1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Σοσανιμ, δια τους υιους Κορε· Μασχιλ· ωδη υπερ του αγαπητου.>> Η καρδια μου αναβρυει λογον αγαθον· εγω λεγω τα εργα μου προς τον βασιλεα· η γλωσσα μου ειναι καλαμος γραμματεως ταχυγραφου.
1My heart overflows with a noble theme. I recite my verses for the king. My tongue is like the pen of a skillful writer.
2Συ εισαι ωραιοτερος των υιων των ανθρωπων· εξεχυθη χαρις εις τα χειλη σου· δια τουτο σε ευλογησεν ο Θεος εις τον αιωνα.
2You are the most excellent of the sons of men. Grace has anointed your lips, therefore God has blessed you forever.
3Περιζωσον την ρομφαιαν σου επι τον μηρον σου, δυνατε, εν τη δοξη σου και εν τη μεγαλοπρεπεια σου.
3Strap your sword on your thigh, mighty one: your splendor and your majesty.
4Και κατευοδου εν τη μεγαλειοτητι σου και βασιλευε εν αληθεια και πραοτητι και δικαιοσυνη· και η δεξια σου θελει σοι δειξει φοβερα πραγματα.
4In your majesty ride on victoriously on behalf of truth, humility, and righteousness. Let your right hand display awesome deeds.
5Τα βελη σου ειναι οξεα· λαοι υποκατω σου θελουσι πεσει· και αυτα θελουσιν εμπηχθη εις την καρδιαν των εχθρων του βασιλεως.
5Your arrows are sharp. The nations fall under you, with arrows in the heart of the king’s enemies.
6[] Ο θρονος σου, Θεε, ειναι εις τον αιωνα του αιωνος· σκηπτρον ευθυτητος ειναι το σκηπτρον της βασιλειας σου.
6Your throne, God, is forever and ever. A scepter of equity is the scepter of your kingdom.
7Ηγαπησας δικαιοσυνην και εμισησας αδικιαν· δια τουτο εχρισε σε ο Θεος, ο Θεος σου, ελαιον αγαλλιασεως υπερ τους μετοχους σου.
7You have loved righteousness, and hated wickedness. Therefore God, your God, has anointed you with the oil of gladness above your fellows.
8Σμυρναν και αλοην και κασιαν ευοδιαζουσι παντα τα ιματια σου, οταν εξερχησαι εκ των ελεφαντινων παλατιων, δια των οποιων σε ευφραναν.
8All your garments smell like myrrh, aloes, and cassia. Out of ivory palaces stringed instruments have made you glad.
9Θυγατερες βασιλεων παριστανται εν ταις τιμαις σου· η βασιλισσα εσταθη εκ δεξιων σου εστολισμενη με χρυσιον Οφειρ.
9Kings’ daughters are among your honorable women. At your right hand the queen stands in gold of Ophir.
10[] Ακουσον, θυγατερ, και ιδε, και κλινον το ωτιον σου· και λησμονησον τον λαον σου και τον οικον του πατρος σου·
10Listen, daughter, consider, and turn your ear. Forget your own people, and also your father’s house.
11και θελει επιθυμησει ο βασιλευς το καλλος σου· διοτι αυτος ειναι ο κυριος σου· και προσκυνησον αυτον.
11So the king will desire your beauty, honor him, for he is your lord.
12Και η θυγατηρ της Τυρου θελει παρασταθη με δωρα· το προσωπον σου θελουσιν ικετευσει οι πλουσιοι του λαου.
12The daughter of Tyre comes with a gift. The rich among the people entreat your favor.
13Ολη η δοξα της θυγατρος του βασιλεως ειναι εσωθεν· το ενδυμα αυτης ειναι χρυσουφαντον.
13The princess inside is all glorious. Her clothing is interwoven with gold.
14Θελει φερθη προς τον βασιλεα με ιματιον κεντητον· παρθενοι συντροφοι αυτης, κατοπιν αυτης, θελουσι φερθη εις σε.
14She shall be led to the king in embroidered work. The virgins, her companions who follow her, shall be brought to you.
15Θελουσι φερθη εν ευφροσυνη και αγαλλιασει· θελουσιν εισελθει εις το παλατιον του βασιλεως.
15With gladness and rejoicing they shall be led. They shall enter into the king’s palace.
16Αντι των πατερων σου θελουσιν εισθαι οι υιοι σου· αυτους θελεις καταστησει αρχοντας επι πασαν την γην.
16Your sons will take the place of your fathers. You shall make them princes in all the earth.
17Θελω μνημονευει το ονομα σου εις πασας τας γενεας· δια τουτο οι λαοι θελουσι σε υμνει εις αιωνα αιωνος.
17I will make your name to be remembered in all generations. Therefore the peoples shall give you thanks forever and ever.