¹ויען איוב ויאמר׃

¹Maar Job antwoordde en zeide:

²מה עזרת ללא כח הושעת זרוע לא עז׃

²Hoe hebt gij geholpen dien, die zonder kracht is, en behouden den arm, die zonder sterkte is?

³מה יעצת ללא חכמה ותושיה לרב הודעת׃

³Hoe hebt gij hem geraden, die geen wijsheid heeft, en de zaak, alzo zij is, ten volle bekend gemaakt?

⁴את מי הגדת מלין ונשמת מי יצאה ממך׃

⁴Aan wien hebt gij die woorden verhaald? En wiens geest is van u uitgegaan?

⁵הרפאים יחוללו מתחת מים ושכניהם׃

⁵De doden zullen geboren worden van onder de wateren, en hun inwoners.

⁶ערום שאול נגדו ואין כסות לאבדון׃

⁶De hel is naakt voor Hem, en geen deksel is er voor het verderf.

⁷נטה צפון על תהו תלה ארץ על בלי מה׃

⁷Hij breidt het noorden uit over het woeste; Hij hangt de aarde aan een niet.

⁸צרר מים בעביו ולא נבקע ענן תחתם׃

⁸Hij bindt de wateren in Zijn wolken; nochtans scheurt de wolk daaronder niet.

⁹מאחז פני כסה פרשז עליו עננו׃

⁹Hij houdt het vlakke Zijns troons vast; Hij spreidt Zijn wolk daarover.

¹⁰חק חג על פני מים עד תכלית אור עם חשך׃

¹⁰Hij heeft een gezet perk over het vlakke der wateren rondom afgetekend, tot aan de voleinding toe des lichts met de duisternis.

¹¹עמודי שמים ירופפו ויתמהו מגערתו׃

¹¹De pilaren des hemels sidderen, en ontzetten zich voor Zijn schelden.

¹²בכחו רגע הים ובתובנתו מחץ רהב׃

¹²Door Zijn kracht klieft Hij de zee, en door Zijn verstand verslaat Hij haar verheffing.

¹³ברוחו שמים שפרה חללה ידו נחש בריח׃

¹³Door Zijn Geest heeft Hij de hemelen versierd; Zijn hand heeft de langwemelende slang geschapen.

¹⁴הן אלה קצות דרכו ומה שמץ דבר נשמע בו ורעם גבורתו מי יתבונן׃

¹⁴Ziet, dit zijn maar uiterste einden Zijner wegen; en wat een klein stukje der zaak hebben wij van Hem gehoord? Wie zou dan den donder Zijner mogendheden verstaan?