1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Γιττιθ. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε ο Κυριος ημων, ποσον ειναι θαυμαστον το ονομα σου εν παση τη γη· οστις εθεσας την δοξαν σου υπερανω των ουρανων.
1Yahweh, our Lord, how majestic is your name in all the earth, who has set your glory above the heavens!
2Εκ στοματος νηπιων και θηλαζοντων ητοιμασας αινεσιν ενεκα των εχθρων σου, δια να καταργησης τον εχθρον και τον εκδικητην.
2From the lips of babes and infants you have established strength, because of your adversaries, that you might silence the enemy and the avenger.
3[] Οταν θεωρω τους ουρανους σου, το εργον των δακτυλων σου, την σεληνην και τους αστερας, τα οποια συ εθεμελιωσας,
3When I consider your heavens, the work of your fingers, the moon and the stars, which you have ordained;
4Τι ειναι ο ανθρωπος, ωστε να ενθυμησαι αυτον; η ο υιος του ανθρωπου, ωστε να επισκεπτησαι αυτον;
4what is man, that you think of him? What is the son of man, that you care for him?
5Συ δε εκαμες αυτον ολιγον τι κατωτερον των αγγελων, και με δοξαν και τιμην εστεφανωσας αυτον.
5For you have made him a little lower than God, Hebrew: Elohim. The word Elohim, used here, usually means “God,” but can also mean “gods,” “princes,” or “angels.” and crowned him with glory and honor.
6Κατεστησας αυτον κυριον επι τα εργα των χειρων σου· παντα υπεταξας υποκατω των ποδων αυτου·
6You make him ruler over the works of your hands. You have put all things under his feet:
7παντα τα προβατα και τους βοας, ετι δε και τα ζωα του αγρου·
7All sheep and cattle, yes, and the animals of the field,
8τα πετεινα του ουρανου, και τους ιχθυας της θαλασσης, παντα τα διαπορευομενα τας οδους των θαλασσων.
8The birds of the sky, the fish of the sea, and whatever passes through the paths of the seas.
9Κυριε ο Κυριος ημων, ποσον ειναι θαυμαστον το ονομα σου εν παση τη γη.
9Yahweh, our Lord, how majestic is your name in all the earth!