1ביום ההוא יפקד יהוה בחרבו הקשה והגדולה והחזקה על לויתן נחש ברח ועל לויתן נחש עקלתון והרג את התנין אשר בים׃
1در آن روز خداوند با شمشیر کشنده و تیز خود لِویاتان را که یک مار تیزرَو پیچان است، جزا می دهد و آن اژدها را که در بحر است می کشد.
2ביום ההוא כרם חמד ענו לה׃
2در آن روز خداوند در بارۀ تاکستان با ثمر خود می فرماید:
3אני יהוה נצרה לרגעים אשקנה פן יפקד עליה לילה ויום אצרנה׃
3«من، خداوند نگهبان این تاکستان هستم و آنرا هر لحظه آبیاری می کنم. شب و روز از آن مراقبت می نمایم تا کسی به آن آسیبی نرساند.
4חמה אין לי מי יתנני שמיר שית במלחמה אפשעה בה אציתנה יחד׃
4دیگر بر تاکستان خود قهر نیستم. اگر در آنجا خار و خسی برای جنگ بیاید، من می روم و همه را آتش می زنم.
5או יחזק במעוזי יעשה שלום לי שלום יעשה לי׃
5اما اگر دشمنان قوم برگزیدۀ من به من متوسل شوند و تقاضای صلح کنند، بگذارید آن ها هم با من صلح می نمایند.»
6הבאים ישרש יעקב יציץ ופרח ישראל ומלאו פני תבל תנובה׃
6زمانی می رسد که اولادۀ یعقوب، یعنی قوم اسرائیل مثل درخت ریشه می دوانند، پُندُک و شگوفه می کنند و دنیا را از میوه پر می سازند.
7הכמכת מכהו הכהו אם כהרג הרגיו הרג׃
7خداوند قوم برگزیدۀ خود را به اندازۀ دشمنان شان جزا نداده است و مردم اسرائیل به اندازۀ آن ها کشته نشده اند.
8בסאסאה בשלחה תריבנה הגה ברוחו הקשה ביום קדים׃
8او برای اینکه قوم اسرائیل را جزا بدهد آن ها را به کشورهای بیگانه تبعید نمود، مثلیکه باد شرقی وزید و آن ها را با خود برد.
9לכן בזאת יכפר עון יעקב וזה כל פרי הסר חטאתו בשומו כל אבני מזבח כאבני גר מנפצות לא יקמו אשרים וחמנים׃
9اما گناهان قوم اسرائیل زمانی کفاره و بخشیده می شود که سنگهای قربانگاههای بت پرستان ذره ذره گردند و از بت و قربانگاه آن ها اثری باقی نماند.
10כי עיר בצורה בדד נוה משלח ונעזב כמדבר שם ירעה עגל ושם ירבץ וכלה סעפיה׃
10شهرهای مستحکم متروک و مانند بیابان از سکنه خالی شده اند. آنجا چراگاه گاوها و بیشۀ شیرها شده است و شاخ و برگ آنرا می خورند.
11ביבש קצירה תשברנה נשים באות מאירות אותה כי לא עם בינות הוא על כן לא ירחמנו עשהו ויצרו לא יחננו׃
11شاخهای خشک درختان به زمین می افتند. زن ها می آیند و آن ها را جمع می کنند و می سوزانند. خداوند که خالق آن ها است، بر این قوم رحم و شفقت نمی کند، زیرا آن ها شعور ندارند.
12והיה ביום ההוא יחבט יהוה משבלת הנהר עד נחל מצרים ואתם תלקטו לאחד אחד בני ישראל׃
12در آن روز، خداوند مثل کسی که گندم را دانه دانه از خوشه می چیند و از کاه جدا می نماید، مردم اسرائیل را از دریای فرات تا سرحد مصر جمع می کند.در آن روز، سُرنای بزرگ نواخته می شود و کسانی که در کشورهای آشور و مصر تبعید شده بودند دوباره بر می گردند و خداوند را بر کوه مقدس او در اورشلیم پرستش می کنند.
13והיה ביום ההוא יתקע בשופר גדול ובאו האבדים בארץ אשור והנדחים בארץ מצרים והשתחוו ליהוה בהר הקדש בירושלם׃
13در آن روز، سُرنای بزرگ نواخته می شود و کسانی که در کشورهای آشور و مصر تبعید شده بودند دوباره بر می گردند و خداوند را بر کوه مقدس او در اورشلیم پرستش می کنند.