¹ואלה שמות בני ישראל הבאים מצרימה את יעקב איש וביתו באו׃

¹Toto sú mená synov Izraelových, ktorí prišli do Egypta s Jakobom. Každý prišiel so svojím domom.

²ראובן שמעון לוי ויהודה׃

²Rúben, Simeon, Lévi a Júda,

³יששכר זבולן ובנימן׃

³Izachár, Zabulon a Benjamin,

⁴דן ונפתלי גד ואשר׃

⁴Dán, Naftali, Gád a Aser.

⁵ויהי כל נפש יצאי ירך יעקב שבעים נפש ויוסף היה במצרים׃

⁵A bolo všetkých duší, ktoré pošly z bedra Jakobovho, sedemdesiat duší. A Jozef bol v Egypte.

⁶וימת יוסף וכל אחיו וכל הדור ההוא׃

⁶A Jozef zomrel i všetci jeho bratia i celé to pokolenie.

⁷ובני ישראל פרו וישרצו וירבו ויעצמו במאד מאד ותמלא הארץ אתם׃

⁷A synovia Izraelovi sa plodili a hemžili a množili sa a mocneli prenáramne a naplnená bola nimi zem.

⁸ויקם מלך חדש על מצרים אשר לא ידע את יוסף׃

⁸Potom povstal nový kráľ nad Egyptom, ktorý neznal Jozefa.

⁹ויאמר אל עמו הנה עם בני ישראל רב ועצום ממנו׃

⁹A povedal svojmu ľudu: Hľa, ľudu synov Izraelových je viac ako nás a je to mocnejší ľud ako my.

¹⁰הבה נתחכמה לו פן ירבה והיה כי תקראנה מלחמה ונוסף גם הוא על שנאינו ונלחם בנו ועלה מן הארץ׃

¹⁰Nože buďme opatrní voči nemu, aby sa príliš nerozmnožil, a stalo by sa, keby povstala vojna proti nám, že by sa aj on pridal k tým, ktorí nás nenávidia, a bojoval by proti nám a vyšiel by hore zo zeme.

¹¹וישימו עליו שרי מסים למען ענתו בסבלתם ויבן ערי מסכנות לפרעה את פתם ואת רעמסס׃

¹¹Preto postavili nad ním úradníkov, ktorí vyberali dane, aby ho trápili svojimi bremenami. A ľud vystavil faraonovi mestá skladíšť, mesto Pitom a Ramses.

¹²וכאשר יענו אתו כן ירבה וכן יפרץ ויקצו מפני בני ישראל׃

¹²Ale čím viacej ho trápili, tým viacej sa množil a tým viacej sa rozširoval. A hrozili sa synov Izraelových.

¹³ויעבדו מצרים את בני ישראל בפרך׃

¹³A Egypťania podrobovali synov Izraelových v službu ukrutne ich utláčajúc.

¹⁴וימררו את חייהם בעבדה קשה בחמר ובלבנים ובכל עבדה בשדה את כל עבדתם אשר עבדו בהם בפרך׃

¹⁴A strpčovali ich život tvrdou prácou, blatom a tehlami, a všelijakou prácou na poli, a k tomu každou inou svojou prácou, ktorú konali nimi, ukrutne ich utláčajúc.

¹⁵ויאמר מלך מצרים למילדת העברית אשר שם האחת שפרה ושם השנית פועה׃

¹⁵A egyptský kráľ rozkázal porodným babám hebrejským, z ktorých jednej bolo meno Šifra, a druhej Pua,

¹⁶ויאמר בילדכן את העבריות וראיתן על האבנים אם בן הוא והמתן אתו ואם בת היא וחיה׃

¹⁶a povedal: Keď budete pomáhať hebrejským ženám pri pôrode a budete hľadieť na rodenie, vtedy, ak bude syn, zabijete ho, a keď dcéra, bude žiť.

¹⁷ותיראן המילדת את האלהים ולא עשו כאשר דבר אליהן מלך מצרים ותחיין את הילדים׃

¹⁷Ale baby sa bály Boha, a neurobily tak, ako im hovoril egyptský kráľ, lež nechaly chlapcov žiť.

¹⁸ויקרא מלך מצרים למילדת ויאמר להן מדוע עשיתן הדבר הזה ותחיין את הילדים׃

¹⁸A egyptský kráľ povolal baby a povedal im: Prečo ste to urobily, že ste nechaly chlapcov žiť?

¹⁹ותאמרן המילדת אל פרעה כי לא כנשים המצרית העברית כי חיות הנה בטרם תבוא אלהן המילדת וילדו׃

¹⁹A baby riekly faraonovi: Hebrejky nie sú jako egyptské ženy, lebo tie sú zdravé a silné; prv ako k nim prijde baba, porodia.

²⁰וייטב אלהים למילדת וירב העם ויעצמו מאד׃

²⁰A Bôh učinil dobre babám, a ľud sa množil a mocneli veľmi.

²¹ויהי כי יראו המילדת את האלהים ויעש להם בתים׃

²¹A stalo sa, keď sa baby bály Boha, že im učinil domy.

²²ויצו פרעה לכל עמו לאמר כל הבן הילוד היארה תשליכהו וכל הבת תחיון׃

²²A faraon rozkázal všetkému svojmu ľudu a povedal: Každého syna, ktorý sa narodí, hodíte do rieky, a každú dcéru necháte žiť.