1וידבר יהוה אל משה ואל אהרן לאמר אלהם׃
1خداوند به موسی و هارون فرمود که به قوم اسرائیل چنین هدایت بدهند: «هر حیوانی که سُم آن دو شق باشد و نشخوار کند حلال است و می توانید گوشت آن را بخورید.
2דברו אל בני ישראל לאמר זאת החיה אשר תאכלו מכל הבהמה אשר על הארץ׃
2اما گوشت شتر، موش خُرما و خرگوش را نباید خورد، زیرا این حیوانات گرچه نشخوار می کنند، ولی سُم دو شق ندارند.
3כל מפרסת פרסה ושסעת שסע פרסת מעלת גרה בבהמה אתה תאכלו׃
3همچنین گوشت خوک هم حرام است، زیرا که هر چند سُم دو شق دارد، اما نشخوار نمی کند.
4אך את זה לא תאכלו ממעלי הגרה וממפריסי הפרסה את הגמל כי מעלה גרה הוא ופרסה איננו מפריס טמא הוא לכם׃
4گوشت آن ها را نباید بخورید و به لاشۀ آن ها نباید دست بزنید، زیرا آن ها حیوانات حرام هستند.
5ואת השפן כי מעלה גרה הוא ופרסה לא יפריס טמא הוא לכם׃
5از گوشت حیواناتی که در آب زندگی می کنند ـ چه در بحر و چه در دریا ـ می توانید بخورید. گوشت هر حیوان آبی که پَره و فَلَس داشته باشد حلال است.
6ואת הארנבת כי מעלת גרה הוא ופרסה לא הפריסה טמאה הוא לכם׃
6ولی هر حیوانی که در آب زندگی می کند و دارای پَره و فَلَس نباشد نباید خورده شود.
7ואת החזיר כי מפריס פרסה הוא ושסע שסע פרסה והוא גרה לא יגר טמא הוא לכם׃
7این گونه حیوانات حرام شمرده می شوند و شما نباید گوشت آن ها را بخورید و یا به لاشۀ آن ها دست بزنید.
8מבשרם לא תאכלו ובנבלתם לא תגעו טמאים הם לכם׃
8باز می گویم که گوشت حیوانات آبی که پَره و فَلَس نداشته باشند حرام اند.
9את זה תאכלו מכל אשר במים כל אשר לו סנפיר וקשקשת במים בימים ובנחלים אתם תאכלו׃
9از جملۀ پرندگان گوشت اینها را نباید بخورید: عقاب، بوم، باز، شاهین، باشه، کل مرغ، زاغ، شترمرغ، مرغ بحری، لگ لگ، مرغ ماهی خوار، مرغ سقا، کلنگ، هُدهُد و شب پَرۀ چرمی.
10וכל אשר אין לו סנפיר וקשקשת בימים ובנחלים מכל שרץ המים ומכל נפש החיה אשר במים שקץ הם לכם׃
10خوردن حشرات بالدار هم حرام است.
11ושקץ יהיו לכם מבשרם לא תאכלו ואת נבלתם תשקצו׃
11مگر آنهائی که می جهند ـ مثل ملخ، چرچرک و انواع دیگر آن ها را می توان خورد.
12כל אשר אין לו סנפיר וקשקשת במים שקץ הוא לכם׃
12حشرات بالدار و خزنده که چهار پا دارند حرام هستند.
13ואת אלה תשקצו מן העוף לא יאכלו שקץ הם את הנשר ואת הפרס ואת העזניה׃
13هر کسی که به لاشۀ این حیوانات حرام دست بزند تا شام نجس خواهد بود.
14ואת הדאה ואת האיה למינה׃
14همچنین هر کسی که یکی از اجزای لاشۀ این حیوانات را بردارد، باید لباس خود را بشوید و آن شخص تا شام نجس خواهد بود.
15את כל ערב למינו׃
15هر حیوانی که سُم دو شق نداشته باشد و نشخوار نکند حرام است و هرگاه کسی به آن دست بزند نجس خواهد بود.
16ואת בת היענה ואת התחמס ואת השחף ואת הנץ למינהו׃
16هر حیوان چهارپا که با پنجه راه می رود حرام اند و هر کسی که به لاشۀ آن دست بزند تا شام نجس خواهد بود.
17ואת הכוס ואת השלך ואת הינשוף׃
17و اگر لاشۀ او را بردارد باید لباس خود را بشوید تا شام نجس خواهد بود.
18ואת התנשמת ואת הקאת ואת הרחם׃
18کور موش، موش صحرائی، موش خانگی و چلپاسه حرام هستند.
19ואת החסידה האנפה למינה ואת הדוכיפת ואת העטלף׃
19هرکسی که به لاشۀ این حیوانات دست بزند تا شام نجس خواهد بود.
20כל שרץ העוף ההלך על ארבע שקץ הוא לכם׃
20و اگر لاشۀ آن ها بر اشیای چوبی، لباس، چرم، جوال و ظروف بیفتد آن ها را نجس می کند؛ پس باید آن ها در آب قرار داده شوند. آن ها تا شام نجس خواهند بود و بعد می توان از آن ها دوباره استفاده کرد.
21אך את זה תאכלו מכל שרץ העוף ההלך על ארבע אשר לא כרעים ממעל לרגליו לנתר בהן על הארץ׃
21اگر لاشۀ یکی از این حیوانات در یک ظرف گِلی بیفتد، آن ظرف نجس می شود و باید آن را شکست.
