¹זבובי מות יבאיש יביע שמן רוקח יקר מחכמה מכבוד סכלות מעט׃

¹Mrtve muhe napravijo, da se mazilarju mazilo skazi in usmradi: enako malo neumnosti lahko prevlada modrost in slavo.

²לב חכם לימינו ולב כסיל לשמאלו׃

²Modrega srce je na pravi strani njegovi, a bedakovo na napačni.

³וגם בדרך כשהסכל הלך לבו חסר ואמר לכל סכל הוא׃

³Saj tudi ko po poti gre, manjka bedaku razuma in vsakemu pove, da je bedak.

⁴אם רוח המושל תעלה עליך מקומך אל תנח כי מרפא יניח חטאים גדולים׃

⁴Ako se vzdigne vladarjeva jeza zoper tebe, ne zapusti mesta svojega; kajti krotkost zabrani velike pregrehe.

⁵יש רעה ראיתי תחת השמש כשגגה שיצא מלפני השליט׃

⁵Je zlo, ki sem ga videl pod solncem, pomota namreč, ki jo povzroča vladar:

⁶נתן הסכל במרומים רבים ועשירים בשפל ישבו׃

⁶neumnost posajajo na najvišja mesta in bogatini morajo sedeti na nizkih.

⁷ראיתי עבדים על סוסים ושרים הלכים כעבדים על הארץ׃

⁷Videl sem hlapce na konjih, knezi pa so šli peš kakor hlapci.

⁸חפר גומץ בו יפול ופרץ גדר ישכנו נחש׃

⁸Kdor koplje jamo, lahko pade vanjo, in kdor predira ograjo, ga piči gad.

⁹מסיע אבנים יעצב בהם בוקע עצים יסכן בם׃

⁹Kdor lomi kamenje, se lahko ž njim poškoduje, in kdor kolje drva, je v nevarnosti od njih.

¹⁰אם קהה הברזל והוא לא פנים קלקל וחילים יגבר ויתרון הכשיר חכמה׃

¹⁰Kadar se železo skrha in ostrine kdo ne nabrusi, tedaj mora človek bolj napenjati svojo moč; ali modrost je koristna, da dosežeš uspeh.

¹¹אם ישך הנחש בלוא לחש ואין יתרון לבעל הלשון׃

¹¹Če kača piči, preden jo zakolne, nima nič dobička zaklinjalec.

¹²דברי פי חכם חן ושפתות כסיל תבלענו׃

¹²Besede iz ust modrega moža so milobne, ustnice bedakove pa njega samega pogoltnejo.

¹³תחלת דברי פיהו סכלות ואחרית פיהו הוללות רעה׃

¹³Začetek besed ust njegovih je neumnost in konec govorjenja njegovega je zlobna blaznost.

¹⁴והסכל ירבה דברים לא ידע האדם מה שיהיה ואשר יהיה מאחריו מי יגיד לו׃

¹⁴Bedak rad govori veliko besed; toda človek ne ve, kaj bode, in kar pride za njim, kdo mu oznani?

¹⁵עמל הכסילים תיגענו אשר לא ידע ללכת אל עיר׃

¹⁵Trud bedaka izmozgava, ker niti ne ve, kako bi šel v mesto.

¹⁶אי לך ארץ שמלכך נער ושריך בבקר יאכלו׃

¹⁶Gorje ti, o dežela, ako je tvoj kralj otrok in tvoji knezi se gosté že zjutraj!

¹⁷אשריך ארץ שמלכך בן חורים ושריך בעת יאכלו בגבורה ולא בשתי׃

¹⁷Srečna si, o dežela, če je tvoj kralj sin plemenitnikov in tvoji knezi jedo o pravem času v okrepčavo in ne iz požrešnosti!

¹⁸בעצלתים ימך המקרה ובשפלות ידים ידלף הבית׃

¹⁸Vsled lenobe gnije streha in po zanikarnosti kaplje v hišo.

¹⁹לשחוק עשים לחם ויין ישמח חיים והכסף יענה את הכל׃

¹⁹Gostí se napravljajo v razveseljevanje in vino razvedruje življenje, denar pa zagotovi vse.Ne preklinjaj kralja, še v svojih mislih ne, in v svoji spalnici ne kolni bogatina, kajti ptice nebeške bi odnesle glas in krilatci bi oznanil besedo.

²⁰גם במדעך מלך אל תקלל ובחדרי משכבך אל תקלל עשיר כי עוף השמים יוליך את הקול ובעל הכנפים יגיד דבר׃

²⁰Ne preklinjaj kralja, še v svojih mislih ne, in v svoji spalnici ne kolni bogatina, kajti ptice nebeške bi odnesle glas in krilatci bi oznanil besedo.