¹וידבר יהוה אל משה לאמר׃

¹A Hospodin hovoril Mojžišovi a riekol:

²עשה לך שתי חצוצרת כסף מקשה תעשה אתם והיו לך למקרא העדה ולמסע את המחנות׃

²Sprav si dve trúby zo striebra; z kujného striebra ich spravíš, a budú ti na svolávanie obce a dávať povel, aby sa rušaly tábory.

³ותקעו בהן ונועדו אליך כל העדה אל פתח אהל מועד׃

³Kedykoľvek zatrúbia na ne, shromaždí sa k tebe celá obec, ku vchodu do stánu shromaždenia.

⁴ואם באחת יתקעו ונועדו אליך הנשיאים ראשי אלפי ישראל׃

⁴Ak zatrúbia iba na jednu, shromaždia sa k tebe kniežatá, hlavy tisícov Izraelových.

⁵ותקעתם תרועה ונסעו המחנות החנים קדמה׃

⁵A keď budete pretrubovať, budú sa rušať tábory, ktoré sú rozložené na východ.

⁶ותקעתם תרועה שנית ונסעו המחנות החנים תימנה תרועה יתקעו למסעיהם׃

⁶A keď budete pretrubovať druhý raz, budú sa rušať tábory, ktoré sú rozložené na juh. Pretrubovať budú, keď sa budú mať rušať.

⁷ובהקהיל את הקהל תתקעו ולא תריעו׃

⁷Ale keď budete svolávať shromaždenie, iba zatrúbite a nebudete pretrubovať.

⁸ובני אהרן הכהנים יתקעו בחצצרות והיו לכם לחקת עולם לדרתיכם׃

⁸Synovia Áronovi, kňazi, budú trúbiť na tie trúby, a budú vám na večné ustanovenie po vašich pokoleniach.

⁹וכי תבאו מלחמה בארצכם על הצר הצרר אתכם והרעתם בחצצרות ונזכרתם לפני יהוה אלהיכם ונושעתם מאיביכם׃

⁹A keď pojdete vo svojej zemi do vojny proti nepriateľovi, ktorý vás bude sužovať, budete trúbiť na trúby, a tak prijdete na pamäť pred Hospodinom, svojím Bohom, a budete zachránení od svojich nepriateľov.

¹⁰וביום שמחתכם ובמועדיכם ובראשי חדשיכם ותקעתם בחצצרת על עלתיכם ועל זבחי שלמיכם והיו לכם לזכרון לפני אלהיכם אני יהוה אלהיכם׃

¹⁰I v deň svojej radosti i vo svoje výročné slávnosti i v prvé dni svojich mesiacov budete trúbiť na trúby nad svojimi zápalnými obeťami i nad svojimi bitnými obeťami pokojnými, a budú vám na pamäť pred vaším Bohom. Ja som Hospodin, váš Bôh.

¹¹ויהי בשנה השנית בחדש השני בעשרים בחדש נעלה הענן מעל משכן העדת׃

¹¹A stalo sa druhého roku druhého mesiaca dvadsiateho dňa toho mesiaca, že sa dvihnul oblak zponad príbytku svedoctva.

¹²ויסעו בני ישראל למסעיהם ממדבר סיני וישכן הענן במדבר פארן׃

¹²A synovia Izraelovi sa rušali, podľa svojho poradia, z púšte Sinai. A oblak zastál a býval na púšti Fárane.

¹³ויסעו בראשנה על פי יהוה ביד משה׃

¹³A tak sa rušali prvý raz, na rozkaz Hospodinov, pod správou Mojžišovou.

¹⁴ויסע דגל מחנה בני יהודה בראשנה לצבאתם ועל צבאו נחשון בן עמינדב׃

¹⁴Najprv sa rušal prápor tábora synov Júdových podľa ich vojsk, a nad jeho vojskom bol Názon, syn Amminadábov.

¹⁵ועל צבא מטה בני יששכר נתנאל בן צוער׃

¹⁵Nad vojskom pokolenia synov Izachárových bol Nataneel, syn Cuárov,

¹⁶ועל צבא מטה בני זבולן אליאב בן חלון׃

¹⁶a nad vojskom pokolenia synov Zabulonových bol Eliáb, syn Chelonov.

¹⁷והורד המשכן ונסעו בני גרשון ובני מררי נשאי המשכן׃

¹⁷A keď bol složený príbytok, rušali sa synovia Geršonovi a synovia Meráriho, nosiči príbytku.

¹⁸ונסע דגל מחנה ראובן לצבאתם ועל צבאו אליצור בן שדיאור׃

¹⁸Potom sa rušal prápor tábora Rúbenovho podľa ich vojsk, a nad jeho vojskom bol Elicúr, syn Šedeúrov.

