¹למנצח לבני קרח משכיל אלהים באזנינו שמענו אבותינו ספרו לנו פעל פעלת בימיהם בימי קדם׃

¹ خدایا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجداد ما برای ما تعریف کرده‌اند که تو در زمان آنها و در دوران گذشته چه کارهای شگفتی انجام داده‌ای.

²אתה ידך גוים הורשת ותטעם תרע לאמים ותשלחם׃

² تو با دست خود اقوام دیگر را از این سرزمین بیرون کردی و قوم خود را در سرزمین خودشان ساکن گرداندی. تو آنها را مجازات کردی، و قوم خود را توفیق بخشیدی.

³כי לא בחרבם ירשו ארץ וזרועם לא הושיעה למו כי ימינך וזרועך ואור פניך כי רציתם׃

³ قوم تو این سرزمین را با شمشیر خود تسخیر نکردند، و به قدرت بازوی خویش پیروز نگردیدند، بلکه با قدرت و توانایی تو و با اطمینان به حضور تو که نشانهٔ رضایت تو از آنان بود پیروز گشتند.

⁴אתה הוא מלכי אלהים צוה ישועות יעקב׃

⁴ تو پادشاه و خدای من هستی، به قوم خود پیروزی عطا فرما.

⁵בך צרינו ננגח בשמך נבוס קמינו׃

⁵ با کمک تو دشمنان را شکست می‌دهیم و با نام تو بدخواهان خود را پایمال می‌کنیم.

⁶כי לא בקשתי אבטח וחרבי לא תושיעני׃

⁶ نه تیر و کمان خود توکّل خواهم کرد و نه به شمشیر خود که مرا نجات دهد؛

⁷כי הושעתנו מצרינו ומשנאינו הבישות׃

⁷ بلکه تو ما را از دست دشمنانمان رهایی بخشیدی و بدخواهان ما را شکست دادی.

⁸באלהים הללנו כל היום ושמך לעולם נודה סלה׃

⁸ ما همیشه به نام خدای خود افتخار خواهیم كرد و پیوسته سپاسگزار تو خواهیم بود.

⁹אף זנחת ותכלימנו ולא תצא בצבאותינו׃

⁹ امّا اکنون ما را ترک کرده‌ای و رسوا ساخته‌ای، لشکریان ما را کمک نمی‌کنی.

¹⁰תשיבנו אחור מני צר ומשנאינו שסו למו׃

¹⁰ ما را در مقابل دشمن متواری ساخته‌ای و آنها دارایی ما را غارت کرده‌اند.

¹¹תתננו כצאן מאכל ובגוים זריתנו׃

¹¹ ما را مانند گوسفندان به کشتارگاه فرستادی؛ و در بین اقوام جهان پراکنده ساختی.

¹²תמכר עמך בלא הון ולא רבית במחיריהם׃

¹² قوم خود را ارزان فروختی، آنها برای تو ارزشی نداشتند.

¹³תשימנו חרפה לשכנינו לעג וקלס לסביבותינו׃

¹³ نزد همسایگان، ما را خوار و حقیر ساختی. آنها به ما توهین می‌کنند و به ما می‌خندند.

¹⁴תשימנו משל בגוים מנוד ראש בל אמים׃

¹⁴ ما را در میان ملّتهای دیگر انگشت‌نما ساخته‌ای، و ما وسیلهٔ خندهٔ آنان گشته‌ایم.

¹⁵כל היום כלמתי נגדי ובשת פני כסתני׃

¹⁵ پیوسته به‌خاطر اهانت دشمنان و نفرت بدخواهان خوار و شرمنده‌ام.

¹⁶מקול מחרף ומגדף מפני אויב ומתנקם׃

¹⁶ همهٔ اینها بر ما واقع شد، امّا ما تو را فراموش نکردیم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکستیم.

¹⁷כל זאת באתנו ולא שכחנוך ולא שקרנו בבריתך׃

¹⁷ از تو دلسرد نشدیم و از راه تو منحرف نگشتیم.

¹⁸לא נסוג אחור לבנו ותט אשרינו מני ארחך׃

¹⁸ امّا تو ما را در بین حیوانات وحشی بدون کمک رها کردی؛ و ما را در تاریکی کامل ترک نمودی.

¹⁹כי דכיתנו במקום תנים ותכס עלינו בצלמות׃

¹⁹ اگر ما نام تو را فراموش می‌کردیم، یا دست کمک به سوی خدایان غیر دراز می‌کردیم،

²⁰אם שכחנו שם אלהינו ונפרש כפינו לאל זר׃

²⁰ البتّه تو می‌دانستی، زیرا از اسرار دل مردم آگاهی.

²¹הלא אלהים יחקר זאת כי הוא ידע תעלמות לב׃

²¹ ما به‌خاطر نام تو همیشه با مرگ روبه‌رو هستیم و ما را مانند گوسفندانی که در انتظار کشته شدن باشند، به حساب می‌آورند.

²²כי עליך הרגנו כל היום נחשבנו כצאן טבחה׃

²² ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ برخیز و ما را برای همیشه ترک مکن.

²³עורה למה תישן אדני הקיצה אל תזנח לנצח׃

²³ چرا خود را از ما پنهان می‌کنی؟ مصیبت و رنجهای ما را از یاد مبر.

²⁴למה פניך תסתיר תשכח ענינו ולחצנו׃

²⁴ دیگر به خاک افتاده، شکست خورده‌ایم. برخیز و به کمک ما بیا! به‌خاطر محبّت پایدار خود ما را نجات بده.

²⁵כי שחה לעפר נפשנו דבקה לארץ בטננו׃

²⁵ برخیز و به کمک ما بیا! به‌خاطر محبّت پایدار خود ما را نجات بده.

²⁶קומה עזרתה לנו ופדנו למען חסדך׃