¹אני הגבר ראה עני בשבט עברתו׃

¹ من آن کسی هستم که چوب مجازات خدا را خورده‌ام.

²אותי נהג וילך חשך ולא אור׃

² او مرا به اعماق تاریکی برده

³אך בי ישב יהפך ידו כל היום׃

³ و تمام روز دست خود را برضد من بلند کرده است.

⁴בלה בשרי ועורי שבר עצמותי׃

⁴ گوشت و پوستِ بدن مرا فرتوت ساخته و استخوانهایم را شکسته است.

⁵בנה עלי ויקף ראש ותלאה׃

⁵ مرا با سختی و مشقّت محاصره کرده

⁶במחשכים הושיבני כמתי עולם׃

⁶ و مانند کسی‌که سالها پیش مرده باشد، در تاریکی نشانده است.

⁷גדר בעדי ולא אצא הכביד נחשתי׃

⁷ دیواری به دورم کشیده و مرا با زنجیرهای سنگین بسته است و نمی‌توانم فرار کنم.

⁸גם כי אזעק ואשוע שתם תפלתי׃

⁸ برای کمک التماس می‌کنم، امّا او دعایم را نمی‌پذیرد.

⁹גדר דרכי בגזית נתיבתי עוה׃

⁹ راه مرا از هر طرف با دیوارهای سنگی بسته و آن را پُر پیچ و خم ساخته است.

¹⁰דב ארב הוא לי אריה במסתרים׃

¹⁰ او مانند خرسی در کمین من نشسته و مثل شیری برای حمله به من آماده است.

¹¹דרכי סורר ויפשחני שמני שמם׃

¹¹ مرا از راهم به گوشه‌ای برده و پاره پاره‌ام نمود و ترک گفت.

¹²דרך קשתו ויציבני כמטרא לחץ׃

¹² کمان خود را کشید و مرا هدف تیرهای خود قرار داد.

¹³הביא בכליותי בני אשפתו׃

¹³ تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.

¹⁴הייתי שחק לכל עמי נגינתם כל היום׃

¹⁴ مردم مرا مسخره می‌کنند و تمام روز به من می‌خندند.

¹⁵השביעני במרורים הרוני לענה׃

¹⁵ با سختی‌ها و مصیبت‌ها زندگی را برای من تلخ ساخته است.

¹⁶ויגרס בחצץ שני הכפישני באפר׃

¹⁶ رویم را به خاک مالید و دندانهایم را با سنگها شکست.

¹⁷ותזנח משלום נפשי נשיתי טובה׃

¹⁷ سعادت و سلامتی را از من گرفته است.

¹⁸ואמר אבד נצחי ותוחלתי מיהוה׃

¹⁸ گفتم: «شوکت و جلال من از بین رفت و امید من از خداوند قطع گردید.»

¹⁹זכר עניי ומרודי לענה וראש׃

¹⁹ وقتی آوارگی و مصیبت‌های خود را به یاد می‌آورم، زندگی به کامم تلخ می‌شود.

²⁰זכור תזכור ותשיח עלי נפשי׃

²⁰ همیشه به آنها فکر می‌کنم و روحم پریشان می‌گردد.

²¹זאת אשיב אל לבי על כן אוחיל׃

²¹ امّا با این‌همه وقتی رنج‌هایم به یادم می‌آورم، نومید نمی‌شوم،

²²חסדי יהוה כי לא תמנו כי לא כלו רחמיו׃

²² زیرا محبّت خداوند پایدار و رحمت او بی‌پایان است.

²³חדשים לבקרים רבה אמונתך׃

²³ آنها هر صبح تازه می‌باشند و وفاداری او عظیم می‌باشد.

²⁴חלקי יהוה אמרה נפשי על כן אוחיל לו׃

²⁴ خداوند همه‌چیز من است، پس بر او امید دارم.

²⁵טוב יהוה לקוו לנפש תדרשנו׃

²⁵ خداوند بر تمام کسانی‌که بر او توکّل دارند و طالب او می‌باشند، مهربان است.

²⁶טוב ויחיל ודומם לתשועת יהוה׃

²⁶ پس بهتر است که با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.

²⁷טוב לגבר כי ישא על בנעוריו׃

²⁷ چه نیکوست که در هنگام جوانی صبر و تحمّل را بیاموزیم.

²⁸ישב בדד וידם כי נטל עליו׃

²⁸ وقتی گرفتار مصیبتی از جانب خداوند می‌شویم، باید خاموش و تنها بنشینیم؛

²⁹יתן בעפר פיהו אולי יש תקוה׃

²⁹ و در حضور خداوند به خاک بیافتیم، شاید هنوز امیدی باقی باشد.

³⁰יתן למכהו לחי ישבע בחרפה׃

³⁰ وقتی کسی بخواهد ما را بزند، صورت خود را جلو بیاوریم و وقتی به ما اهانت می‌کنند، تحمّل کنیم.

³¹כי לא יזנח לעולם אדני׃

³¹ زیرا خداوند ما را برای همیشه ترک نمی‌کند.

³²כי אם הוגה ורחם כרב חסדו׃

³² هرچند خداوند غم و اندوه را بر سر ما بیاورد، ولی از روی محبّت سرشار خود بر ما رحمت خواهد کرد.

³³כי לא ענה מלבו ויגה בני איש׃

³³ خداوند از غم و اندوه ما خشنود نمی‌گردد.

