1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Αγελεθ Σαχαρ. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Θεε μου, Θεε μου, δια τι με εγκατελιπες; δια τι ιστασαι μακραν απο της σωτηριας μου και απο των λογων των στεναγμων μου;
1My God, my God, why have you forsaken me? Why are you so far from helping me, and from the words of my groaning?
2Θεε μου, κραζω την ημεραν, και δεν αποκρινεσαι· και την νυκτα, και δεν σιωπω.
2My God, I cry in the daytime, but you don’t answer; in the night season, and am not silent.
3Συ δε ο Αγιος κατοικεις μεταξυ των επαινων του Ισραηλ.
3But you are holy, you who inhabit the praises of Israel.
4Επι σε ηλπισαν οι πατερες ημων· ηλπισαν, και ηλευθερωσας αυτους.
4Our fathers trusted in you. They trusted, and you delivered them.
5Προς σε εκραξαν και εσωθησαν· επι σε ηλπισαν και δεν κατησχυνθησαν.
5They cried to you, and were delivered. They trusted in you, and were not disappointed.
6Εγω δε ειμαι σκωληξ και ουχι ανθρωπος· ονειδος ανθρωπων και εξουθενημα του λαου.
6But I am a worm, and no man; a reproach of men, and despised by the people.
7Με εμυκτηρισαν παντες οι βλεποντες με· ανοιγουσι τα χειλη, κινουσι την κεφαλην, λεγοντες,
7All those who see me mock me. They insult me with their lips. They shake their heads, saying,
8Ηλπισεν επι τον Κυριον· ας ελευθερωση αυτον· ας σωση αυτον, επειδη θελει αυτον.
8“He trusts in Yahweh; let him deliver him. Let him rescue him, since he delights in him.”
9Αλλα συ εισαι ο εκσπασας με εκ της κοιλιας· η ελπις μου απο των μαστων της μητρος μου.
9But you brought me out of the womb. You made me trust at my mother’s breasts.
10Επι σε ερριφθην εκ μητρας· εκ κοιλιας της μητρος μου συ εισαι ο Θεος μου.
10I was thrown on you from my mother’s womb. You are my God since my mother bore me.
11[] Μη απομακρυνθης απ' εμου· διοτι η θλιψις ειναι πλησιον· διοτι ουδεις ο βοηθων.
11Don’t be far from me, for trouble is near. For there is none to help.
12Ταυροι πολλοι με περιεκυκλωσαν· ταυροι δυνατοι εκ Βασαν με περιεστοιχισαν.
12Many bulls have surrounded me. Strong bulls of Bashan have encircled me.
13Ηνοιξαν επ' εμε το στομα αυτων, ως λεων αρπαζων και βρυχομενος.
13They open their mouths wide against me, lions tearing prey and roaring.
14Εξεχυθην ως υδωρ, και εξηρθρωθησαν παντα τα οστα μου· η καρδια μου εγεινεν ως κηριον, κατατηκεται εν μεσω των εντοσθιων μου.
14I am poured out like water. All my bones are out of joint. My heart is like wax; it is melted within me.
15Η δυναμις μου εξηρανθη ως οστρακον, και η γλωσσα μου εκολληθη εις τον λαρυγγα μου· και συ με κατεβιβασας εις το χωμα του θανατου.
15My strength is dried up like a potsherd. My tongue sticks to the roof of my mouth. You have brought me into the dust of death.
16Διοτι κυνες με περιεκυκλωσαν· συναξις πονηρευομενων με περιεκλεισεν· ετρυπησαν τας χειρας μου και τους ποδας μου·
16For dogs have surrounded me. A company of evildoers have enclosed me. They have pierced my hands and feet. So Dead Sea Scrolls. Masoretic Text reads, “Like a lion, they pin my hands and feet.”
17Δυναμαι να αριθμησω παντα τα οστα μου· ουτοι με ενατενιζουσι και με παρατηρουσι.
17I can count all of my bones. They look and stare at me.
18Διεμερισθησαν τα ιματια μου εις εαυτους· και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον.
18They divide my garments among them. They cast lots for my clothing.
19Αλλα συ, Κυριε, μη απομακρυνθης· συ, η δυναμις μου, σπευσον εις βοηθειαν μου.
19But don’t be far off, Yahweh. You are my help: hurry to help me.
20Ελευθερωσον απο ρομφαιας την ψυχην μου την μεμονωμενην μου απο δυναμεως κυνος.
20Deliver my soul from the sword, my precious life from the power of the dog.
21Σωσον με εκ στοματος λεοντος και εισακουσον μου, ελευθερονων με απο κερατων μονοκερωτων.
21Save me from the lion’s mouth! Yes, from the horns of the wild oxen, you have answered me.
22[] Θελω διηγεισθαι το ονομα σου προς τους αδελφους μου· εν μεσω συναξεως θελω σε επαινει.
22I will declare your name to my brothers. In the midst of the assembly, I will praise you.
23Οι φοβουμενοι τον Κυριον, αινειτε αυτον· απαν το σπερμα Ιακωβ, δοξασατε αυτον· και φοβηθητε αυτον, απαν το σπερμα Ισραηλ.
23You who fear Yahweh, praise him! All you descendants of Jacob, glorify him! Stand in awe of him, all you descendants of Israel!
24Διοτι δεν εξουθενωσε και δεν απεστραφη την θλιψιν του τεθλιμμενου, και δεν εκρυψε το προσωπον αυτου απ' αυτου· και οτε εβοησε προς αυτον, εισηκουσεν.
24For he has not despised nor abhorred the affliction of the afflicted, Neither has he hidden his face from him; but when he cried to him, he heard.
25Απο σου θελει αρχιζει η αινεσις μου εν εκκλησια μεγαλη· θελω αποδωσει τας ευχας μου ενωπιον των φοβουμενων αυτον.
25Of you comes my praise in the great assembly. I will pay my vows before those who fear him.
26Οι τεθλιμμενοι θελουσι φαγει και θελουσι χορτασθη· θελουσιν αινεσει τον Κυριον οι εκζητουντες αυτον· η καρδια σας θελει ζη εις τον αιωνα.
26The humble shall eat and be satisfied. They shall praise Yahweh who seek after him. Let your hearts live forever.
27Θελουσιν ενθυμηθη και επιστραφη προς τον Κυριον παντα τα περατα της γης· και θελουσι προσκυνησει ενωπιον σου πασαι αι φυλαι των εθνων.
27All the ends of the earth shall remember and turn to Yahweh. All the relatives of the nations shall worship before you.
28Διοτι του Κυριου ειναι η βασιλεια, και αυτος εξουσιαζει τα εθνη.
28For the kingdom is Yahweh’s. He is the ruler over the nations.
29Θελουσι φαγει και θελουσι προσκυνησει παντες οι παχεις της γης· ενωπιον αυτου θελουσι κλινει παντες οι καταβαινοντες εις το χωμα· και ουδεις την ζωην αυτου θελει δυνηθη να φυλαξη.
29All the rich ones of the earth shall eat and worship. All those who go down to the dust shall bow before him, even he who can’t keep his soul alive.
30Οι μεταγενεστεροι θελουσι δουλευσει αυτον· θελουσιν αναγραφη εις τον Κυριον ως γενεα αυτου.
30Posterity shall serve him. Future generations shall be told about the Lord.
31Θελουσιν ελθει και αναγγειλει την δικαιοσυνην αυτου, προς λαον, οστις μελλει να γεννηθη· διοτι αυτος εκαμε τουτο.
31They shall come and shall declare his righteousness to a people that shall be born, for he has done it.