¹וישבתו שלשת האנשים האלה מענות את איוב כי הוא צדיק בעיניו׃

¹Toen hielden de drie mannen op van Job te antwoorden, dewijl hij in zijn ogen rechtvaardig was.

²ויחר אף אליהוא בן ברכאל הבוזי ממשפחת רם באיוב חרה אפו על צדקו נפשו מאלהים׃

²Zo ontstak de toorn van Elihu, den zoon van Baracheel, den Buziet, van het geslacht van Ram; tegen Job werd zijn toorn ontstoken, omdat hij zijn ziel meer rechtvaardigde dan God.

³ובשלשת רעיו חרה אפו על אשר לא מצאו מענה וירשיעו את איוב׃

³Zijn toorn ontstak ook tegen zijn drie vrienden, omdat zij, geen antwoord vindende, nochtans Job verdoemden.

⁴ואליהו חכה את איוב בדברים כי זקנים המה ממנו לימים׃

⁴Doch Elihu had gewacht op Job in het spreken, omdat zij ouder van dagen waren dan hij.

⁵וירא אליהוא כי אין מענה בפי שלשת האנשים ויחר אפו׃

⁵Als dan Elihu zag, dat er geen antwoord was in den mond van die drie mannen, ontstak zijn toorn.

⁶ויען אליהוא בן ברכאל הבוזי ויאמר צעיר אני לימים ואתם ישישים על כן זחלתי ואירא מחות דעי אתכם׃

⁶Hierom antwoordde Elihu, de zoon van Baracheel, den Buziet, en zeide: Ik ben minder van dagen, maar gijlieden zijt stokouden; daarom heb ik geschroomd en gevreesd, ulieden mijn gevoelen te vertonen.

⁷אמרתי ימים ידברו ורב שנים ידיעו חכמה׃

⁷Ik zeide: Laat de dagen spreken, en de veelheid der jaren wijsheid te kennen geven.

⁸אכן רוח היא באנוש ונשמת שדי תבינם׃

⁸Zekerlijk de geest, die in den mens is, en de inblazing des Almachtigen, maakt henlieden verstandig.

⁹לא רבים יחכמו וזקנים יבינו משפט׃

⁹De groten zijn niet wijs, en de ouden verstaan het recht niet.

¹⁰לכן אמרתי שמעה לי אחוה דעי אף אני׃

¹⁰Daarom zeg ik: Hoor naar mij; ik zal mijn gevoelen ook vertonen.

¹¹הן הוחלתי לדבריכם אזין עד תבונתיכם עד תחקרון מלין׃

¹¹Ziet, ik heb gewacht op ulieder woorden; ik heb het oor gewend tot ulieder aanmerkingen, totdat gij redenen uitgezocht hadt.

¹²ועדיכם אתבונן והנה אין לאיוב מוכיח עונה אמריו מכם׃

¹²Als ik nu acht op u gegeven heb, ziet, er is niemand, die Job overreedde, die uit ulieden zijn redenen beantwoordde;

¹³פן תאמרו מצאנו חכמה אל ידפנו לא איש׃

¹³Opdat gij niet zegt: Wij hebben de wijsheid gevonden; God heeft hem nedergestoten, geen mens.

¹⁴ולא ערך אלי מלין ובאמריכם לא אשיבנו׃

¹⁴Nu heeft hij tegen mij geen woorden gericht, en met ulieder woorden zal ik hem niet beantwoorden.

¹⁵חתו לא ענו עוד העתיקו מהם מלים׃

¹⁵Zij zijn ontzet, zij antwoorden niet meer; zij hebben de woorden van zich verzet.

¹⁶והוחלתי כי לא ידברו כי עמדו לא ענו עוד׃

¹⁶Ik heb dan gewacht, maar zij spreken niet; want zij staan stil; zij antwoorden niet meer.

¹⁷אענה אף אני חלקי אחוה דעי אף אני׃

¹⁷Ik zal mijn deel ook antwoorden, ik zal mijn gevoelen ook vertonen.

¹⁸כי מלתי מלים הציקתני רוח בטני׃

¹⁸Want ik ben der woorden vol; de geest mijns buiks benauwt mij.

¹⁹הנה בטני כיין לא יפתח כאבות חדשים יבקע׃

¹⁹Ziet, mijn buik is als de wijn, die niet geopend is; gelijk nieuwe lederen zakken zou hij bersten.

²⁰אדברה וירוח לי אפתח שפתי ואענה׃

²⁰Ik zal spreken, opdat ik voor mij lucht krijge; ik zal mijn lippen openen, en zal antwoorden.

²¹אל נא אשא פני איש ואל אדם לא אכנה׃

²¹Och, dat ik niemands aangezicht aanneme, en tot den mens geen bijnamen gebruike!

²²כי לא ידעתי אכנה כמעט ישאני עשני׃

²²Want ik weet geen bijnamen te gebruiken; in kort zou mijn Maker mij wegnemen.