¹ויבאו בני ישראל כל העדה מדבר צן בחדש הראשון וישב העם בקדש ותמת שם מרים ותקבר שם׃

¹A synovia Izraelovi prišli, celá obec, na púšť Tsin, prvého mesiaca. A ľud býval v Kádeši. A tam zomrela Mária a tam bola i pochovaná.

²ולא היה מים לעדה ויקהלו על משה ועל אהרן׃

²A obec nemala vody, a preto sa shromaždili na Mojžiša a na Árona.

³וירב העם עם משה ויאמרו לאמר ולו גוענו בגוע אחינו לפני יהוה׃

³A ľud sa dohadoval s Mojžišom, a vraveli: Ach, keby sme len boli zomreli vtedy, keď zomreli naši bratia pred Hospodinom!

⁴ולמה הבאתם את קהל יהוה אל המדבר הזה למות שם אנחנו ובעירנו׃

⁴Prečo ste doviedli shromaždenie Hospodinovo na túto púšť? Aby sme tu pomreli i my i náš dobytok?

⁵ולמה העליתנו ממצרים להביא אתנו אל המקום הרע הזה לא מקום זרע ותאנה וגפן ורמון ומים אין לשתות׃

⁵A prečo ste nás vyviedli hore z Egypta, aby ste nás doviedli na toto zlé miesto? Nie je to miesto vhodné pre semä ani pre fík ani pre vinič ani pre granátovú jabloň, a niet ani vody na pitie.

⁶ויבא משה ואהרן מפני הקהל אל פתח אהל מועד ויפלו על פניהם וירא כבוד יהוה אליהם׃

⁶Potom prišiel Mojžiš a Áron zpred schôdze ľudu ku dveriam stánu shromaždenia, a tam padli na svoju tvár, a ukázala sa im sláva Hospodinova.

⁷וידבר יהוה אל משה לאמר׃

⁷A Hospodin hovoril Mojžišovi a riekol:

⁸קח את המטה והקהל את העדה אתה ואהרן אחיך ודברתם אל הסלע לעיניהם ונתן מימיו והוצאת להם מים מן הסלע והשקית את העדה ואת בעירם׃

⁸Vezmi palicu a shromaždi obec, ty aj Áron, tvoj brat, a budete hovoriť skale pred ich očami, a skala vydá svoju vodu. A vyvedieš im vodu zo skaly a napojíš obec aj ich dobytok.

⁹ויקח משה את המטה מלפני יהוה כאשר צוהו׃

⁹Vtedy vzal Mojžiš palicu zpred tvári Hospodinovej, tak ako mu prikázal.

¹⁰ויקהלו משה ואהרן את הקהל אל פני הסלע ויאמר להם שמעו נא המרים המן הסלע הזה נוציא לכם מים׃

¹⁰A Mojžiš a Áron shromaždili shromaždenie pred skalu, a povedal im: Nože vy buriči, počujte! Či vám azda z tejto skaly vyvedieme vodu?

¹¹וירם משה את ידו ויך את הסלע במטהו פעמים ויצאו מים רבים ותשת העדה ובעירם׃

¹¹A Mojžiš pozdvihnul svoju ruku a dvakrát uderil skalu svojou palicou, a vyšly mnohé vody, a pila obec aj ich dobytok.

¹²ויאמר יהוה אל משה ואל אהרן יען לא האמנתם בי להקדישני לעיני בני ישראל לכן לא תביאו את הקהל הזה אל הארץ אשר נתתי להם׃

¹²Potom riekol Hospodin Mojžišovi a Áronovi: Preto, že ste mi neverili, aby ste ma boli posvätili pred očami synov Izraelových, preto nevovediete tohoto shromaždenia do zeme, ktorú som im dal.

¹³המה מי מריבה אשר רבו בני ישראל את יהוה ויקדש בם׃

¹³To sú tie vody sváru, o ktoré sa svárili synovia Izraelovi s Hospodinom, a bol posvätený v nich.

¹⁴וישלח משה מלאכים מקדש אל מלך אדום כה אמר אחיך ישראל אתה ידעת את כל התלאה אשר מצאתנו׃

¹⁴A Mojžiš poslal poslov z Kádeša ku kráľovi Edoma so slovom: Takto hovorí tvoj brat Izrael: Ty vieš o všetkých ťažkostiach, ktoré prišly na nás,

¹⁵וירדו אבתינו מצרימה ונשב במצרים ימים רבים וירעו לנו מצרים ולאבתינו׃

¹⁵že naši otcovia sostúpili do Egypta, a bývali sme v Egypte dlhý čas. A Egypťania nám robili zle i našim otcom.