³⁴לדכא תחת רגליו כל אסירי ארץ׃

³⁴ وقتی اسیران و ستمدیدگان ما پایمال می‌شوند؛

³⁵להטות משפט גבר נגד פני עליון׃

³⁵ هنگامی‌که حقّی را که خدا به ما داده است، پایمال می‌گردد؛

³⁶לעות אדם בריבו אדני לא ראה׃

³⁶ و زمانی که در حق شخصی در دادگاه بی‌عدالتی می‌شود، خدا همه را می‌بیند.

³⁷מי זה אמר ותהי אדני לא צוה׃

³⁷ هیچ امری بدون اراده و رضای خداوند انجام نمی‌شود.

³⁸מפי עליון לא תצא הרעות והטוב׃

³⁸ خیر و شر، تنها به فرمان خداوند متعال واقع می‌شود.

³⁹מה יתאונן אדם חי גבר על חטאו׃

³⁹ پس چرا وقتی به‌خاطر گناهان خود مجازات می‌شویم، شکایت کنیم؟

⁴⁰נחפשה דרכינו ונחקרה ונשובה עד יהוה׃

⁴⁰ بیایید رفتار خود را بسنجیم و به سوی خداوند بازگردیم.

⁴¹נשא לבבנו אל כפים אל אל בשמים׃

⁴¹ بیایید با تمام قلب، دست دعا به سوی خدایی که در آسمانهاست بلند کنیم،

⁴²נחנו פשענו ומרינו אתה לא סלחת׃

⁴² و بگوییم: «خداوندا، ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده‌ایم و تو ما را نبخشیده‌ای.

⁴³סכתה באף ותרדפנו הרגת לא חמלת׃

⁴³ «بر ما غضب کردی و ما را کُشتی، رحمت تو به وسیلهٔ خشمت پنهان گشت.

⁴⁴סכותה בענן לך מעבור תפלה׃

⁴⁴ چون بر ما خشمگین بودی، خود را از ما پنهان کردی تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.

⁴⁵סחי ומאוס תשימנו בקרב העמים׃

⁴⁵ تو ما را پیش مردم جهان همچون خاکروبه و زباله ساختی.

⁴⁶פצו עלינו פיהם כל איבינו׃

⁴⁶ «تمام دشمنان ما، ما را تحقیر می‌کنند.

⁴⁷פחד ופחת היה לנו השאת והשבר׃

⁴⁷ با هلاکت و نابودی روبه‌رو شده‌ایم و ترس و وحشت ما را فراگرفته است.

⁴⁸פלגי מים תרד עיני על שבר בת עמי׃

⁴⁸ به‌خاطر نابودی قومم، سیل اشک از چشمانم جاریست.

⁴⁹עיני נגרה ולא תדמה מאין הפגות׃

⁴⁹ «پیوسته اشک می‌ریزم

⁵⁰עד ישקיף וירא יהוה משמים׃

⁵⁰ تا خداوند از آسمان به پایین بنگرد و ما را ببیند.

⁵¹עיני עוללה לנפשי מכל בנות עירי׃

⁵¹ وقتی می‌بینم چه بلایی بر سر دختران شهر من آمده است، دلم از غصّه ریش‌ریش می‌شود.

⁵²צוד צדוני כצפור איבי חנם׃

⁵² «دشمنان بدون هیچ دلیلی مرا مثل پرنده به دام انداختند.

⁵³צמתו בבור חיי וידו אבן בי׃

⁵³ مرا زنده در چاه انداختند و سنگی بر سر آن گذاشتند.

⁵⁴צפו מים על ראשי אמרתי נגזרתי׃

⁵⁴ آب از سرم گذشت و فکر کردم که بزودی خواهم مرد.

⁵⁵קראתי שמך יהוה מבור תחתיות׃

⁵⁵ «خداوندا، از ته چاه تو را طلبیدم.

⁵⁶קולי שמעת אל תעלם אזנך לרוחתי לשועתי׃

⁵⁶ فریاد مرا شنیدی و به ناله‌های من گوش دادی.

⁵⁷קרבת ביום אקראך אמרת אל תירא׃

⁵⁷ وقتی به حضور تو دعا کردم، آمدی و گفتی: 'نترس!'

⁵⁸רבת אדני ריבי נפשי גאלת חיי׃

⁵⁸ «خداوندا، تو از حق من دفاع کردی و از مرگ نجاتم دادی.

⁵⁹ראיתה יהוה עותתי שפטה משפטי׃

⁵⁹ تو ای خداوند، شاهد ظلم‌هایی که در حق من کردند، بودی؛ پس به داد من برس و خودت داوری کن.

⁶⁰ראיתה כל נקמתם כל מחשבתם לי׃

⁶⁰ تو می‌دانی که دشمنانم همه از من نفرت دارند و برضد من دسیسه می‌چینند.

⁶¹שמעת חרפתם יהוה כל מחשבתם עלי׃

⁶¹ «خداوندا، تو شنیده‌ای که آنها چگونه به من اهانت کرده و برضد من توطئه چیده‌اند.

⁶²שפתי קמי והגיונם עלי כל היום׃

⁶² دشمنانم تمام روز دربارهٔ من سخنان بد می‌گویند و برای آزار من نقشه می‌کشند.

⁶³שבתם וקימתם הביטה אני מנגינתם׃

⁶³ در همه حال به من می‌خندند و مسخره‌ام می‌کنند.

⁶⁴תשיב להם גמול יהוה כמעשה ידיהם׃

⁶⁴ «خداوندا، آنها را به سزای کارهایشان برسان.

⁶⁵תתן להם מגנת לב תאלתך להם׃

⁶⁵ آنها را لعنت کن تا گرفتار غم و درد شوند. با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین نابود ساز.»

⁶⁶תרדף באף ותשמידם מתחת שמי יהוה׃

⁶⁶ با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین نابود ساز.»