καταστασεως σας·
20For I have no one else like-minded, who will truly care about you.
21επειδη παντες ζητουσι τα εαυτων, ουχι τα του Ιησου Χριστου·
21For they all seek their own, not the things of Jesus Christ.
22γνωριζετε δε την δοκιμασιαν αυτου, οτι ως τεκνον μετα του πατρος εδουλευσε μετ' εμου εις το ευαγγελιον.
22But you know the proof of him, that, as a child serves a father, so he served with me in furtherance of the Good News.
23Τουτον λοιπον ελπιζω να πεμψω ευθυς, καθως ιδω το τελος των υποθεσεων μου·
23Therefore I hope to send him at once, as soon as I see how it will go with me.
24πεποιθα δε επι τον Κυριον οτι και εγω θελω ελθει ταχεως.
24But I trust in the Lord that I myself also will come shortly.
25Εστοχασθην ομως αναγκαιον να πεμψω προς εσας τον Επαφροδιτον τον αδελφον και συνεργον και συστρατιωτην μου, απεσταλμενον δε απο σας και υπηρετησαντα εις την χρειαν μου,
25But I counted it necessary to send to you Epaphroditus, my brother, fellow worker, fellow soldier, and your apostle and servant of my need;
26επειδη επεποθει ολους εσας και ελυπειτο, διοτι ηκουσατε οτι ησθενησε.
26since he longed for you all, and was very troubled, because you had heard that he was sick.
27Και τωοντι ησθενησε μεχρι θανατου· αλλ' ο Θεος ηλεησεν αυτον, ουχι δε αυτον μονον, αλλα και εμε, δια να μη λαβω λυπην επι λυπην.
27For indeed he was sick, nearly to death, but God had mercy on him; and not on him only, but on me also, that I might not have sorrow on sorrow.
28Οθεν επεμψα αυτον μετα περισσοτερας σπουδης, δια να χαρητε ιδοντες αυτον παλιν, και εγω να εχω ολιγωτεραν λυπην.
28I have sent him therefore the more diligently, that, when you see him again, you may rejoice, and that I may be the less sorrowful.
29Δεχθητε λοιπον αυτον εν Κυριω μετα πασης χαρας και τιματε τους τοιουτους,
29Receive him therefore in the Lord with all joy, and hold such in honor,
30επειδη δια το εργον του Χριστου επλησιασε μεχρι θανατου, καταφρονησας την ζωην αυτου, δια να αναπληρωση την ελλειψιν υμων της εις εμε υπηρεσιας.
30because for the work of Christ he came near to death, risking his life to supply that which was lacking in your service toward me.