¹הן לצדק ימלך מלך ולשרים למשפט ישרו׃

¹Ziet, een koning zal regeren in gerechtigheid, en de vorsten zullen heersen naar recht.

²והיה איש כמחבא רוח וסתר זרם כפלגי מים בציון כצל סלע כבד בארץ עיפה׃

²En die man zal zijn als een verberging tegen den wind, en een schuilplaats tegen den vloed, als waterbeken in een dorre plaats, als de schaduw van een zwaren rotssteen in een dorstig land.

³ולא תשעינה עיני ראים ואזני שמעים תקשבנה׃

³En de ogen dergenen, die zien, zullen niet terugzien, en de oren dergenen, die horen, zullen opmerken.

⁴ולבב נמהרים יבין לדעת ולשון עלגים תמהר לדבר צחות׃

⁴En het hart der onbedachtzamen zal de wetenschap verstaan, en de tong der stamelenden zal vaardig zijn, om bescheidenlijk te spreken.

⁵לא יקרא עוד לנבל נדיב ולכילי לא יאמר שוע׃

⁵De dwaas zal niet meer genoemd worden milddadig, en de gierige zal niet meer mild geheten worden.

⁶כי נבל נבלה ידבר ולבו יעשה און לעשות חנף ולדבר אל יהוה תועה להריק נפש רעב ומשקה צמא יחסיר׃

⁶Want een dwaas spreekt dwaasheid, en zijn hart doet ongerechtigheid, om huichelarij te plegen, en om dwaling te spreken tegen den HEERE, om de ziel des hongerigen ledig te laten, en den dorstige drank te doen ontbreken.

⁷וכלי כליו רעים הוא זמות יעץ לחבל ענוים באמרי שקר ובדבר אביון משפט׃

⁷En eens gierigaards ganse gereedschap is kwaad; hij beraadslaagt schandelijke verdichtselen, om de ellendigen te bederven met valse redenen, en het recht, als de arme spreekt.

⁸ונדיב נדיבות יעץ והוא על נדיבות יקום׃

⁸Maar een milddadige beraadslaagt milddadigheden, en staat op milddadigheden.

⁹נשים שאננות קמנה שמענה קולי בנות בטחות האזנה אמרתי׃

⁹Staat op, gij geruste vrouwen, hoort mijn stem; gij dochters, die zo zeker zijt, neemt mijn redenen ter ore.

¹⁰ימים על שנה תרגזנה בטחות כי כלה בציר אסף בלי יבוא׃

¹⁰Vele dagen over het jaar zult gij beroerd zijn, gij dochters, die zo zeker zijt, want de wijnoogst zal uit zijn, er zal geen inzameling komen.

¹¹חרדו שאננות רגזה בטחות פשטה וערה וחגורה על חלצים׃

¹¹Beeft, gij geruste vrouwen; weest beroerd, dochters, die zo zeker zijt; trekt u uit, en ontbloot u, en gordt zakken om uw lendenen.

¹²על שדים ספדים על שדי חמד על גפן פריה׃

¹²Men zal rouwklagen over de borsten, over de gewenste akkers, over de vruchtbare wijnstokken.

¹³על אדמת עמי קוץ שמיר תעלה כי על כל בתי משוש קריה עליזה׃

¹³Op het land mijns volks zal de doorn en de distel opgaan; ja, op alle vreugdehuizen, in de vrolijk huppelende stad.

¹⁴כי ארמון נטש המון עיר עזב עפל ובחן היה בעד מערות עד עולם משוש פראים מרעה עדרים׃

¹⁴Want het paleis zal verlaten zijn, het gewoel der stad zal ophouden; Ofel en de wachttorens zullen tot spelonken zijn, tot in der eeuwigheid, een vreugde der woudezelen, een weide der kudden.

¹⁵עד יערה עלינו רוח ממרום והיה מדבר לכרמל וכרמל ליער יחשב׃

¹⁵Totdat over ons uitgegoten worde de Geest uit de hoogte; dan zal de woestijn tot een vruchtbaar veld worden, en het vruchtbare veld zal voor een woud geacht worden.

¹⁶ושכן במדבר משפט וצדקה בכרמל תשב׃

¹⁶En het recht zal in de woestijn wonen, en de gerechtigheid zal op het vruchtbare veld verblijven.

¹⁷והיה מעשה הצדקה שלום ועבדת הצדקה השקט ובטח עד עולם׃

¹⁷En het werk der gerechtigheid zal vrede zijn; en de werking der gerechtigheid zal zijn gerustheid en zekerheid tot in eeuwigheid.

¹⁸וישב עמי בנוה שלום ובמשכנות מבטחים ובמנוחת שאננות׃

¹⁸En mijn volk zal in een woonplaats des vredes wonen, en in welverzekerde woningen, en in stille geruste plaatsen.

¹⁹וברד ברדת היער ובשפלה תשפל העיר׃

¹⁹Maar het zal hagelen, waar men afgaat in het woud, en de stad zal laag worden in de laagte.

²⁰אשריכם זרעי על כל מים משלחי רגל השור והחמור׃

²⁰Welgelukzalig zijt gijlieden, die aan alle wateren zaait; gij, die den voet des osses en des ezels derwaarts henenzendt!