¹ויסף איוב שאת משלו ויאמר׃

¹En Job ging voort zijn spreuk op te heffen, en zeide:

²מי יתנני כירחי קדם כימי אלוה ישמרני׃

²Och, of ik ware, gelijk in de vorige maanden, gelijk in de dagen, toen God mij bewaarde!

³בהלו נרו עלי ראשי לאורו אלך חשך׃

³Toen Hij Zijn lamp deed schijnen over mijn hoofd, en ik bij Zijn licht de duisternis doorwandelde;

⁴כאשר הייתי בימי חרפי בסוד אלוה עלי אהלי׃

⁴Gelijk als ik was in de dagen mijner jonkheid, toen Gods verborgenheid over mijn tent was;

⁵בעוד שדי עמדי סביבותי נערי׃

⁵Toen de Almachtige nog met mij was, en mijn jongens rondom mij;

⁶ברחץ הליכי בחמה וצור יצוק עמדי פלגי שמן׃

⁶Toen ik mijn gangen wies in boter, en de rots bij mij oliebeken uitgoot;

⁷בצאתי שער עלי קרת ברחוב אכין מושבי׃

⁷Toen ik uitging naar de poort door de stad, toen ik mijn stoel op de straat liet bereiden.

⁸ראוני נערים ונחבאו וישישים קמו עמדו׃

⁸De jongens zagen mij, en verstaken zich, en de stokouden rezen op en stonden.

⁹שרים עצרו במלים וכף ישימו לפיהם׃

⁹De oversten hielden de woorden in, en leiden de hand op hun mond.

¹⁰קול נגידים נחבאו ולשונם לחכם דבקה׃

¹⁰De stem der vorsten verstak zich, en hun tong kleefde aan hun gehemelte.

¹¹כי אזן שמעה ותאשרני ועין ראתה ותעידני׃

¹¹Als een oor mij hoorde, zo hield het mij gelukzalig; als mij een oog zag, zo getuigde het van mij.

¹²כי אמלט עני משוע ויתום ולא עזר לו׃

¹²Want ik bevrijdde den ellendige, die riep, en den wees, die geen helper had.

¹³ברכת אבד עלי תבא ולב אלמנה ארנן׃

¹³De zegen desgenen, die verloren ging, kwam op mij; en het hart der weduwe deed ik vrolijk zingen.

¹⁴צדק לבשתי וילבשני כמעיל וצניף משפטי׃

¹⁴Ik bekleedde mij met gerechtigheid, en zij bekleedde mij; mijn oordeel was als een mantel en vorstelijke hoed.

¹⁵עינים הייתי לעור ורגלים לפסח אני׃

¹⁵Den blinden was ik tot ogen, en den kreupelen was ik tot voeten.

¹⁶אב אנכי לאביונים ורב לא ידעתי אחקרהו׃

¹⁶Ik was den nooddruftigen een vader; en het geschil, dat ik niet wist, dat onderzocht ik.

¹⁷ואשברה מתלעות עול ומשניו אשליך טרף׃

¹⁷En ik verbrak de baktanden des verkeerden, en wierp den roof uit zijn tanden.

¹⁸ואמר עם קני אגוע וכחול ארבה ימים׃

¹⁸En ik zeide: Ik zal in mijn nest den geest geven, en ik zal de dagen vermenigvuldigen als het zand.

¹⁹שרשי פתוח אלי מים וטל ילין בקצירי׃

¹⁹Mijn wortel was uitgebreid aan het water, en dauw vernachtte op mijn tak.

²⁰כבודי חדש עמדי וקשתי בידי תחליף׃

²⁰Mijn heerlijkheid was nieuw bij mij, en mijn boog veranderde zich in mijn hand.

²¹לי שמעו ויחלו וידמו למו עצתי׃

²¹Zij hoorden mij aan, en wachtten, en zwegen op mijn raad.

²²אחרי דברי לא ישנו ועלימו תטף מלתי׃

²²Na mijn woord spraken zij niet weder, en mijn rede drupte op hen.

²³ויחלו כמטר לי ופיהם פערו למלקוש׃

²³Want zij wachtten naar mij, gelijk naar den regen, en sperden hun mond open, als naar den spaden regen.

²⁴אשחק אלהם לא יאמינו ואור פני לא יפילון׃

²⁴Lachte ik hun toe, zij geloofden het niet; en het licht mijns aangezichts deden zij niet nedervallen.

²⁵אבחר דרכם ואשב ראש ואשכון כמלך בגדוד כאשר אבלים ינחם׃

²⁵Verkoos ik hun weg, zo zat ik bovenaan, en woonde als een koning onder de benden, als een, die treurigen vertroost.