¹זכר יהוה מה היה לנו הביט וראה את חרפתנו׃

¹Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.

²נחלתנו נהפכה לזרים בתינו לנכרים׃

²Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.

³יתומים היינו אין אב אמתינו כאלמנות׃

³Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.

⁴מימינו בכסף שתינו עצינו במחיר יבאו׃

⁴Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.

⁵על צוארנו נרדפנו יגענו לא הונח לנו׃

⁵Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.

⁶מצרים נתנו יד אשור לשבע לחם׃

⁶Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.

⁷אבתינו חטאו אינם אנחנו עונתיהם סבלנו׃

⁷Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.

⁸עבדים משלו בנו פרק אין מידם׃

⁸Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.

⁹בנפשנו נביא לחמנו מפני חרב המדבר׃

⁹Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.

¹⁰עורנו כתנור נכמרו מפני זלעפות רעב׃

¹⁰Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.

¹¹נשים בציון ענו בתלת בערי יהודה׃

¹¹Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.

¹²שרים בידם נתלו פני זקנים לא נהדרו׃

¹²De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.

¹³בחורים טחון נשאו ונערים בעץ כשלו׃

¹³Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.

¹⁴זקנים משער שבתו בחורים מנגינתם׃

¹⁴De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.

¹⁵שבת משוש לבנו נהפך לאבל מחלנו׃

¹⁵De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.

¹⁶נפלה עטרת ראשנו אוי נא לנו כי חטאנו׃

¹⁶De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!

¹⁷על זה היה דוה לבנו על אלה חשכו עינינו׃

¹⁷Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.

¹⁸על הר ציון ששמם שועלים הלכו בו׃

¹⁸Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.

¹⁹אתה יהוה לעולם תשב כסאך לדר ודור׃

¹⁹Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.

²⁰למה לנצח תשכחנו תעזבנו לארך ימים׃

²⁰Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?

²¹השיבנו יהוה אליך ונשוב חדש ימינו כקדם׃

²¹HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.

²²כי אם מאס מאסתנו קצפת עלינו עד מאד׃

²²Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?