1לדוד ברוך יהוה צורי המלמד ידי לקרב אצבעותי למלחמה׃
1
خداوند را که پشتیبان من است سپاس باد!
او مرا برای میدان جنگ تعلیم میدهد.
2חסדי ומצודתי משגבי ומפלטי לי מגני ובו חסיתי הרודד עמי תחתי׃
2
او پشت و پناه من است،
او سپر و نجاتدهندهٔ من است،
به او توکّل دارم
و او مردم را تحت فرمان من خواهد آورد.
3יהוה מה אדם ותדעהו בן אנוש ותחשבהו׃
3
خداوندا، انسان چیست که تو به او توجّه داری؟
و بنیآدم کیست که او را بهخاطر آوری؟
4אדם להבל דמה ימיו כצל עובר׃
4
او مانند سایه درگذر است
و عمرش بیش از یک نفس نیست.
5יהוה הט שמיך ותרד גע בהרים ויעשנו׃
5
ای خداوند، آسمان را بگشا و پایین بیا.
کوهها را لمس کن تا از آنها دود برخیزد.
6ברוק ברק ותפיצם שלח חציך ותהמם׃
6
رعد و برق را بفرست و دشمنان خود را پراکنده کن
و با تیرهای خود آنها را تار و مار گردان.
7שלח ידיך ממרום פצני והצילני ממים רבים מיד בני נכר׃
7
دست خود را از عالم بالا دراز کن
و مرا از عمق آبها،
و از دست این بیگانگان نجات بده.
8אשר פיהם דבר שוא וימינם ימין שקר׃
8
حرفهای آنان دروغ است
و قسم دروغ میخورند.
9אלהים שיר חדש אשירה לך בנבל עשור אזמרה לך׃
9
خداوندا، برای تو سرودی تازه میخوانم
و با بربط ده تار میسرایم.
10הנותן תשועה למלכים הפוצה את דוד עבדו מחרב רעה׃
10
پادشاهان را به پیروزی میرسانی
و بندهات، داوود را آزاد میسازی.
11פצני והצילני מיד בני נכר אשר פיהם דבר שוא וימינם ימין שקר׃
11
خداوندا، مرا از دست دشمن ظالم برهان
و از چنگ بیگانگان
که سخنانشان سراسر دروغ است،
نجات بده.
12אשר בנינו כנטעים מגדלים בנעוריהם בנותינו כזוית מחטבות תבנית היכל׃
12
پسران ما در جوانی،
همچون نهالان، برومند و قد بلند گردند،
دختران ما،
چون ستونهای تراشیدهٔ کاخ پادشاهان باشند،
13מזוינו מלאים מפיקים מזן אל זן צאוננו מאליפות מרבבות בחוצותינו׃
13
انبارهای ما،
پُر از محصولات گوناگون، و گوسفندان ما در صحرا هزاران برّه بزایند.
14אלופינו מסבלים אין פרץ ואין יוצאת ואין צוחה ברחבתינו׃
14
گاوهای ما، بدون از دست دادن گوسالهای،
بارور و کثیر شوند.
در کوچههای ما صدای هیچ غم و نالهای نباشد.
خوشا به حال ملّتی که از این برکات بهرهمند گردند
و خوشا به حال قومی که خداوند، خدای ایشان است.
15אשרי העם שככה לו אשרי העם שיהוה אלהיו׃
15
خوشا به حال ملّتی که از این برکات بهرهمند گردند
و خوشا به حال قومی که خداوند، خدای ایشان است.