¹[] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Αλ-τασχεθ, Μικταμ του Δαβιδ.>> Αληθως αρα λαλειτε δικαιοσυνην; κρινετε μετ' ευθυτητος, υιοι των ανθρωπων;

¹Do you indeed speak righteousness, silent ones? Do you judge blamelessly, you sons of men?

²Μαλιστα εν τη καρδια εργαζεσθε αδικιας· διαμοιραζετε την αδικιαν των χειρων σας εν τη γη.

²No, in your heart you plot injustice. You measure out the violence of your hands in the earth.

³Απεξενωθησαν οι ασεβεις εκ μητρας· επλανηθησαν απο κοιλιας οι λαλουντες ψευδος.

³The wicked go astray from the womb. They are wayward as soon as they are born, speaking lies.

⁴Εχουσι φαρμακιον ως το φαρμακιον του οφεως· ειναι ομοιοι με την κωφην ασπιδα, ητις φραττει τα ωτα αυτης·

⁴Their poison is like the poison of a snake; like a deaf cobra that stops its ear,

⁵ητις δεν θελει να ακουση την φωνην των γοητων, των γοητευοντων τοσον επιδεξιως.

⁵which doesn’t listen to the voice of charmers, no matter how skillful the charmer may be.

⁶[] Θεε, συντριψον αυτων τους οδοντας εν τω στοματι αυτων· Κυριε, καταθραυσον τους κυνοδοντας των λεοντων.

⁶Break their teeth, God, in their mouth. Break out the great teeth of the young lions, Yahweh.

⁷Ας διαλυθωσιν ως υδωρ και ας ρευσωσι· θελει εκπεμψει τα βελη αυτου, εωσου εξολοθρευθωσιν.

⁷Let them vanish as water that flows away. When they draw the bow, let their arrows be made blunt.

⁸Ως κοχλιας διαλυομενος ας παρελθωσιν· ως εξαμβλωμα γυναικος ας μη ιδωσι τον ηλιον.

⁸Let them be like a snail which melts and passes away, like the stillborn child, who has not seen the sun.

⁹Πριν αυξηθωσιν αι ακανθαι σας, ωστε να γεινωσι ραμνοι, ζωντας ως εν οργη, θελει αρπασει αυτους εν ανεμοστροβιλω.

⁹Before your pots can feel the heat of the thorns, he will sweep away the green and the burning alike.

¹⁰Ο δικαιος θελει ευφρανθη, οταν ιδη την εκδικησιν· τους ποδας αυτου θελει νιψει εν τω αιματι του ασεβους.

¹⁰The righteous shall rejoice when he sees the vengeance. He shall wash his feet in the blood of the wicked;

¹¹Και εκαστος θελει λεγει, Επ' αληθειας ειναι καρπος δια τον δικαιον· επ' αληθειας ειναι Θεος, κρινων επι της γης.

¹¹so that men shall say, “Most certainly there is a reward for the righteous. Most certainly there is a God who judges the earth.”