¹למה רגשו גוים ולאמים יהגו ריק׃

¹Miksi kansat kapinoivat, kansakunnat juonia punovat?

²יתיצבו מלכי ארץ ורוזנים נוסדו יחד על יהוה ועל משיחו׃

²Miksi kuninkaat nousevat kapinaan, hallitsijat liittoutuvat keskenään Herraa ja hänen voideltuaan vastaan?

³ננתקה את מוסרותימו ונשליכה ממנו עבתימו׃

³"Me heitämme pois ikeemme, katkomme orjuuden kahleet!"

⁴יושב בשמים ישחק אדני ילעג למו׃

⁴Hän, joka hallitsee taivaassa, nauraa, Herra pilkkaa heitä.

⁵אז ידבר אלימו באפו ובחרונו יבהלמו׃

⁵Hän puhuu heille vihassaan ja kauhistuttaa heidät kiivaudellaan:

⁶ואני נסכתי מלכי על ציון הר קדשי׃

⁶"Minä itse olen asettanut kuninkaani Siioniin, pyhälle vuorelleni!"

⁷אספרה אל חק יהוה אמר אלי בני אתה אני היום ילדתיך׃

⁷Nyt kerron, mitä Herra on säätänyt. Hän sanoi minulle: "Sinä olet minun poikani, tänä päivänä minä sinut synnytin.

⁸שאל ממני ואתנה גוים נחלתך ואחזתך אפסי ארץ׃

⁸Pyydä minulta, niin saat kansat perinnöksesi, ja maan ääriin ulottuu sinun valtasi.

⁹תרעם בשבט ברזל ככלי יוצר תנפצם׃

⁹Sinä alistat kansat rautaisella valtikalla, murrat ne kuin saviastiat."

¹⁰ועתה מלכים השכילו הוסרו שפטי ארץ׃

¹⁰Tulkaa siis järkiinne, kuninkaat! Ottakaa opiksenne, maan mahtavat!

¹¹עבדו את יהוה ביראה וגילו ברעדה׃

¹¹Pelätkää Herraa, palvelkaa häntä, vaviskaa, kohottakaa hänelle riemuhuuto.

¹²נשקו בר פן יאנף ותאבדו דרך כי יבער כמעט אפו אשרי כל חוסי בו׃

¹²Tervehtikää poikaa, hänen voideltuaan, suudelkaa häntä, muuten Herra vihastuu teihin ja te suistutte tieltänne tuhoon, sillä hetkessä syttyy hänen vihansa. Hyvä on sen osa, joka turvaa häneen!