¹וידבר יהוה אל משה לאמר׃

¹Verder sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:

²עשה לך שתי חצוצרת כסף מקשה תעשה אתם והיו לך למקרא העדה ולמסע את המחנות׃

²Maak u twee zilveren trompetten; van dicht werk zult gij ze maken; en zij zullen u zijn tot de samenroeping der vergadering, en tot den optocht der legers.

³ותקעו בהן ונועדו אליך כל העדה אל פתח אהל מועד׃

³Als zij met dezelve blazen zullen, dan zal de gehele vergadering tot u vergaderd worden, aan de deur van de tent der samenkomst.

⁴ואם באחת יתקעו ונועדו אליך הנשיאים ראשי אלפי ישראל׃

⁴Maar als zij met de ene zullen blazen, dan zullen tot u vergaderd worden de oversten, de hoofden der duizenden van Israel.

⁵ותקעתם תרועה ונסעו המחנות החנים קדמה׃

⁵Als gij met een gebroken geklank blazen zult, dan zullen de legers, die tegen het oosten gelegerd zijn, optrekken.

⁶ותקעתם תרועה שנית ונסעו המחנות החנים תימנה תרועה יתקעו למסעיהם׃

⁶Maar als gij ten tweeden male met een gebroken klank blazen zult, zullen de legers, die tegen het zuiden legeren, optrekken; met een gebroken klank zullen zij blazen tot hun optochten.

⁷ובהקהיל את הקהל תתקעו ולא תריעו׃

⁷Maar in het verzamelen van de gemeente, zult gij blazen, doch geen gebroken geklank maken.

⁸ובני אהרן הכהנים יתקעו בחצצרות והיו לכם לחקת עולם לדרתיכם׃

⁸En de zonen van Aaron, de priesters, zullen met die trompetten blazen; en zij zullen ulieden zijn tot een eeuwige inzetting bij uw geslachten.

⁹וכי תבאו מלחמה בארצכם על הצר הצרר אתכם והרעתם בחצצרות ונזכרתם לפני יהוה אלהיכם ונושעתם מאיביכם׃

⁹En wanneer gijlieden in uw land ten strijde zult trekken tegen den vijand, die u benauwt, zult gij ook met die trompetten een gebroken klank maken; zo zal uwer gedacht worden voor het aangezicht des HEEREN, uws Gods, en gij zult van uw vijanden verlost worden.

¹⁰וביום שמחתכם ובמועדיכם ובראשי חדשיכם ותקעתם בחצצרת על עלתיכם ועל זבחי שלמיכם והיו לכם לזכרון לפני אלהיכם אני יהוה אלהיכם׃

¹⁰Desgelijks ten dage uwer vrolijkheid, en in uw gezette hoogtijden, en in de beginselen uwer maanden, zult gij ook met de trompetten blazen over uw brandofferen, en over uw dankofferen; en zij zullen u ter gedachtenis zijn voor het aangezicht uws Gods; Ik ben de HEERE, uw God!

¹¹ויהי בשנה השנית בחדש השני בעשרים בחדש נעלה הענן מעל משכן העדת׃

¹¹En het geschiedde in het tweede jaar, in de tweede maand, op den twintigsten van de maand, dat de wolk verheven werd van boven den tabernakel der getuigenis.

¹²ויסעו בני ישראל למסעיהם ממדבר סיני וישכן הענן במדבר פארן׃

¹²En de kinderen Israels togen op, naar hun tochten, uit de woestijn Sinai; en de wolk bleef in de woestijn Paran.

¹³ויסעו בראשנה על פי יהוה ביד משה׃

¹³Alzo togen zij vooreerst op, naar den mond des HEEREN, door de hand van Mozes.

¹⁴ויסע דגל מחנה בני יהודה בראשנה לצבאתם ועל צבאו נחשון בן עמינדב׃

¹⁴Want vooreerst toog op de banier van het leger der kinderen van Juda, naar hun heiren; en over zijn heir was Nahesson, de zoon van Amminadab.

¹⁵ועל צבא מטה בני יששכר נתנאל בן צוער׃

¹⁵En over het heir van den stam der kinderen van Issaschar was Nethaneel, den zoon van Zuar.

¹⁶ועל צבא מטה בני זבולן אליאב בן חלון׃

¹⁶En over het heir van den stam der kinderen van Zebulon was Eliab, de zoon van Helon.

¹⁷והורד המשכן ונסעו בני גרשון ובני מררי נשאי המשכן׃

¹⁷Toen werd de tabernakel afgenomen, en de zonen van Gerson, en de zonen van Merari togen op, dragende den tabernakel.

¹⁸ונסע דגל מחנה ראובן לצבאתם ועל צבאו אליצור בן שדיאור׃

¹⁸Daarna toog de banier van het leger van Ruben, naar hun heiren; en over zijn heir was Elizur, de zoon van Sedeur.