22את אלה מהם תאכלו את הארבה למינו ואת הסלעם למינהו ואת החרגל למינהו ואת החגב למינהו׃
22اگر آب این ظرف بر خوراکی بریزد، آن خوراک نجس می شود و هر نوع نوشیدنی که در آن ظرف باشد نیز نجس بحساب می رود.
23וכל שרץ העוף אשר לו ארבע רגלים שקץ הוא לכם׃
23اگر لاشۀ یکی از این حیوانات بر دیگدان و یا داش گِلی بیفتد، آن دیگدان یا داش را باید شکست.
24ולאלה תטמאו כל הנגע בנבלתם יטמא עד הערב׃
24اما اگر لاشه در چشمه یا حوضی بیفتد آبِ آن نجس نمی شود، ولی کسی که لاشه را از آب بیرون می کند نجس می گردد.
25וכל הנשא מנבלתם יכבס בגדיו וטמא עד הערב׃
25اگر لاشه بر دانه هائی که برای کاشتن به کار می روند بیفتد، آن دانه ها نجس نمی شوند،
26לכל הבהמה אשר הוא מפרסת פרסה ושסע איננה שסעת וגרה איננה מעלה טמאים הם לכם כל הנגע בהם יטמא׃
26اما اگر دانه ها در آب تر شده باشند و آن وقت لاشه بر آن ها بیفتد، آن دانه ها نجس می شوند.
27וכל הולך על כפיו בכל החיה ההלכת על ארבע טמאים הם לכם כל הנגע בנבלתם יטמא עד הערב׃
27هرگاه حیوانی که گوشت آن حلال است بمیرد و کسی به آن دست بزند، آن شخص تا شام نجس خواهد بود.
28והנשא את נבלתם יכבס בגדיו וטמא עד הערב טמאים המה לכם׃
28و هر کسی که از گوشت آن بخورد و یا لاشۀ آن را بردارد باید لباس خود را بشوید و او تا شام نجس خواهد بود.
29וזה לכם הטמא בשרץ השרץ על הארץ החלד והעכבר והצב למינהו׃
29همه حیواناتی که بر روی زمین با سینه می خزند، چهار پا و یا پاهای زیاد دارند حرام اند و باید خورده نشوند.
30והאנקה והכח והלטאה והחמט והתנשמת׃
30شما نباید با خوردن چیزهای حرام خود را نجس کنید.
31אלה הטמאים לכם בכל השרץ כל הנגע בהם במתם יטמא עד הערב׃
31زیرا من خداوند، خدای شما هستم و شما باید خود را تقدیس کنید، زیرا من قدوس هستم. پس خود را با خوردن حیواناتی که بر روی زمین می خزند نجس مسازید.
32וכל אשר יפל עליו מהם במתם יטמא מכל כלי עץ או בגד או עור או שק כל כלי אשר יעשה מלאכה בהם במים יובא וטמא עד הערב וטהר׃
32من همان خداوندی هستم که شما را از مصر بیرون آوردم تا خدای شما باشم، لهذا همانطوری که من مقدس هستم شما هم باید مقدس باشید.
33וכל כלי חרש אשר יפל מהם אל תוכו כל אשר בתוכו יטמא ואתו תשברו׃
33قوانینی که فوقاً ذکر شدند باید در مورد حیوانات، پرندگان، جانوران آبی، خزندگان و هر جنبندۀ دیگر روی زمین مراعات شوند.و شما باید فرق بین حیوانات پاک و نجس و بین گوشت حلال و حرام را بدانید.»
34מכל האכל אשר יאכל אשר יבוא עליו מים יטמא וכל משקה אשר ישתה בכל כלי יטמא׃
34و شما باید فرق بین حیوانات پاک و نجس و بین گوشت حلال و حرام را بدانید.»
35וכל אשר יפל מנבלתם עליו יטמא תנור וכירים יתץ טמאים הם וטמאים יהיו לכם׃
36אך מעין ובור מקוה מים יהיה טהור ונגע בנבלתם יטמא׃
37וכי יפל מנבלתם על כל זרע זרוע אשר יזרע טהור הוא׃
38וכי יתן מים על זרע ונפל מנבלתם עליו טמא הוא לכם׃
39וכי ימות מן הבהמה אשר היא לכם לאכלה הנגע בנבלתה יטמא עד הערב׃
40והאכל מנבלתה יכבס בגדיו וטמא עד הערב והנשא את נבלתה יכבס בגדיו וטמא עד הערב׃
41וכל השרץ השרץ על הארץ שקץ הוא לא יאכל׃
42כל הולך על גחון וכל הולך על ארבע עד כל מרבה רגלים לכל השרץ השרץ על הארץ לא תאכלום כי שקץ הם׃
43אל תשקצו את נפשתיכם בכל השרץ השרץ ולא תטמאו בהם ונטמתם בם׃
44כי אני יהוה אלהיכם והתקדשתם והייתם קדשים כי קדוש אני ולא תטמאו את נפשתיכם בכל השרץ הרמש על הארץ׃
45כי אני יהוה המעלה אתכם מארץ מצרים להית לכם לאלהים והייתם קדשים כי קדוש אני׃
46זאת תורת הבהמה והעוף וכל נפש החיה הרמשת במים ולכל נפש השרצת על הארץ׃
47להבדיל בין הטמא ובין הטהר ובין החיה הנאכלת ובין החיה אשר לא תאכל׃