¹זבובי מות יבאיש יביע שמן רוקח יקר מחכמה מכבוד סכלות מעט׃

¹ همان‌طور که مگسهای مُرده شیشه عطر را متعفّن می‌سازند، یک عمل کوچک احمقانه نیز می‌تواند حکمت و عزّت یک شخص را از بین ببرد.

²לב חכם לימינו ולב כסיל לשמאלו׃

² دل مرد دانا او را مایل به کارهای نیک می‌سازد، امّا دل یک شخص احمق او را به کارهای بد وادار می‌سازد.

³וגם בדרך כשהסכל הלך לבו חסר ואמר לכל סכל הוא׃

³ آدم احمق حتّی در راه رفتن هم حماقت خود را به هرکس نشان می‌دهد.

⁴אם רוח המושל תעלה עליך מקומך אל תנח כי מרפא יניח חטאים גדולים׃

⁴ وقتی رئیس شما بر شما خشمگین می‌شود، کار خود را ترک نکنید. اگر در برابر خشم او خونسرد باشید، بسیاری از مشکلات حل می‌شوند.

⁵יש רעה ראיתי תחת השמש כשגגה שיצא מלפני השליט׃

⁵ بدی دیگر هم در این جهان دیدم که در اثر اشتباه حاکمان به وجود می‌آید.

⁶נתן הסכל במרומים רבים ועשירים בשפל ישבו׃

⁶ به اشخاص نادان مقام و منصب عالی داده می‌شود، امّا به ثروتمندان اهمیّتی نمی‌دهند.

⁷ראיתי עבדים על סוסים ושרים הלכים כעבדים על הארץ׃

⁷ غلامان را دیدم که بر اسب سوار هستند و اشخاص نجیب و بزرگ مثل غلامان پیاده می‌روند.

⁸חפר גומץ בו יפול ופרץ גדר ישכנו נחש׃

⁸ کسی‌که چاه می‌کند خودش در آن می‌افتد، و آن که دیوار را سوراخ می‌کند مار او را می‌گزد.

⁹מסיע אבנים יעצב בהם בוקע עצים יסכן בם׃

⁹ کسی‌که در معدنِ سنگ کار می‌کند با سنگ زخمی می‌شود و کسی‌که درختی را می‌برد، به وسیلهٔ درخت زخمی می‌شود.

¹⁰אם קהה הברזל והוא לא פנים קלקל וחילים יגבר ויתרון הכשיר חכמה׃

¹⁰ اگر لبهٔ تبر تیز نباشد قوّت بیشتری لازم دارد و شخص عاقل پیش از شروع کار لبهٔ آن را تیز می‌کند.

¹¹אם ישך הנחש בלוא לחש ואין יתרון לבעל הלשון׃

¹¹ قبل از اینکه مار کسی را بگزد، باید آن را افسون کرد.

¹²דברי פי חכם חן ושפתות כסיל תבלענו׃

¹² کلام شخص دانا فیض بخش است، امّا سخنان آدم نادان خودش را تباه می‌کند.

¹³תחלת דברי פיהו סכלות ואחרית פיהו הוללות רעה׃

¹³ ابتدای کلامش حماقت است و پایان آن دیوانگی محض.

¹⁴והסכל ירבה דברים לא ידע האדם מה שיהיה ואשר יהיה מאחריו מי יגיד לו׃

¹⁴ شخص احمق زیاد حرف می‌زند. هیچ‌کس نمی‌داند که بعداً چه اتّفاقی خواهد افتاد و هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید بعد از مرگ چه خواهد شد.

¹⁵עמל הכסילים תיגענו אשר לא ידע ללכת אל עיר׃

¹⁵ کار آدم نادان را فرسوده می‌کند، به طوری که حتّی نمی‌تواند راه خانهٔ خود را پیدا کند.

¹⁶אי לך ארץ שמלכך נער ושריך בבקר יאכלו׃

¹⁶ افسوس به حال کشوری که پادشاه آن اختیاری از خود نداشته باشد و رهبرانش سحرگاهان بخورند و بنوشند و مست شوند!

¹⁷אשריך ארץ שמלכך בן חורים ושריך בעת יאכלו בגבורה ולא בשתי׃

¹⁷ خوشا به حال سرزمینی که پادشاهش نجیب‌زاده باشد و رهبران آن به موقع و به اندازه بخورند و بنوشند و مست نکنند!

¹⁸בעצלתים ימך המקרה ובשפלות ידים ידלף הבית׃

¹⁸ در اثر تنبلی سقف خانه چِکه می‌کند و فرو می‌ریزد.

¹⁹לשחוק עשים לחם ויין ישמח חיים והכסף יענה את הכל׃

¹⁹ جشن خوشی می‌آورد و شراب سرمستی، امّا بدون پول هیچ‌کدام را نمی‌توانی داشته باشی. به پادشاه حتّی در فکر خود هم دشنام ندهید و حتّی در بستر خود هم شخص ثروتمند را لعنت نکنید، زیرا ممکن است پرنده‌ای سخنان تو را به گوش آنها برساند.

²⁰גם במדעך מלך אל תקלל ובחדרי משכבך אל תקלל עשיר כי עוף השמים יוליך את הקול ובעל הכנפים יגיד דבר׃

²⁰ به پادشاه حتّی در فکر خود هم دشنام ندهید و حتّی در بستر خود هم شخص ثروتمند را لعنت نکنید، زیرا ممکن است پرنده‌ای سخنان تو را به گوش آنها برساند.