¹⁹ועל צבא מטה בני שמעון שלמיאל בן צורי שדי׃

¹⁹En over het heir van den stam der kinderen van Simeon was Selumiel, de zoon van Zurisaddai.

²⁰ועל צבא מטה בני גד אליסף בן דעואל׃

²⁰En over het heir van den stam der kinderen van Gad was Eljasaf, de zoon van Dehuel.

²¹ונסעו הקהתים נשאי המקדש והקימו את המשכן עד באם׃

²¹Toen togen op de Kohathieten, dragende het heiligdom; en de anderen richtten den tabernakel op, tegen dat dezen kwamen.

²²ונסע דגל מחנה בני אפרים לצבאתם ועל צבאו אלישמע בן עמיהוד׃

²²Daarna toog op de banier van het leger der kinderen van Efraim, naar hun heiren; en over het heir was Elisama, de zoon van Ammihud.

²³ועל צבא מטה בני מנשה גמליאל בן פדהצור׃

²³En over het heir van den stam der kinderen van Manasse was Gamaliel, de zoon van Pedazur.

²⁴ועל צבא מטה בני בנימן אבידן בן גדעוני׃

²⁴En over het heir van den stam der kinderen van Benjamin was Abidan, de zoon van Gideoni.

²⁵ונסע דגל מחנה בני דן מאסף לכל המחנת לצבאתם ועל צבאו אחיעזר בן עמישדי׃

²⁵Toen toog op de banier van het leger der kinderen van Dan, samensluitende al de legers, naar hun heiren; en over zijn heir was Ahiezer de zoon van Ammisaddai.

²⁶ועל צבא מטה בני אשר פגעיאל בן עכרן׃

²⁶En over het heir van den stam der kinderen van Aser was Pagiel, de zoon van Ochran.

²⁷ועל צבא מטה בני נפתלי אחירע בן עינן׃

²⁷En over het heir van den stam der kinderen van Nafthali was Ahira, de zoon van Enan.

²⁸אלה מסעי בני ישראל לצבאתם ויסעו׃

²⁸Dit waren de tochten der kinderen Israels, naar hun heiren, als zij reisden.

²⁹ויאמר משה לחבב בן רעואל המדיני חתן משה נסעים אנחנו אל המקום אשר אמר יהוה אתו אתן לכם לכה אתנו והטבנו לך כי יהוה דבר טוב על ישראל׃

²⁹Mozes nu zeide tot Hobab, den zoon van Rehuel, den Midianiet, den schoonvader van Mozes: Wij reizen naar die plaats, van welke de HEERE gezegd heeft: Ik zal u die geven; ga met ons, en wij zullen u weldoen, want de HEERE heeft over Israel het goede gesproken.

³⁰ויאמר אליו לא אלך כי אם אל ארצי ואל מולדתי אלך׃

³⁰Doch hij zeide tot hem: Ik zal niet gaan; maar ik zal naar mijn land en naar mijn maagschap gaan.

³¹ויאמר אל נא תעזב אתנו כי על כן ידעת חנתנו במדבר והיית לנו לעינים׃

³¹En hij zeide: Verlaat ons toch niet; want dewijl gij weet, dat wij ons legeren in de woestijn, zo zult gij ons tot ogen zijn.

³²והיה כי תלך עמנו והיה הטוב ההוא אשר ייטיב יהוה עמנו והטבנו לך׃

³²En het zal geschieden, als gij met ons zult gaan, en het goede geschieden zal, waarmede de HEERE bij ons weldoen zal, dat wij u ook weldoen zullen.

³³ויסעו מהר יהוה דרך שלשת ימים וארון ברית יהוה נסע לפניהם דרך שלשת ימים לתור להם מנוחה׃

³³Zo togen zij drie dagreizen van den berg des HEEREN; en de ark des verbonds des HEEREN reisde voor hun aangezicht drie dagreizen, om voor hen een rustplaats uit te speuren.

³⁴וענן יהוה עליהם יומם בנסעם מן המחנה׃

³⁴En de wolk des HEEREN was des daags over hen, als zij uit het leger verreisden.

³⁵ויהי בנסע הארן ויאמר משה קומה יהוה ויפצו איביך וינסו משנאיך מפניך׃

³⁵Het geschiedde nu in het optrekken van de ark, dat Mozes zeide: Sta op, HEERE! en laat Uw vijanden verstrooid worden, en Uw haters van Uw aangezicht vlieden!

³⁶ובנחה יאמר שובה יהוה רבבות אלפי ישראל׃

³⁶En als zij rustte, zeide hij: Kom weder, HEERE! tot de tien duizenden der duizenden van Israel!