¹וישב ישראל בשטים ויחל העם לזנות אל בנות מואב׃

¹A Izrael býval v Šittíme. Tu začal ľud smilniť odchádzajúc za dcérami Moábovými,

²ותקראן לעם לזבחי אלהיהן ויאכל העם וישתחוו לאלהיהן׃

²ktoré pozvaly ľud k obetiam svojich bohov. A ľud jedol, a klaňali sa ich bohom.

³ויצמד ישראל לבעל פעור ויחר אף יהוה בישראל׃

³A Izrael sa spriahol s Bál-peorom. Vtedy sa roznietil hnev Hospodinov na Izraela.

⁴ויאמר יהוה אל משה קח את כל ראשי העם והוקע אותם ליהוה נגד השמש וישב חרון אף יהוה מישראל׃

⁴A Hospodin riekol Mojžišovi: Pober všetkých pohlavárov ľudu a povešaj ich Hospodinovi pred slnkom, aby sa odvrátila páľa hnevu Hospodinovho od Izraela.

⁵ויאמר משה אל שפטי ישראל הרגו איש אנשיו הנצמדים לבעל פעור׃

⁵Vtedy riekol Mojžiš sudcom Izraelovým: Zabite každý svojich mužov, ktorí sa spriahli s Bál-peorom.

⁶והנה איש מבני ישראל בא ויקרב אל אחיו את המדינית לעיני משה ולעיני כל עדת בני ישראל והמה בכים פתח אהל מועד׃

⁶A hľa, nejaký muž zo synov Izraelových prišiel a doviedol k svojim bratom Madianku pred očima Mojžišovými a pred očami celej obce synov Izraelových, ktorí plakali pri dveriach stánu shromaždenia.

⁷וירא פינחס בן אלעזר בן אהרן הכהן ויקם מתוך העדה ויקח רמח בידו׃

⁷Keď to videl Pinchas, syn Eleazára, syna Árona, kňaza, povstal zprostred obce a vzal kopiju do svojej ruky

⁸ויבא אחר איש ישראל אל הקבה וידקר את שניהם את איש ישראל ואת האשה אל קבתה ותעצר המגפה מעל בני ישראל׃

⁸a vošiel za izraelským mužom do stánu a prebodnul ich oboch, izraelského muža i tú ženu, vraziac kopiju do jej brucha, a tak bola rana zastavená a odvrátená od synov Izraelových.

⁹ויהיו המתים במגפה ארבעה ועשרים אלף׃

⁹A tých, ktorí zomreli tou ranou, bolo dvadsaťštyri tisíc.

¹⁰וידבר יהוה אל משה לאמר׃

¹⁰Vtedy hovoril Hospodin Mojžišovi a riekol:

¹¹פינחס בן אלעזר בן אהרן הכהן השיב את חמתי מעל בני ישראל בקנאו את קנאתי בתוכם ולא כליתי את בני ישראל בקנאתי׃

¹¹Pinchas, syn Eleazára, syna Árona, kňaza, odvrátil moju prchlivosť od synov Izraelových, keď sa rozhorlil mojou horlivosťou medzi nimi, aby som nezahladil docela synov Izraelových svojou horlivosťou.

¹²לכן אמר הנני נתן לו את בריתי שלום׃

¹²Preto povedz: Hľa, dám mu svoju smluvu, smluvu pokoja.

¹³והיתה לו ולזרעו אחריו ברית כהנת עולם תחת אשר קנא לאלהיו ויכפר על בני ישראל׃

¹³A bude mať on i jeho semeno po ňom smluvu večného kňazstva, pretože horlil za svojho Boha a prikryl hriech na synoch Izraelových.

¹⁴ושם איש ישראל המכה אשר הכה את המדינית זמרי בן סלוא נשיא בית אב לשמעני׃

¹⁴A meno izraelského muža, toho zabitého, ktorý bol zabitý s tou Madiankou, bolo Zimri, syn Salú-va, knieža domu svojho otca, z pokolenia Simeonovho.

¹⁵ושם האשה המכה המדינית כזבי בת צור ראש אמות בית אב במדין הוא׃

¹⁵A meno zabitej ženy, tej Madianky, bolo Kozbi, dcéra Cúrova, ktorý bol hlavou ľudstiev domu svojho otca v Madiansku.

¹⁶וידבר יהוה אל משה לאמר׃

¹⁶A Hospodin hovoril Mojžišovi a riekol:

¹⁷צרור את המדינים והכיתם אותם׃

¹⁷Sovri Madianov, a zbijete ich,

¹⁸כי צררים הם לכם בנכליהם אשר נכלו לכם על דבר פעור ועל דבר כזבי בת נשיא מדין אחתם המכה ביום המגפה על דבר פעור׃

¹⁸pretože aj oni boli vás sovreli svojimi ľsťami, keď vás preľstili modlou Peorom a Kozbi-ou, dcérou madianskeho kniežaťa, svojou sestrou, ktorá bola zabitá v deň rany pre Peora.