1מדוע משדי לא נצפנו עתים וידעו לא חזו ימיו׃
1چرا خدا وقتی را برای داوری تعیین نمی کند؟ تا چه وقت بندگان او انتظار بکشند؟
2גבלות ישיגו עדר גזלו וירעו׃
2مردم بدکار حدود زمین را تغییر می دهند تا مُلک زیادتر به دست آورند. گلۀ مردم را می دزدند و به چراگاه خود می برند.
3חמור יתומים ינהגו יחבלו שור אלמנה׃
3خرهای یتیمان را می ربایند و گاو بیوه زنان را گرو می گیرند.
4יטו אביונים מדרך יחד חבאו עניי ארץ׃
4مردم مسکین را از حق شان محروم می سازند و نیازمندان از ترس آن ها خود را مخفی می کنند.
5הן פראים במדבר יצאו בפעלם משחרי לטרף ערבה לו לחם לנערים׃
5مردم فقیر مانند خرهای وحشی بخاطر به دست آوردن خوراک برای خود و فرزندان خود در بیابان زحمت می کشند.
6בשדה בלילו יקצירו וכרם רשע ילקשו׃
6در کشتزاری که از خود شان نیست درو می کنند و در تاکستان شریران خوشه می چینند.
7ערום ילינו מבלי לבוש ואין כסות בקרה׃
7شبها برهنه و بدون لباس و رخت خواب در سرما می خوابند.
8מזרם הרים ירטבו ומבלי מחסה חבקו צור׃
8در زیر باران کوهستان، تر می شوند و در بین صخره ها پناه می برند.
9יגזלו משד יתום ועל עני יחבלו׃
9اشخاص ظالم کودکان یتیم را از آغوش مادران شان می ربایند و اطفال فقیران را در مقابل قرض خود گرو می گیرند.
10ערום הלכו בלי לבוש ורעבים נשאו עמר׃
10این مردم مسکین برهنه و با شکم گرسنه محصول دیگران را حمل می کنند.
11בין שורתם יצהירו יקבים דרכו ויצמאו׃
11در کارخانه ها روغن زیتون می کَشَند و شراب می سازند، بدون آنکه خود شان مزۀ آنرا بچشند.
12מעיר מתים ינאקו ונפש חללים תשוע ואלוה לא ישים תפלה׃
12صدای ناله و فریاد ستمدیدگان و زخمیانِ در حال مرگ از شهر بگوش می رسد و کمک می طلبند، اما خدا به نالۀ آن ها توجه نمی کند.
13המה היו במרדי אור לא הכירו דרכיו ולא ישבו בנתיבתיו׃
13بعضی کسانی هستند که علیه نور تمرد می کنند؛ راه آن را نمی شناسند و در آن راه نمی روند.
14לאור יקום רוצח יקטל עני ואביון ובלילה יהי כגנב׃
14آدمکشان صبح وقت بر می خیزند تا مردم فقیر و محتاج را به قتل برسانند و منتظر شب می مانند تا دزدی و زنا کنند و می گویند: کسی ما را نمی بیند.
15ועין נאף שמרה נשף לאמר לא תשורני עין וסתר פנים ישים׃
15شبها برای دزدی در خانه های مردم نقب می زنند و در ظرف روز خود را پنهان می کنند و روی روشنی را نمی بینند.
16חתר בחשך בתים יומם חתמו למו לא ידעו אור׃
16شب تاریک برای آن ها مثل روشنی صبح است، زیرا سر و کار شان با وحشتِ تاریکی است.»
17כי יחדו בקר למו צלמות כי יכיר בלהות צלמות׃
17«شخص شریر دستخوش سیل و طوفان می شود و مُلک و زمین او مورد لعنت خدا قرار می گیرد و بی ثمر می ماند.
18קל הוא על פני מים תקלל חלקתם בארץ לא יפנה דרך כרמים׃
18خشکی و گرما آب برف را تبخیر می سازد و گناهکاران در کام مرگ فرو می روند.
19ציה גם חם יגזלו מימי שלג שאול חטאו׃
19حتی مادران شان هم آن ها را از یاد می برند و فراموش می کنند و اثری از آن ها باقی نمی ماند.
20ישכחהו רחם מתקו רמה עוד לא יזכר ותשבר כעץ עולה׃
20به زنان بی اولاد آزار می رسانند و به بیوه زنان احسان نمی کنند.
21רעה עקרה לא תלד ואלמנה לא ייטיב׃
21خدا با قدرت خود عمر زورمندان را طولانی می سازد. آن ها ظاهراً موفق به نظر می رسند، اما در واقع امیدی در زندگی ندارند.
22ומשך אבירים בכחו יקום ולא יאמין בחיין׃
22شاید خدا به آن ها در زندگی امنیت ببخشد و از آن ها حمایت کند، ولی همیشه مراقب اعمال آن ها است.
23יתן לו לבטח וישען ועיניהו על דרכיהם׃
23برای مدتی موفق می شوند، لیکن بزودی مثل علف پژمرده می شوند و مانند خوشه های گندم قطع می گردند.حالا، آیا کسی می تواند سخنان مرا تکذیب کند و حقیقت آن را ثابت نماید؟»
24רומו מעט ואיננו והמכו ככל יקפצון וכראש שבלת ימלו׃
24حالا، آیا کسی می تواند سخنان مرا تکذیب کند و حقیقت آن را ثابت نماید؟»
25ואם לא אפו מי יכזיבני וישם לאל מלתי׃