1הדבר אשר חזה ישעיהו בן אמוץ על יהודה וירושלם׃
1
این است پیام خداوند به اشعیا فرزند آموص، دربارهٔ یهودا و اورشلیم:
2והיה באחרית הימים נכון יהיה הר בית יהוה בראש ההרים ונשא מגבעות ונהרו אליו כל הגוים׃
2
در روزهای آخر،
کوهی که معبد بزرگ خداوند بر آن بنا شده،
بلندترین کوه دنیا میشود
و ملّتهای مختلف به آنجا میآیند،
3והלכו עמים רבים ואמרו לכו ונעלה אל הר יהוה אל בית אלהי יעקב וירנו מדרכיו ונלכה בארחתיו כי מציון תצא תורה ודבר יהוה מירושלם׃
3
و اقوام بسیار خواهند گفت:
«بیایید به کوه خداوند و معبد بزرگ خدای اسرائیل برویم،
او آنچه را که میخواهد ما انجام دهیم به ما خواهد آموخت.
ما در راهی که او برگزیده است گام برمیداریم.
زیرا خداوند در صهیون با قوم خود سخن میگوید
و تعالیم او از اورشلیم اعلام میشوند.»
4ושפט בין הגוים והוכיח לעמים רבים וכתתו חרבותם לאתים וחניתותיהם למזמרות לא ישא גוי אל גוי חרב ולא ילמדו עוד מלחמה׃
4
خداوند در بین اقوام جهان داوری میکند.
اختلافات قدرتهای بزرگ را در دور و نزدیک جهان حل میکند.
مردم از شمشیرهای خود گاوآهن
و از نیزههای خود ارّه میسازند.
قومی به روی قوم دیگر شمشیر نمیکشد
و برای جنگ و خونریزی آماده نمیشود.
5בית יעקב לכו ונלכה באור יהוה׃
5
ای فرزندان یعقوب اکنون بیایید و در نوری که خداوند به ما میدهد گام برداریم.
6כי נטשתה עמך בית יעקב כי מלאו מקדם ועננים כפלשתים ובילדי נכרים ישפיקו׃
6
ای خدا، تو قوم خود -خاندان یعقوب- را ترک کردهای. زمین از جادوگریهای شرقی و فلسطینی پر شده و مردم از رسوم بیگانگان پیروی میکنند.
7ותמלא ארצו כסף וזהב ואין קצה לאצרתיו ותמלא ארצו סוסים ואין קצה למרכבתיו׃
7
سرزمین آنها از طلا و نقره پر است و خزائن آنها نهایت ندارد. سرزمین آنها پر از اسب و ارّابههایشان بیشمار است.
8ותמלא ארצו אלילים למעשה ידיו ישתחוו לאשר עשו אצבעתיו׃
8
دیار آنها از بُتها پر شده است و ساختههای دست خود را میپرستند.
9וישח אדם וישפל איש ואל תשא להם׃
9
مردم همه حقیر و شرمسار شدهاند. خدایا آنها را نبخش.
10בוא בצור והטמן בעפר מפני פחד יהוה ומהדר גאנו׃
10
آنها برای فرار از خشم و قدرت و جلال خداوند، خود را در غارهای کوههای سنگی و یا در حفرههایی که در زمین کندهاند پنهان میکنند.
11עיני גבהות אדם שפל ושח רום אנשים ונשגב יהוה לבדו ביום ההוא׃
11
روزی خواهد آمد که غرور و تکبّر مردمان از بین میرود و فقط خداوند جلال مییابد.
12כי יום ליהוה צבאות על כל גאה ורם ועל כל נשא ושפל׃
12
در آن روز خداوند متعال تمام زورمندان و مغروران و متکبّران را پست و حقیر خواهد ساخت.
13ועל כל ארזי הלבנון הרמים והנשאים ועל כל אלוני הבשן׃
13
او درختان سرو لبنان و کاجهای باشان را از بین خواهد برد.
14ועל כל ההרים הרמים ועל כל הגבעות הנשאות׃
14
او کوهها و تلهای بلند،
15ועל כל מגדל גבה ועל כל חומה בצורה׃
15
و بُرجها و حصارهای قلعههای رفیع را هموار خواهد ساخت.
16ועל כל אניות תרשיש ועל כל שכיות החמדה׃
16
او حتّی بزرگترین و زیباترین کشتیها را غرق میکند.
17ושח גבהות האדם ושפל רום אנשים ונשגב יהוה לבדו ביום ההוא׃
17
غرور بشر پایان مییابد و تکبّرش از بین خواهد رفت و بُتها کاملاً محو خواهند شد. در آن روز تنها خداوند جلال خواهد یافت.
18והאלילים כליל יחלף׃
18
وقتی او برای لرزاندن زمین بیاید، مردم برای فرار از خشم و قدرت و جلال خدا، خود را در غارهای کوههای سنگی یا در حفرههایی که در زمین کندهاند پنهان خواهند کرد.
19ובאו במערות צרים ובמחלות עפר מפני פחד יהוה ומהדר גאונו בקומו לערץ הארץ׃
19
وقتی آن روز فرا رسد، آنها بُتهای طلایی و نقرهای را که خود ساخته بودند به جلوی موشهای کور و خفّاشها میریزند.
20ביום ההוא ישליך האדם את אלילי כספו ואת אלילי זהבו אשר עשו לו להשתחות לחפר פרות ולעטלפים׃
20
وقتی خداوند بیاید تا زمین را به لرزه درآورد، مردم برای فرار از خشم خداوند و قدرت و جلالش، خود را در حفرههای زمین و یا در غارهای کوههای سنگی پنهان میکنند.
دیگر به انسانهای فانی توکّل نکن. آنها چه ارزشی دارند؟
21לבוא בנקרות הצרים ובסעפי הסלעים מפני פחד יהוה ומהדר גאונו בקומו לערץ הארץ׃
21
دیگر به انسانهای فانی توکّل نکن. آنها چه ارزشی دارند؟
22חדלו לכם מן האדם אשר נשמה באפו כי במה נחשב הוא׃