¹⁶ונצעק אל יהוה וישמע קלנו וישלח מלאך ויצאנו ממצרים והנה אנחנו בקדש עיר קצה גבולך׃

¹⁶Preto sme kričali k Hospodinovi, a počul náš hlas a pošlúc anjela vyviedol nás z Egypta, a hľa, sme tu v Kádeši, v meste na konci tvojej hranice.

¹⁷נעברה נא בארצך לא נעבר בשדה ובכרם ולא נשתה מי באר דרך המלך נלך לא נטה ימין ושמאול עד אשר נעבר גבולך׃

¹⁷Nech, prosím, prejdeme cez tvoju zem. Nepojdeme poľom ani vinicou ani nebudeme piť vody z ničej studne-cisterny; kráľovou cestou pojdeme, neuhneme sa ani napravo ani naľavo, dokiaľ neprejdeme tvojho územia.

¹⁸ויאמר אליו אדום לא תעבר בי פן בחרב אצא לקראתך׃

¹⁸Ale Edom mu odpovedal: Nepojdeš cezo mňa, aby som nevyšiel proti tebe s mečom.

¹⁹ויאמרו אליו בני ישראל במסלה נעלה ואם מימיך נשתה אני ומקני ונתתי מכרם רק אין דבר ברגלי אעברה׃

¹⁹A synovia Izraelovi mu riekli: Hradskou pojdeme hore, a keď sa napijeme tvojej vody, ja i môj dobytok, zaplatím ju; len nech, čo už ináče bude jakokoľvek, prejdem peši.

²⁰ויאמר לא תעבר ויצא אדום לקראתו בעם כבד וביד חזקה׃

²⁰A riekol: Neprejdeš. A Edom vyšiel proti nemu s veľkým množstvom ľudu a so silnou rukou.

²¹וימאן אדום נתן את ישראל עבר בגבלו ויט ישראל מעליו׃

²¹Keď tedy odoprel Edom a nedal Izraelovi, aby prešiel jeho územím, uhnul sa Izrael od neho.

²²ויסעו מקדש ויבאו בני ישראל כל העדה הר ההר׃

²²Potom sa rušali synovia Izraelovi, celá obec, z Kádeša a prišli k vrchu Hor.

²³ויאמר יהוה אל משה ואל אהרן בהר ההר על גבול ארץ אדום לאמר׃

²³A Hospodin riekol Mojžišovi a Áronovi na vrchu Hore pri hranici zeme Edomovej povediac:

²⁴יאסף אהרן אל עמיו כי לא יבא אל הארץ אשר נתתי לבני ישראל על אשר מריתם את פי למי מריבה׃

²⁴Áron bude pripojený k svojmu ľudu, lebo nevojde do zeme, ktorú som dal synom Izraelovým, pretože ste sa boli sprotivili môjmu rozkazu pri vodách sváru.

²⁵קח את אהרן ואת אלעזר בנו והעל אתם הר ההר׃

²⁵Pojmi Árona i Eleazára, jeho syna, a vyveď ich na vrch Hor.

²⁶והפשט את אהרן את בגדיו והלבשתם את אלעזר בנו ואהרן יאסף ומת שם׃

²⁶A vyzleč Árona z jeho rúcha a oblečieš do neho Eleazára, jeho syna. A Áron bude pripojený k svojmu ľudu a zomrie tam.

²⁷ויעש משה כאשר צוה יהוה ויעלו אל הר ההר לעיני כל העדה׃

²⁷A Mojžiš učinil tak, ako prikázal Hospodin, a vyšli na vrch Hor pred očami celej obce.

²⁸ויפשט משה את אהרן את בגדיו וילבש אתם את אלעזר בנו וימת אהרן שם בראש ההר וירד משה ואלעזר מן ההר׃

²⁸A Mojžiš vyzliekol Árona z jeho rúcha a obliekol do neho Eleazára, jeho syna. A Áron zomrel tam na temene vrchu. A Mojžiš a Eleazár sostúpili s vrchu.

²⁹ויראו כל העדה כי גוע אהרן ויבכו את אהרן שלשים יום כל בית ישראל׃

²⁹Keď potom videla celá obec, že Áron zomrel, oplakávali ho tridsať dní, celý dom Izraelov.