1הדבר אשר חזה ישעיהו בן אמוץ על יהודה וירושלם׃
1اینست پیام دیگری که از جانب خداوند در مورد کشور یهودا و شهر اورشلیم به اشعیا، پسر آموص رسید:
2והיה באחרית הימים נכון יהיה הר בית יהוה בראש ההרים ונשא מגבעות ונהרו אליו כל הגוים׃
2در روزهای آخر، کوهی که عبادتگاه خداوند بر آن قرار دارد، بلندترین و مافوق همۀ کوههای جهان محسوب می شود و تمام اقوام روی زمین به سوی آن روانه می گردند.
3והלכו עמים רבים ואמרו לכו ונעלה אל הר יהוה אל בית אלהי יעקב וירנו מדרכיו ונלכה בארחתיו כי מציון תצא תורה ודבר יהוה מירושלם׃
3آن ها می گویند: «بیائید به کوه خداوند، یعنی عبادتگاه خدای یعقوب برویم تا طریق خود را به ما نشان بدهد. ارادۀ او را بدانیم و از آن اطاعت کنیم، زیرا هدایات از سهیون و کلام خداوند از اورشلیم صادر می شود.»
4ושפט בין הגוים והוכיח לעמים רבים וכתתו חרבותם לאתים וחניתותיהם למזמרות לא ישא גוי אל גוי חרב ולא ילמדו עוד מלחמה׃
4خداوند به عنوان داور، دشمنی و عداوت را از بین اقوام جهان بر می دارد. مردم از شمشیر خود گاو آهن و از نیزه های خود اره می سازند. اقوام جهان از جنگ با یکدیگر دست می کشند و دیگر برای جنگ آمادگی نمی گیرند.
5בית יעקב לכו ונלכה באור יהוה׃
5ای نسل یعقوب، بیائید تا از نور خداوند که راه ما را روشن می سازد پیروی کنیم.
6כי נטשתה עמך בית יעקב כי מלאו מקדם ועננים כפלשתים ובילדי נכרים ישפיקו׃
6خداوند قوم برگزیدۀ خود، نسل یعقوب را ترک کرده است، زیرا جادوگری مردم شرق و فلسطینی ها در همه جای کشور شان دیده می شود و از رسوم بیگانگان پیروی می کنند.
7ותמלא ארצו כסף וזהב ואין קצה לאצרתיו ותמלא ארצו סוסים ואין קצה למרכבתיו׃
7سرزمین شان دارای خزانه های پُر از نقره و طلا، اسپها و عراده ها است.
8ותמלא ארצו אלילים למעשה ידיו ישתחוו לאשר עשו אצבעתיו׃
8بتهائی را که به دست خود ساخته اند، می پرستند.
9וישח אדם וישפל איש ואל תשא להם׃
9همگی آن ها را سجده می کنند. بنابران، ای خدا، آن ها را نبخش.
10בוא בצור והטמן בעפר מפני פחד יהוה ומהדר גאנו׃
10مردم از ترس خداوند و از هیبت جلال او در مغاره ها و سوراخهای زمین پنهان می شوند.
11עיני גבהות אדם שפל ושח רום אנשים ונשגב יהוה לבדו ביום ההוא׃
11روزی می رسد که غرور و تکبر انسان از بین رفته و فقط خداوند متعال خواهد بود.
12כי יום ליהוה צבאות על כל גאה ורם ועל כל נשא ושפל׃
12در آن روز خداوند قادر مطلق برضد اشخاص مغرور و خودخواه برخاسته آن ها را خوار و ذلیل می سازد.
13ועל כל ארזי הלבנון הרמים והנשאים ועל כל אלוני הבשן׃
13سروهای بلند لبنان و درختان بلوط باشان را از بین می برد.
14ועל כל ההרים הרמים ועל כל הגבעות הנשאות׃
14کوههای مرتفع و تپه ها،
15ועל כל מגדל גבה ועל כל חומה בצורה׃
15برجهای بلند و حصارهای رفیع را با خاک یکسان می کند.
16ועל כל אניות תרשיש ועל כל שכיות החמדה׃
16کشتیهای بزرگ ترشیش را غرق می کند و مصنوعات زیبا را می شکند.
17ושח גבהות האדם ושפל רום אנשים ונשגב יהוה לבדו ביום ההוא׃
17غرور و تکبر انسان محو می گردد و به خود خواهی و بلند پروازی او خاتمه داده می شود. بتها از بین می روند و فقط خداوند، متعال می باشد.
18והאלילים כליל יחלף׃
18وقتی خداوند برخیزد تا زمین را تکان بدهد، مردم از ترس او و هیبت حضور او در غارهای کوه و سوراخهای زمین پنهان می شوند.
19ובאו במערות צרים ובמחלות עפר מפני פחד יהוה ומהדר גאונו בקומו לערץ הארץ׃
19مردم در آن روز بتهای طلا و نقرۀ خود را که برای پرستش ساخته بودند، پیش موشها و شب پَره های چرمی می اندازند.
20ביום ההוא ישליך האדם את אלילי כספו ואת אלילי זהבו אשר עשו לו להשתחות לחפר פרות ולעטלפים׃
20هنگامی که خداوند برخیزد تا زمین را بلرزاند، مردم از هیبت جلال و جبروت او وحشت می کنند و در سوراخ صخره ها و شگافهای سنگ مخفی می شوند.به انسان فانی اتکاء نکنید، زیرا مثل نَفَسی که می کشد عمر کوتاه دارد و ناچیز است.
21לבוא בנקרות הצרים ובסעפי הסלעים מפני פחד יהוה ומהדר גאונו בקומו לערץ הארץ׃
21به انسان فانی اتکاء نکنید، زیرا مثل نَفَسی که می کشد عمر کوتاه دارد و ناچیز است.
22חדלו לכם מן האדם אשר נשמה באפו כי במה נחשב הוא׃