¹וידבר יהוה אל משה לאמר׃

¹A Hospodin hovoril Mojžišovi a riekol:

²צו את בני ישראל ויקחו אליך שמן זית זך כתית למאור להעלת נר תמיד׃

²Prikáž synom Izraelovým, aby nasnášali k tebe čistého oleja olivového, získaného tlčením, na svetlo, aby sa postavila lampa, ktorá by vždycky horela.

³מחוץ לפרכת העדת באהל מועד יערך אתו אהרן מערב עד בקר לפני יהוה תמיד חקת עולם לדרתיכם׃

³Zvonku, pred oponou svedoctva, v stáne shromaždenia ju bude upravovať Áron, aby horela od večera až do rána pred Hospodinom vždycky. To bude večným ustanovením po vašich pokoleniach.

⁴על המנרה הטהרה יערך את הנרות לפני יהוה תמיד׃

⁴Na čistý svietnik bude upravovať lampy pred Hospodinom vždycky.

⁵ולקחת סלת ואפית אתה שתים עשרה חלות שני עשרנים יהיה החלה האחת׃

⁵A vezmúc jemnej múky bielej upečieš z nej dvanásť koláčov; jeden koláč bude zo dvoch desatín efy.

⁶ושמת אותם שתים מערכות שש המערכת על השלחן הטהר לפני יהוה׃

⁶Položíš ich vo dva rady, do jedného radu šesť, na čistý stôl pred Hospodinom.

⁷ונתת על המערכת לבנה זכה והיתה ללחם לאזכרה אשה ליהוה׃

⁷A dáš na oba rady čistého kadiva, a bude ku chlebu na pamätnú obeť, ohňovú to obeť Hospodinovi.

⁸ביום השבת ביום השבת יערכנו לפני יהוה תמיד מאת בני ישראל ברית עולם׃

⁸Každého dňa sobotného to budú upravovať pred Hospodinom, vždycky, od synov Izraelových, večnou smluvou.

⁹והיתה לאהרן ולבניו ואכלהו במקום קדש כי קדש קדשים הוא לו מאשי יהוה חק עולם׃

⁹A bude to Áronovi a jeho synom, a budú to jesť na svätom mieste, lebo mu to bude svätosvätým z ohňových obetí Hospodinových večným ustanovením.

¹⁰ויצא בן אשה ישראלית והוא בן איש מצרי בתוך בני ישראל וינצו במחנה בן הישראלית ואיש הישראלי׃

¹⁰A vyšiel syn izraelskej ženy, ktorého otec bol Egypťan, medzi synov Izraelových, a vadili sa v tábore, syn tej izraelskej ženy a nejaký muž izraelský.

¹¹ויקב בן האשה הישראלית את השם ויקלל ויביאו אתו אל משה ושם אמו שלמית בת דברי למטה דן׃

¹¹Pri tom rúhavo urážal syn izraelskej ženy meno Hospodinovo a zlorečil. Preto ho doviedli k Mojžišovi. A meno jeho matky bolo Šelomita; bola to dcéra Dibriho, z pokolenia Dánovho.

¹²ויניחהו במשמר לפרש להם על פי יהוה׃

¹²Dali ho pod stráž, aby im bolo oznámené od Hospodina, čo mu urobiť.

¹³וידבר יהוה אל משה לאמר׃

¹³A Hospodin hovoril Mojžišovi a riekol:

¹⁴הוצא את המקלל אל מחוץ למחנה וסמכו כל השמעים את ידיהם על ראשו ורגמו אתו כל העדה׃

¹⁴Vyveď toho ruhača von za tábor, a všetci, ktorí to počuli, položia svoje ruky na jeho hlavu a ukameňujú ho, celá obec.

¹⁵ואל בני ישראל תדבר לאמר איש איש כי יקלל אלהיו ונשא חטאו׃

¹⁵A synom Izraelovým budeš hovoriť a povieš: Keby niekto zlorečil svojmu Bohu, ponesie svoj hriech, nech by to bol ktokoľvek.

¹⁶ונקב שם יהוה מות יומת רגום ירגמו בו כל העדה כגר כאזרח בנקבו שם יומת׃

¹⁶A ten, kto by rúhavo urážal meno Hospodinovo, zomrie; bez milosti ho ukameňujú, celá obec; ako pohostín tak zrodený doma, keby rúhavo urážal meno Hospodinovo, zomrie bez milosti.

¹⁷ואיש כי יכה כל נפש אדם מות יומת׃

¹⁷Tak podobne i ten, kto by zabil niektorého človeka, istotne zomrie.

¹⁸ומכה נפש בהמה ישלמנה נפש תחת נפש׃

¹⁸A ten, kto by zabil nejaké hovädo, nahradí ho, život za život.

¹⁹ואיש כי יתן מום בעמיתו כאשר עשה כן יעשה לו׃

¹⁹A keby niekto dal na svojho blížneho nejakú vadu, jako urobil, tak sa mu urobí:

²⁰שבר תחת שבר עין תחת עין שן תחת שן כאשר יתן מום באדם כן ינתן בו׃

²⁰zlomeninu za zlomeninu, oko za oko, zub za zub; tak, ako dal vadu na človeka, tak sa dá na neho.

²¹ומכה בהמה ישלמנה ומכה אדם יומת׃

²¹A ten, kto by zabil nejaké hovädo, nahradí ho; ale ten, kto by zabil človeka, zomrie bez milosti.

²²משפט אחד יהיה לכם כגר כאזרח יהיה כי אני יהוה אלהיכם׃

²²Jeden a ten istý súd vám bude; pohostín bude tak súdený jako zrodený doma, lebo ja som Hospodin, váš Bôh.

²³וידבר משה אל בני ישראל ויוציאו את המקלל אל מחוץ למחנה וירגמו אתו אבן ובני ישראל עשו כאשר צוה יהוה את משה׃

²³A Mojžiš hovoril synom Izraelovým, aby vyviedli toho, ktorý to zlorečil, von za tábor, a ukameňovali ho. A synovia Izraelovi urobili tak, ako prikázal Hospodin Mojžišovi.