¹למנצח לידיתון מזמור לדוד אמרתי אשמרה דרכי מחטוא בלשוני אשמרה לפי מחסום בעד רשע לנגדי׃

¹Een psalm van David, voor den opperzangmeester, voor Jeduthun.

²נאלמתי דומיה החשיתי מטוב וכאבי נעכר׃

²Ik zeide: Ik zal mijn wegen bewaren, dat ik niet zondige met mijn tong; ik zal mijn mond met een breidel bewaren, terwijl de goddeloze nog tegenover mij is.

³חם לבי בקרבי בהגיגי תבער אש דברתי בלשוני׃

³Ik was verstomd door stilzwijgen, ik zweeg van het goede; maar mijn smart werd verzwaard.

⁴הודיעני יהוה קצי ומדת ימי מה היא אדעה מה חדל אני׃

⁴Mijn hart werd heet in mijn binnenste, een vuur ontbrandde in mijn overdenking; toen sprak ik met mijn tong:

⁵הנה טפחות נתתה ימי וחלדי כאין נגדך אך כל הבל כל אדם נצב סלה׃

⁵HEERE! maak mij bekend mijn einde, en welke de mate mijner dagen zij; dat ik wete, hoe vergankelijk ik zij.

⁶אך בצלם יתהלך איש אך הבל יהמיון יצבר ולא ידע מי אספם׃

⁶Zie, Gij hebt mijn dagen een handbreed gesteld, en mijn leeftijd is als niets voor U; immers is een ieder mens, hoe vast hij staat, enkel ijdelheid. Sela.

⁷ועתה מה קויתי אדני תוחלתי לך היא׃

⁷Immers wandelt de mens als in een beeld, immers woelen zij ijdelijk; men brengt bijeen, en men weet niet, wie het naar zich nemen zal.

⁸מכל פשעי הצילני חרפת נבל אל תשימני׃

⁸En nu, wat verwacht ik, o HEERE! Mijn hoop, die is op U.

⁹נאלמתי לא אפתח פי כי אתה עשית׃

⁹Verlos mij van al mijn overtredingen; en stel mij niet tot een smaad des dwazen.

¹⁰הסר מעלי נגעך מתגרת ידך אני כליתי׃

¹⁰Ik ben verstomd, ik zal mijn mond niet opendoen, want Gij hebt het gedaan.

¹¹בתוכחות על עון יסרת איש ותמס כעש חמודו אך הבל כל אדם סלה׃

¹¹Neem Uw plage van op mij weg, ik ben bezweken van de bestrijding Uwer hand.

¹²שמעה תפלתי יהוה ושועתי האזינה אל דמעתי אל תחרש כי גר אנכי עמך תושב ככל אבותי׃

¹²Kastijdt Gij iemand met straffingen om de ongerechtigheid, zo doet Gij zijn bevalligheid smelten als een mot; immers is een ieder mens ijdelheid. Sela.

¹³השע ממני ואבליגה בטרם אלך ואינני׃

¹³Hoor, HEERE! mijn gebed, en neem mijn geroep ter ore; zwijg niet tot mijn tranen; want ik ben een vreemdeling bij U, een bijwoner, gelijk al mijn vaders. [ (Psalms 39:14) Wend U van mij af, dat ik mij verkwikke, eer dat ik heenga, en ik niet meer zij. ]