¹⁹ועל צבא מטה בני שמעון שלמיאל בן צורי שדי׃

¹⁹Nad vojskom pokolenia synov Simeonových bol Šelumiel, syn Cúrišaddajov,

²⁰ועל צבא מטה בני גד אליסף בן דעואל׃

²⁰a nad vojskom pokolenia synov Gádových bol Eliasaf, syn Deuelov.

²¹ונסעו הקהתים נשאי המקדש והקימו את המשכן עד באם׃

²¹A rušali sa aj Kehátovci, nosiči svätyne. A tamtí postavili príbytok, kým títo neprišli.

²²ונסע דגל מחנה בני אפרים לצבאתם ועל צבאו אלישמע בן עמיהוד׃

²²Potom sa rušal prápor tábora synov Efraimových podľa ich vojsk, a nad jeho vojskom bol Elišáma, syn Ammihúdov.

²³ועל צבא מטה בני מנשה גמליאל בן פדהצור׃

²³Nad vojskom pokolenia synov Manassesových bol Gamaliel, syn Pedahcúrov,

²⁴ועל צבא מטה בני בנימן אבידן בן גדעוני׃

²⁴a nad vojskom pokolenia synov Benjaminových bol Abidán, syn Gideoniho.

²⁵ונסע דגל מחנה בני דן מאסף לכל המחנת לצבאתם ועל צבאו אחיעזר בן עמישדי׃

²⁵A rušal sa prápor tábora synov Dánových ako zadný voj všetkých táborov, podľa ich vojsk. A nad jeho vojskom bol Achiezer, syn Ammišaddajov.

²⁶ועל צבא מטה בני אשר פגעיאל בן עכרן׃

²⁶Nad vojskom pokolenia synov Aserových bol Pagiel, syn Ochránov,

²⁷ועל צבא מטה בני נפתלי אחירע בן עינן׃

²⁷a nad vojskom pokolenia synov Naftaliho bol Achíra, syn Enánov.

²⁸אלה מסעי בני ישראל לצבאתם ויסעו׃

²⁸To bol poriadok, v akom sa rušali synovia Izraelovi so svojimi vojskami. A tedy tak sa rušali.

²⁹ויאמר משה לחבב בן רעואל המדיני חתן משה נסעים אנחנו אל המקום אשר אמר יהוה אתו אתן לכם לכה אתנו והטבנו לך כי יהוה דבר טוב על ישראל׃

²⁹A Mojžiš povedal svojmu švagrovi Chobábovi, synovi Reguela, Madiana, svojho svokra: Tiahneme na miesto, o ktorom povedal Hospodin: To dám vám. Poď s nami, a dobre ti učiníme, lebo Hospodin hovoril dobré o Izraelovi.

³⁰ויאמר אליו לא אלך כי אם אל ארצי ואל מולדתי אלך׃

³⁰Ale on mu odpovedal: Nepojdem, ale pojdem do svojej zeme a ku svojim príbuzným.

³¹ויאמר אל נא תעזב אתנו כי על כן ידעת חנתנו במדבר והיית לנו לעינים׃

³¹No, Mojžiš povedal: Neopusti nás, prosím, lebo preto, že vieš, kde by sme mali táboriť na púšti, budeš nám očima.

³²והיה כי תלך עמנו והיה הטוב ההוא אשר ייטיב יהוה עמנו והטבנו לך׃

³²A stane sa, keď pojdeš s nami, a prijde to dobré, ktoré učiní Hospodin s nami, že ti tiež učiníme dobré.

³³ויסעו מהר יהוה דרך שלשת ימים וארון ברית יהוה נסע לפניהם דרך שלשת ימים לתור להם מנוחה׃

³³A tak sa rušali od vrchu Hospodinovho cesty troch dní, a truhla smluvy Hospodinovej išla pred nimi cesty troch dní, aby im vyhľadala miesto odpočinutia.

³⁴וענן יהוה עליהם יומם בנסעם מן המחנה׃

³⁴A oblak Hospodinov bol nad nimi vodne, keď sa rušali z tábora.

³⁵ויהי בנסע הארן ויאמר משה קומה יהוה ויפצו איביך וינסו משנאיך מפניך׃

³⁵A bolo, kedykoľvek sa rušala truhla, že povedal Mojžiš: Povstaň, Hospodine, aby sa rozpŕchli tvoji nepriatelia, a aby utekali pred tvojou tvárou tí, ktorí ťa nenávidia!

³⁶ובנחה יאמר שובה יהוה רבבות אלפי ישראל׃

³⁶A keď ju složili na pokoj, hovoril: Navráť sa, Hospodine, k desať tisícom tisícov Izraela!